تَوْفِيَةٌ - [و ف ي]. (مص. وَفَّى). "أرَادَ تَوْفِيَتَهُ حَقَّهُ": إعْطَاءهُ إيَّاهُ تَامّاً.
تَوْفِيَةٌ - [و ف ي]. (مص. وَفَّى). "أرَادَ تَوْفِيَتَهُ حَقَّهُ": إعْطَاءهُ إيَّاهُ تَامّاً.