تَوَغُّرٌ - [و غ ر]. (مص. تَوَغَّرَ). "تَوَغُّرُ النَّفْسِ": اِشْتِدَادُهَا غَيْظَاً، حَنَقُهَا.
تَوَغُّرٌ - [و غ ر]. (مص. تَوَغَّرَ). "تَوَغُّرُ النَّفْسِ": اِشْتِدَادُهَا غَيْظَاً، حَنَقُهَا.