ترجمة سورة الشمس

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

ترجمة معاني سورة الشمس باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم.
من تأليف: مركز تفسير للدراسات القرآنية .

الله به خورشید، و به وقت بالا رفتنش پس از طلوع از مشرق، سوگند یاد فرمود.
و به ماه آن‌گاه که پس از غروب خورشید اثرش را دنبال کند سوگند یاد فرمود.
و به روز آن‌گاه که با نور خویش آنچه را بر روی زمین است آشکار گرداند سوگند یاد فرمود.
و به شب آن‌گاه که چهرۀ زمین را بپوشاند و تاریک گردد سوگند یاد فرمود.
و به آسمان، و به بنای استوار و مستحکم آن سوگند یاد فرمود.
و به زمین، و به گستردگی آن، تا مردم بر روی آن سکونت کنند سوگند یاد فرمود.
و به تمام نفس‌ها، و به آفرینش آراسته و درست آن توسط الله سوگند یاد فرمود.
سپس بدون آموزش، شر و خیر را برایش فهماند تا از شر پرهیز کند، و خیر را به جای آورد.
قطعاً هرکس که نفسش را با آراستن به فضایل، و خالی‌ کردن از رذیلت‌ها پاک کند به رستگاری مورد نظرش دست می‌یابد.
و هرکس که نفسش را در معصیت‌ها و گناهان پنهان و آلوده کند زیان می‌کند.
ثمود به‌سبب گذشتن از حد در ارتکاب معصیت‌ها و گناهان، پیامبرشان صالح علیه السلام را تکذیب کردند.
آن‌گاه که بدبخت‌ترین آنها پس از دعوت قومش برخاست.
و رسول‌ الله صالح علیه السلام به آنها گفت: ماده‌شتر الله را با نوبت آب‌خوردنش در روزی‌که برایش مشخص شده رها کنید، و آسیبی به او نرسانید.
اما رسول‌شان را در مورد ماده‌شتر تکذیب کردند و بدبخت‌ترین قوم با رضایت آنها ماده‌شتر را کشت، پس آنها نیز در گناه شریک بودند. آن‌گاه الله به‌سبب گناهان‌شان عذابش را بر آنها فرود آورد، و آنها را با فریادی نابود گردانید، و با این کیفر آنها را با خاک یکسان کرد.
الله عذاب نابودکننده را بر آنها فرود آورد بدون اینکه او سبحانه از پیامدهای این عذاب بترسد.
سورة الشمس
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الشَّمْسِ) من السُّوَر المكية، وقد افتُتحت بقَسَمِ الله عز وجل بـ(الشَّمْس)، وبيَّنتْ قدرةَ الله عز وجل، وتصرُّفَه في هذا الكون، وما جبَلَ عليه النفوسَ من الخير والشرِّ، وطلبت السورة الكريمة البحثَ عن تزكيةِ هذه النفس؛ للوصول للمراتب العليا في الدارَينِ، وخُتِمت بضربِ المثَلِ لعذاب الله لثمودَ؛ ليعتبِرَ المشركون، ويستجيبوا لأمر الله ويُوحِّدوه.

ترتيبها المصحفي
91
نوعها
مكية
ألفاظها
54
ترتيب نزولها
26
العد المدني الأول
16
العد المدني الأخير
16
العد البصري
15
العد الكوفي
15
العد الشامي
15

* سورة (الشَّمْسِ):

سُمِّيت سورة (الشَّمْسِ) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقَسَمِ الله عز وجل بـ(الشمس).

1. القَسَم العظيم وجوابه (١-١٠).

2. مثال مضروب (١١-١٥).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /149).

يقول ابنُ عاشور رحمه الله عن مقاصدها: «تهديدُ المشركين بأنهم يوشك أن يصيبَهم عذابٌ بإشراكهم، وتكذيبِهم برسالة محمد صلى الله عليه وسلم؛ كما أصاب ثمودًا بإشراكهم وعُتُوِّهم على رسول الله صلى الله عليه وسلم الذي دعاهم إلى التوحيد.
وقُدِّم لذلك تأكيدُ الخبر بالقَسَم بأشياءَ معظَّمة، وذُكِر من أحوالها ما هو دليلٌ على بديعِ صُنْعِ الله تعالى الذي لا يشاركه فيه غيرُه؛ فهو دليلٌ على أنه المنفرِد بالإلهية، والذي لا يستحِقُّ غيرُه الإلهيةَ، وخاصةً أحوالَ النفوس ومراتبها في مسالك الهدى والضَّلال، والسعادة والشقاء». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /365).