ترجمة معاني سورة الجاثية
باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية - دار الإسلام.
من تأليف:
فريق عمل اللغة الفارسية بموقع دار الإسلام
.
ﰡ
ﭑ
ﰀ
حم [حا. میم].
نزول [این] کتاب از جانب الله شکست‌ناپذیرِ حکیم است.
به راستى كه در آسمانها و زمین، نشانه‌هایى [از قدرت الهى] براى مؤمنان [پدیدار] است.
و [نیز] در آفرینش خودتان و موجودات زندهاى كه [در زمین] پراكنده مىسازد، نشانه‌هایى [از توان و تدبیر الله] برای اهل یقین [آشکار] است.
و در گردش پیاپى شب و روز و رِزقى كه الله [به صورت باران] از آسمان مىفرستد و با آن، زمین را پس از خزان و خشكى‌اش زنده می‌سازد؛ و [نیز] در گردش بادها، نشانه‌هایى [از قدرت پروردگار،] برای خردورزان است.
[ای پیامبر،] اینها آیات و [نشانه‌های] الهی است كه بهحق بر تو مىخوانیم. [به راستی، مشرکان] پس از [سخن] الله و آیاتش، كدام سخن را باور مىكنند؟
وای بر هر دروغگوی گنهکاری!
[آن کافری] كه آیات الهی را كه بر او خوانده مىشود، مىشنود؛ ولى متكبرانه بر مخالفت اصرار دارد؛ گویى آنها را نشنیده است؛ پس او را به عذابى دردناک بشارت بده.
[همان کسی که] چون بر گوشهاى از آیات ما واقف شود، آن را به سُخره مىگیرد. آنان عذابى خفت‌بار [در پیش] دارند.
پیشاپیشِ آنان [در آخرت،] دوزخ است؛ و دستاوردشان و [یاوران و] كارسازانى كه به جاى الله برگزیده‌اند، هیچ سودی به حالشان نخواهند داشت؛ و عذابى سهمگین [در پیش] دارند.
این [قرآن، موجبِ] هدایت است؛ و كسانى كه آیات پروردگارشان را انكار می‌كنند، عذابی از سخت‌ترین عذاب‌های دردناک [دوزخ را در پیش] دارند.
الله همان ذاتی است كه دریاها را در خدمت شما گماشت تا کشتیها به فرمانش در آن حرکت کنند و [شما بتوانید] از فضل او [روزى] بجویید؛ باشد که شکر به جای آورید.
آنچه را در آسمانها و زمین است، از [رحمت] خویش در خدمت شما گماشت؛ كه در این [امر،] نشانه‌هایی [از لطف و قدرت الهی] برای اندیشمندان است.
[ای پیامبر] به مؤمنان بگو: «از كسانى كه به روزهاى الله [= روزهای پیروزی بر کفر و انتقام از مشرکان] امیدى ندارند، درگذرند تا [الله در زمان مشخص، هر] گروهى را در برابر آنچه که انجام داده‌اند سزا دهد».
هر کس کار شایسته‌ای انجام دهد، به سود خود و هر کس کار بدى كند، به زیان خود كرده است؛ آنگاه [براى محاسبه و جزا] به پیشگاه پروردگارتان بازگردانده مىشوید.
به بنی‌اسرائیل، تورات و [علمِ] داوری [بین مردم] و نبوت بخشیدیم و از نعمتهای پاكیزه، روزی‌شان دادیم و آنان را [به موهبت توحید] بر مردم زمانه برترى بخشیدیم؛
و در امر [بازشناسی حق از باطل]، آیات روشنى در اختیارشان قرار دادیم؛ پس اختلاف نکردند مگر بعد از اینکه علم [و آگاهی] برایشان حاصل شد [و حجت بر آنان اقامه گشت، آنگاه] به سبب [حسادت و] برتریجویی كه بینشان بود، اختلاف ورزیدند؛ قطعاً، پروردگارت روز قیامت دربارۀ آنچه [در دنیا] راجع به آن اختلاف میورزیدند میان آنان داورى خواهد كرد.
آنگاه تو را بر روشی [روشن و كامل] از امر [دین] قرار دادیم؛ پس پیرو همان راه باش و از هوسهای نادانان پیروى نكن.
آنان در برابر [عذاب] الله هیچ نفعی براى تو ندارند؛ ستمکاران [یاور و] كارساز یكدیگرند؛ و الله كارسازِ پرهیزگاران است.
این [قرآن] مایۀ بصیرت مردم است و هدایت و رحمتی برای اهل یقین است.
آیا كسانى كه مرتكب کارهای ناشایست شدند، پنداشتهاند كه آنان را مانند کسانی قرار می‌دهیم که ایمان آورده و کارهای نیک انجام داده‌اند، به گونهاى كه زندگى و مرگشان [با آنان] یكسان باشد؟ چه بد داوری می‌کنند!
الله آسمانها و زمین را [هدفمند و] بهحق آفرید تا [همه آزمایش شوند] و جزاى دستاوردهاى همه [بندگان] داده شود؛ بدون آنكه ظلمی به آنان شود.
آیا آن كسی را دیده‌ای كه آگاهانه هواى نفسش را به جاى معبود خود نشانده [و تسلیم آن شده] است؟ الله نیز او را گمراه ساخت و بر گوش و دلش مُهر [غفلت] نهاد و بر دیده‌اش پردهاى كشید؛ [اگر الله هدایتش نکند،] پس از الله چه كسى هدایتش خواهد كرد؟ آیا پند نمى‌گیرید؟
[مشرکان] می‌گویند: «جز زندگى دنیاى ما هیچ [خبرى] نیست؛ زندگى مىكنیم و مىمیریم؛ و این گردشِ روزگار است كه ما را به كامِ مرگ مىبرد». آنان در مورد این [امر،] ناآگاه هستند و فقط از حدس و گمان پیروی می‌کنند.
و چون آیات روشنگر ما [در مورد قیامت] بر آنان خوانده می‌شود، دلیل [انكار]شان فقط این است كه مىگویند: «اگر راست مىگویید، نیاکانمان را [زنده کنید و] بازگردانید».
[ای پیامبر، به آنان] بگو: «الله است كه شما را حیات مىبخشد و مرگ مىدهد؛ آنگاه شما را در روز قیامت ـ که هیچ تردیدی در [وقوع] آن نیست ـ جمع مىكند؛ ولى بیشتر مردم [این حقیقت را] نمىدانند».
فرمانروایی آسمانها و زمین از آنِ الله است و روزی که قیامت برپا شود، اهل باطل زیانکار خواهند بود.
[در آن روز] هر گروهى را [از وحشت حساب و جزا، خوار و] به‌زانودرآمده مىبینى؛ همه را براى [گرفتن] نامۀ اعمالشان فرامی‌خوانند [و به آنان خطاب می‌شود:] «امروز شما در برابر آنچه كرده‌اید، جزا مىبینید.
این نامۀ [اعمالِ شما نزد] ماست كه بهحق بر شما گواهى مىدهد. ما [تمام] اعمالی را که انجام میدادید [دقیقاً] ثبت مىكردیم.
مؤمنان نیكوكار را پروردگارشان مشمول رحمت خویش قرار خواهد داد. این همان كامیابى آشكار است.
ولى [به] کافران [خطاب می‌شود:] «مگر نه این بود كه در برابر آیات من كه بر شما عرضه مىشد، گردنكشى مىكردید و گروهى بزهكار بودید؟
و چون گفته می‌شد: "وعدۀ الله حق است و [در وقوع] قیامت هیچ تردیدی نیست"، می‌گفتید: "نمی‌دانیم قیامت چیست؛ فقط تصورى [در این مورد] داریم؛ و[لى] به یقین نرسیدهایم"».
رفتار زشتشان بر آنان آشكار مىشود و عذابى كه آن را مسخره مىكردند، دامنگیرشان خواهد شد.
[به آنان] گفته می‌شود: «امروز شما را [در عذاب دوزخ] رها می‌کنیم؛ چنان كه شما [نیز در دنیا نسبت] به دیدار امروز بیاعتنا بودید؛ و جایگاهتان آتش است و هیچ یاورى نخواهید داشت.
این [گرفتارى] از آن روست كه آیات الهی را مسخره می‌کردید و زندگى دنیا فریبتان داده بود». امروز [کافران را] از آتش بیرون نخواهند آورد و از آنان درخواست پوزش نمىشود.
ستایش مخصوص الله است؛ پروردگار آسمانها و زمین و تمامیِ جهانیان.
بزرگی در آسمانها و زمین از آنِ اوست؛ و او تعالی شکست‌ناپذیرِ حکیم است.
