تَوَقُّرٌ - [و ق ر]. (مص. تَوَقَّرَ). تَوَقُّرُ الرَّجُلِ": صَيْرُهُ وَقُوراً، رَزِيناً.
تَوَقُّرٌ - [و ق ر]. (مص. تَوَقَّرَ). تَوَقُّرُ الرَّجُلِ": صَيْرُهُ وَقُوراً، رَزِيناً.