ترجمة سورة المرسلات

Farsi - Persian translation

ترجمة معاني سورة المرسلات باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation.

مرسلات


سوگند به فرشتگانی که پی در پی فرستاده شدند.

پس سوگند به فرشتگانی که همچون تندباد می‌روند.

و سوگند به فرشتگانی که (ابرها را) پراکنده می‌کنند.

پس سوگند به فرشتگانی که جداکننده (حق از باطل) اند.

و سوگند به فرشتگانی که وحی (الهی) را (به پیامبران) القا می‌کنند.

برای اتمام حجت یا برای بیم و هشدار.

بی‌گمان آنچه به شما وعده داده می‌شود، واقع خواهد شد.

پس هنگامی که ستارگان تیره (و محو) شود.

و هنگامی که آسمان شکافته شود.

و هنگامی که کوه‌ها (از جا کنده و) پراکنده شود.

و هنگامی که پیامبران را (جهت گواهی بر امتها) وقت معین شود.

این (امر) برای چه روزی به تأخیر افتاده است؟!

برای روز جدایی، (و داوری).

و تو چه دانی روز جدایی (و داوری) چیست؟!

در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب‌کنندگان!.

آیا ما پیشینیان (مجرم) را نابود نکردیم؟!

سپس دیگران را در پی آنها خواهیم آورد.

این چنین با گنهکاران رفتار می‌کنیم.

در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب‌کنندگان!

آیا شما را از آبی پست (و ناچیز) نیافریدیم؟!

پس آن را در (رحم) قرارگاهی محفوظ (و استوار) قرار دادیم

تا زمانی معین؟!

پس ما (بر این کار) توانا بودیم، و چه نیک توانا (و قدرتمند) هستیم.

در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب‌کنندگان!

آیا زمین را جایگاه (تجمع مردم) قرار ندادیم.

هم در حال حیات و زندگی‌شان و هم مرگ‌شان؟!

و در آن کوه‌های بسیار بلند (و استوار) قرار دادیم، و ابی شیرین (و گوار) به شما نوشاندیم.

در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب‌گنندگان!

(به آنها گفته می‌شود:) به سوی همان چیزی بروید که پیوسته تکذیبش می‌کردید.

بروید به سوی سایة (دودهای آتش) سه شاخه!

نه سایه افکن (و خنک) است، و نه از (گرمی) شعله‌های آتش جلوگیری می‌کند!

همانا (جهنم) شراره‌هایی چون کوشک پرتاب می‌کند.

گویی که آن (شراره‌ها) شتران زرد رنگ هستند.

در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب‌کنندگان!

این (همان) روزی است که سخن نمی‌گویند.

و به آنها اجازه داده نمی‌شود تا عذرخواهی کنند.

در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب‌کنندگان!

این (همان) روز جدایی (و داوری) است که شما و گذشتگان را گرد آورده ایم.

پس اگر (حیله و) نیرنگی دارید، آن را در حق من بکار گیرید.

در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب‌کنندگان!

به راستی که (در آن روز) پرهیزگاران در سایه‌ها و (کنار) چشمه‌ها قرار دارند.

و میوه‌هایی که میل داشته باشند.

(به آنها گفته می‌شود:) گوارا بخورید و بنوشید به پاداش آنچه می‌کردید.

ما اینگونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم».

در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب‌کنندگان!

«(ای کافران! در این دنیا) اندکی بخورید و بهره گیرید، زیرا شما گناهکار هستید»

در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب‌کنندگان!

و هنگامی که به آنها گفته شود: (نماز بگزارید و) رکوع کنید، (نماز نمی‌گزارند و) رکوع نمی‌کنند.

در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب‌کنندگان!

(ای پیامبر! اگر این مردم به این قرآن ایمان نمی‌آورند) پس بعد از آن به کدام سخن ایمان می‌آورند؟!
سورة المرسلات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الهُمَزة)، وقد جاءت ببيانِ قدرة الله على بعثِ الناس بعد هلاكهم؛ فهو المتصفُ بالرُّبوبية والألوهية، وقد افتُتحت بمَشاهدِ القيامة، والتذكير بمَصارعِ الغابرين، وذكَرتْ تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون؛ ليعودَ الخلقُ إلى أوامرِ الله، وليستجيبوا له سبحانه، و(المُرسَلات): هي الرِّياحُ التي تهُبُّ متتابِعةً.

ترتيبها المصحفي
77
نوعها
مكية
ألفاظها
181
ترتيب نزولها
33
العد المدني الأول
50
العد المدني الأخير
50
العد البصري
50
العد الكوفي
50
العد الشامي
50

* سورة (المُرسَلات):

سُمِّيت سورة (المُرسَلات) بذلك؛ لافتتاحها بالقَسَمِ الإلهيِّ بـ(المُرسَلات)؛ وهي: الرِّياح التي تهُبُّ متتابِعةً.

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

1. مَشاهد القيامة (١-١٥).

2. مَصارع الغابرين (١٦-١٩).

3. تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون (٢٠-٢٨).

4. عودٌ لمَشاهد القيامة (٢٩-٥٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /540).

مقصدُ سورة (المُرسَلات): الاستدلالُ على وقوع البعث بعد فَناء الدنيا، والاستدلال على إمكانِ إعادة الخَلْقِ بما سبَق من خَلْقِ الإنسان وخلق الأرض، وفي ذلك دلائلُ على قدرة الله، واتصافِه بالوَحْدانية والرُّبوبية.

ينظر: "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /419).