ترجمة سورة البروج

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

ترجمة معاني سورة البروج باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم.
من تأليف: مركز تفسير للدراسات القرآنية .

الله به آسمان مشتمل بر منازل خورشید و ماه و غیر این دو سوگند یاد فرمود.
و به روز قیامت که وعده فرمود مخلوقات را در آن روز گرد می‌آوَرَد سوگند یاد فرمود.
و به هر شاهدی مانند پیامبر که بر امت خویش گواهی می‌دهد و هر مشهودی مانند امت که بر پیامبرش گواهی می‌دهد سوگند یاد فرمود.
مرگ بر کسانی‌که شکافی بزرگ در زمین ایجاد کردند.
و در آن آتش برافروختند، و مؤمنان را زنده در آن افکندند.
درحالی‌که خود بر آن شکاف پُر از آتش نشسته بودند.
و خودشان بر شکنجه و عذابی که بر مؤمنان انجام می‌دادند گواه هستند؛ چون در آنجا حضور داشتند.
و این کافران هیچ عیبی بر مؤمنان نگرفتند جز اینکه به الله شکست‌ناپذیری که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود، و در همه‌چیز ستوده‌شده است ایمان آورده بودند.
همان ذاتی‌که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین فقط از آنِ او است، و از هر چیزی آگاه است، و ذره‌ای از کار بندگانش بر او پوشیده نمی‌ماند.
به‌راستی کسانی‌که مردان و زنان مؤمن را با آتش شکنجه کردند تا آنها را از ایمان به یگانگی الله بازدارند، سپس از گناهان‌شان به‌سوی الله توبه نکردند، به کیفر اینکه مؤمنان را با آتش سوزاندند در روز قیامت برای‌شان عذاب جهنم است، و عذاب آتشی که آنها را می‌سوزاند.
در حقیقت برای کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اند، و اعمال صالح انجام داده‌اند، بهشت‌هایی است که رودها از زیر کاخ‌ها و درختان‌شان جاری است، این پاداش که برای‌شان آماده شده است همان رستگاری بزرگ است که هیچ رستگاری دیگری با آن برابری نمی‌کند.
- ای رسول- به‌راستی‌که کیفر پروردگارت برای کافر- اگرچه مدتی به او مهلت دهد- سخت است.
او است ذاتی‌که آفرینش و عذاب را پدید می‌آورد، و این دو را بازمی‌گرداند.
و او ذات بسیار آمرزندۀ گناهانِ بندگانِ توبه‌کارش است، و به‌راستی‌که او دوستان پرهیزگار خویش را دوست دارد.
صاحب عرش گرامی است.
هرچه بخواهد انجام می‌دهد؛ چه عفوِ گناهان کسی‌ را که بخواهد، و چه مجازات کسی‌ را که بخواهد. و او سبحانه هیچ اجبارکننده‌ای ندارد.
- ای رسول- آیا خبر لشکریانی که برای جنگ با حق، و بازداشتن از آن آماده شدند به تو رسید؟!
فرعون، و ثمود قوم صالح.
مانع ایمان اینها این نبود که اخبار امت‌های تکذیب‌ کننده و نابودی‌شان که واقع شد برای‌شان نیامد، بلکه به پیروی از هوس، آنچه را رسولان‌شان برای آنها آوردند تکذیب می‌کردند.
درحالی‌که الله بر اعمال‌شان احاطه دارد و اعمال‌شان را می‌شمارد، و ذره‌ای از آن، از او تعالی پنهان نمی‌ماند، و به زودی آنها را در قبال اعمال‌شان جزا خواهد داد.
و چنان‌که تکذیب‌ کنندگان می‌گویند قرآن نه شعر است و نه سجع، بلکه قرآنی گرامی است.
در لوحی محفوظ از تبدیل و تحریف، و کاسته‌ شدن و افزوده ‌گشتن.
سورة البروج
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (البُرُوج) من السُّوَر المكية، وقد افتُتحت ببيان قدرة الله عز وجل وعظمتِه، ثم جاءت على ذكرِ قصة (أصحاب الأخدود)، وهم قومٌ فتَنوا فريقًا ممن آمن بالله، فجعلوا أُخدودًا من نار لتعذيبهم؛ وذلك تثبيتًا لقلوب الصحابة على أمرِ هذه الدعوة، وأن اللهَ - بعظمتِه وسلطانه - الذي أقام السماءَ والأرض صاحبَ البطش الشديد معهم وناصرُهم، وكان صلى الله عليه وسلم يقرأ هذه السورةَ في الظُّهر والعصر.

ترتيبها المصحفي
85
نوعها
مكية
ألفاظها
109
ترتيب نزولها
27
العد المدني الأول
22
العد المدني الأخير
22
العد البصري
22
العد الكوفي
22
العد الشامي
22

* سورة (البُرُوج):

سُمِّيت سورة (البُرُوج) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقوله تعالى: {وَاْلسَّمَآءِ ذَاتِ اْلْبُرُوجِ} [البروج: 1]؛ وهي: الكواكبُ السيَّارة.

* كان صلى الله عليه وسلم يقرأ في الظُّهر والعصر بسورة (البُرُوج):

عن جابرِ بن سَمُرةَ رضي الله عنه: «أنَّ رسولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم كان يَقرأُ في الظُّهْرِ والعصرِ بـ{وَاْلسَّمَآءِ وَاْلطَّارِقِ}، {وَاْلسَّمَآءِ ذَاتِ اْلْبُرُوجِ}، ونحوِهما مِن السُّوَرِ». أخرجه أبو داود (٨٠٥).

1. قصة (أصحاب الأخدود) (١-٩).

2. التمييز بين الطائعين والعاصين (١٠-١١).

3. مشيئة الله تعالى، ونَفاذُ قُدْرته (١٢-٢٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /90).

يقول ابن عاشور: «... ضرب المثَلِ للذين فتنوا المسلمين بمكة بأنهم مثلُ قوم فتَنوا فريقًا ممن آمن بالله، فجعلوا أخدودًا من نار لتعذيبِهم؛ ليكون المثلُ تثبيتًا للمسلمين، وتصبيرًا لهم على أذى المشركين، وتذكيرًا لهم بما جرى على سلَفِهم في الإيمان من شدة التعذيب الذي لم يَنَلْهم مثلُه، ولم يصُدَّهم ذلك عن دِينهم.

وإشعار المسلمين بأن قوةَ الله عظيمةٌ؛ فسيَلقَى المشركون جزاءَ صنيعهم، ويَلقَى المسلمون النعيمَ الأبدي والنصر.
والتعريض للمسلمين بكرامتهم عند الله تعالى.
وضرب المثلِ بقوم فرعون، وبثمود، وكيف كانت عاقبة أمرهم لمَّا كذبوا الرسل؛ فحصلت العِبرة للمشركين في فَتْنِهم المسلمين، وفي تكذيبهم الرسولَ صلى الله عليه وسلم، والتنويه بشأن القرآن». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /236).