تَوْغِيرٌ - [و غ ر]. (مص. وَغَّرَ). "أرَادَ تَوْغِيرَ النَّاسِ عَلَيْهِ": جَعْلَهُمْ يَحْقِدُونَ عَلَيْهِ.
تَوْغِيرٌ - [و غ ر]. (مص. وَغَّرَ). "أرَادَ تَوْغِيرَ النَّاسِ عَلَيْهِ": جَعْلَهُمْ يَحْقِدُونَ عَلَيْهِ.