ترجمة سورة الرحمن

Albanian - Albanian translation

ترجمة معاني سورة الرحمن باللغة الألبانية من كتاب Albanian - Albanian translation.


Rrahmani - Mëshiruesi (Zoti ynë),

Ai ia mësoi Kur’anin

E krijoi njeriun.

Ia mësoi atij të folurit (të shprehurit të shqiptuarit).

Dielli dhe hëna udhëtojnë sipas një përcaktimi të saktë.

Edhe yjet dhe bimët i bëjnë përulje (dëshirës së Rrahmanit).

Ai e ngriti qiellin dhe Ai vuri drejtësinë.

Që të mos kaloni kufirin në drejtësi.

Edhe ju mbani me drejtësi peshojën, e mos leni mangu në peshojë!

Ai edhe tokën e bëri të shtrirë për krijesat.

Në të ka pemë të llojllojta, ka edhe hurma ma shporta të mbështjella.

Edhe drithi me kashtën e tij edhe bimët aromatike (ose ushqyese).

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni (ju o njerëz dhe ju o xhinë)?

Ai e krijoi njeriun nga balta e terur si (enë balte) e pjekur.

Dhe Ai krijoi xhinët nga flaka (pa tym0 e zjarrit.

E , cilën begati të Zotit tuaj e mohoni?

Zot i dy lindeve dhe Zot i dy perëndimeve.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj e mohoni.

Ai e lejoi dy detet të puqen ndërmjet vete.

Ndërmjet atyre të dyve është një pengues që ata të dy nuk kapërcejnë.

E,cilë të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Prej atyre të dyve nxirren margaritarë e diamantë.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Dhe të Atij janë anijet lundruese të ngritura lart si kodra në det.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

çdo gjë që është në të (në tokë) është zhdukur.

E dotë mbetet vetëm Zoti yt që është i madhëruar e i nderuar!

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

(Ai mbetet) Atij i drejtohen me lutje kush është në qiej e në tokë dhe Ai në çdo moment është i angazhuar në çështje të reja (falë mëkate, largon brengosje, jep jetë, jep vdekje, krijon gjendje, zhduk tëtjera etj. ).

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Ne do të merremi me (llogarinë për ju) ju , o ju dy të rëndësishmit (njerëz dhe xhinë).

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

O turmë e xhinëve dhe e njerëzve, nëse keni mundësi të dilni përtej kufijve të qiejve e të tokës, depërtoni pra, po nuk mundeni vetëm me ndonjë fuqi të fortë.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Juve dy grumbujve u derdhet përmbi flakë zjarri dhe do t’uderdhen rem i shkrirë e nuk do të keni mundësi të mbroheni.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

E kur të çahet qielli e bëhet si vaji i shkrirë.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Atë ditë nuk pyetet për mëkatin e tij, as njeriu as xhini.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohonni?

Kriminelët njhen me tiparet e tyre, andaj me rrëmbim kapen për flok dhe për këmbët e tyre.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj poe mohoni?

Ja, ky është Xhehennemi, të cilin kriminelët e mohonin.

Ata do të sillen vërdallë ndërmjet atij (zjarrit) dhe ujit të valë deri në kulminacion.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e Mohoni?

E, për atë që i pat frikë paraqitjes para Zotit të vet, janë dyXhennete.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

(Xhennete) plot degë me gjethe e pemë.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Në ata të dy janë dy kroje që rrjedhin.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Në ata të dy, prej të gjtitha pemëve ka nga dy lloje.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Të mbështëetur në kolltukë që i kanë mbulesat e kadifesë, dhe pemët e atyre dy Xhenneteve janë krejt afër.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e Mohoni?

Aty janë ato që përqëndrojnë shikimet e tyre (vetëm në burrat e vet) e që nuk i ka prekur kush para tyre, as njerëz, as xhin.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Ato janë si xhevahiri e diamanti (të kuqrremta në të bardhë.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

A mund të jetë shpërblimi i veprës së mirë diç tjetër, pos të së mirës!

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

E nën ato dy (Xhennete) janë edhe dy Xhennete.

Po cilën të mirë nga të mirat e Zotit tuaj po e mohoni?

Nga gjelbërimi i shumtë duken të mbyllura në të zi.

E, cilën nga të mirat e Zotit tuaj po e mohoni?

Aty janë dy burime që gjithnjë gurgullojnë.

E, cilën të mirë të Zoti tuaj po e mohoni?

Aty, në ata të dy, ka hurma dhe shegë.

E cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

70-72. Ato janë hyri që e kufizojnë ndejën vetëm në shtëpinë (tënde).

70-72. Ato janë hyri që e kufizojnë ndejën vetëm në shtëpinë (tënde).

70-72. Ato janë hyri që e kufizojnë ndejën vetëm në shtëpinë (tënde).

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Ato nuk i ka prekur kush para tyre, as njeriu as xhini.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

Aty rrinë të mbështetura në mbështetëse të gjelbra e shtroja të bukura.

E, cilën të mirë të Zotit tuaj po e mohoni?

I lartësuar është emri i Zotit tënd, të madhëruar e të nderuar!
سورة الرحمن
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الرَّحْمن) من السُّوَر المكية، وقد أبانت عن مقصدٍ عظيم؛ وهو إثباتُ عموم الرحمة لله عز وجل، وقد ذكَّر اللهُ عبادَه بنِعَمه وآلائه التي لا تُحصَى عليهم، وفي ذلك دعوةٌ لاتباع الإله الحقِّ المستحِق للعبودية، وقد اشتملت السورةُ الكريمة على آياتِ ترهيب وتخويف من عقاب الله، كما اشتملت على آياتٍ تُطمِع في رحمةِ الله ورضوانه وجِنانه.

ترتيبها المصحفي
55
نوعها
مكية
ألفاظها
352
ترتيب نزولها
97
العد المدني الأول
77
العد المدني الأخير
77
العد البصري
76
العد الكوفي
78
العد الشامي
78

* سورة (الرَّحْمن):

سُمِّيت سورة (الرَّحْمن) بهذا الاسم؛ لافتتاحها باسم (الرَّحْمن)، وهو اسمٌ من أسماءِ الله تعالى.

* ذكَرتْ سورةُ (الرحمن) كثيرًا من فضائلِ الله على عباده:

عن جابرِ بن عبدِ اللهِ رضي الله عنهما، قال: «خرَجَ رسولُ اللهِ ﷺ على أصحابِه، فقرَأَ عليهم سورةَ الرَّحْمنِ، مِن أوَّلِها إلى آخِرِها، فسكَتوا، فقال: «لقد قرَأْتُها على الجِنِّ ليلةَ الجِنِّ فكانوا أحسَنَ مردودًا منكم! كنتُ كلَّما أتَيْتُ على قولِه: {فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ}، قالوا: لا بشيءٍ مِن نِعَمِك رَبَّنا نُكذِّبُ؛ فلك الحمدُ!»». أخرجه الترمذي (٣٢٩١).

1. من نِعَم الله الظاهرة (١-١٣).

2. نعمة الخَلْق (١٤-١٦).

3. نِعَم الله في الآفاق (١٧-٢٥).

4. من لطائف النِّعَم (٢٦-٣٢).

5. تحدٍّ وإعجاز (٣٣-٣٦).

6. عاقبة المجرمين (٣٧-٤٥).

7. نعيم المتقين (٤٦-٧٨).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (7 /550).

مقصدُ سورة (الرَّحْمن) هو إثباتُ الرحمةِ العامة لله عز وجل، الظاهرةِ في إنعامه على خَلْقه، وأعظمُ هذه النِّعَم هو نزول القرآن، وما تبع ذلك من نِعَم كبيرة في هذا الكون.

يقول الزَّمَخْشريُّ: «عدَّد اللهُ عز وعلا آلاءه، فأراد أن يُقدِّم أولَ شيءٍ ما هو أسبَقُ قِدْمًا من ضروب آلائه وأصناف نَعْمائه؛ وهي نعمة الدِّين، فقدَّم من نعمة الدِّين ما هو في أعلى مراتبِها وأقصى مَراقيها؛ وهو إنعامُه بالقرآن وتنزيلُه وتعليمه؛ لأنه أعظَمُ وحيِ الله رتبةً، وأعلاه منزلةً، وأحسنه في أبواب الدِّين أثرًا، وهو سَنامُ الكتب السماوية ومِصْداقها والعِيارُ عليها.

وأخَّر ذِكْرَ خَلْقِ الإنسان عن ذكرِه، ثم أتبعه إياه؛ ليعلمَ أنه إنما خلَقه للدِّين، وليحيطَ علمًا بوحيِه وكتبِه وما خُلِق الإنسان من أجله، وكأنَّ الغرض في إنشائه كان مقدَّمًا عليه وسابقًا له، ثم ذكَر ما تميَّز به من سائر الحيوان من البيان؛ وهو المنطقُ الفصيح المُعرِب عما في الضمير». "الكشاف" للزمخشري (4 /443).