ترجمة سورة المرسلات

Hasan Efendi Nahi - Albanian translation

ترجمة معاني سورة المرسلات باللغة الألبانية من كتاب Hasan Efendi Nahi - Albanian translation.


Betohem në ata (engjëjt) që sjellin të mira,

e betohem në ata që shpejtojnë si stuhia;

dhe betohem në ata që sjellin shpalljet e pastaj dallojnë (të mirën nga e keqja), -

?

në ata që përcjellin këshillat,

e arsyeshme ose qortuese, -

me të vërtetë, ajo ë ju premtohet, do të bëhet!

Kur yjet do të shuhen

dhe kur të çahet qielli

dhe kur malet të shkapërderdhen

dhe kur të dërguarit (pejgamberët) do të caktojnë kohën (e tubimit).

(Do të thuhet): “Deri në cilën ditë është shtyer afati?” –

(Ju përgjigjet): “Deri në Ditën e vendimit!”.

E, a e di ti se ç’është Dita e vendimit?

Mjer atë ditë për përgënjeshtarët!

A nuk i kemi zhdukur popujt e lashtë,

e pas tyre edhe të tjerët?!

Në këtë mënyrë do të veprojmë me të gjithë fajtorët!

Mjer atë ditë për përgënjeshtarët!

A nuk ju kemi krijuar (Ne) nga një pikë uji të pakonsiderueshëm,

të cilin e kemi vendosur në vend të sigurtë,

dei në afatin e caktuar?!

E tillë është fuqia Jonë; e sa të fuqishëm jemi Ne! –

Mjer atë ditë për përgënjeshtarët!

A nuk e bëmë Ne Tokën vendtubimi

të të gjallëve dhe të të vdekurëve

dhe në të kemi vendosur male të larta, dhe a nuk ju dhamë Ne juve të pini ujë të ëmbël (të pijes)? –

Mjer atë ditë për përgënjeshtarët!

(Ju thuhet): “Shkoni kah ajo (dënimi), të cilën ju e keni konsideruar gënjeshtër,

shkoni kah tymi i ndarë në tri fjollë,

i cili nuk të freskon dhe nga flaka nuk shpëton.

Ai hedh shkëndija si rrënjët e lisit të madh,

sikur t’ishin deve (gamilla) të verdha. –

Mjer atë ditë për përgënjeshtarët!

Kjo është ajo ditë kur ata nuk mund të flasin

dhe nuk jepet leje për ta, për t’u arsyetuar. –

Mjer atë ditë për përgënjeshtarët!

(Ju thuhet): Kjo është Dita e gjykimit, në të cilën juv edhe popujt e lashtë i kemi tubuar,

e nëse dispononi me ndonjë dinakëri, përdoreni kundër Meje! –

Mjer atë ditë për përgënjeshtarët!

Ata që ruhen nga të kundërshtuarit Perëndinë, do të jenë në mesin e burimeve dhe të hijeve,

dhe midis pemëve çfarë i dëshirojnë.

(Ju thuhet): “Hani e pini, e ju bëftë mirë! (Shpërblim) për atë që keni punuar”.

Kështu Na i shpërblejmë ata, që bëjnë vepra të mira. –

Mjer atë ditë për përgënjeshtarët!

(Ju thuhet jobesimtarëve): “Hani dhe kënaquni, por për pak kohë!”

Mjer atë ditë për përgënjeshtarët!

Por, kur ju thuhet atyre (në këtë jetë): “Përuluni ndaj Perëndisë (falni namazin)!” – ata nuk përulen. –

Mjer atë ditë për përgënjeshtarët!

E, në çfarë libri tjetër do të besojnë, pas Kur’anit?!
سورة المرسلات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الهُمَزة)، وقد جاءت ببيانِ قدرة الله على بعثِ الناس بعد هلاكهم؛ فهو المتصفُ بالرُّبوبية والألوهية، وقد افتُتحت بمَشاهدِ القيامة، والتذكير بمَصارعِ الغابرين، وذكَرتْ تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون؛ ليعودَ الخلقُ إلى أوامرِ الله، وليستجيبوا له سبحانه، و(المُرسَلات): هي الرِّياحُ التي تهُبُّ متتابِعةً.

ترتيبها المصحفي
77
نوعها
مكية
ألفاظها
181
ترتيب نزولها
33
العد المدني الأول
50
العد المدني الأخير
50
العد البصري
50
العد الكوفي
50
العد الشامي
50

* سورة (المُرسَلات):

سُمِّيت سورة (المُرسَلات) بذلك؛ لافتتاحها بالقَسَمِ الإلهيِّ بـ(المُرسَلات)؛ وهي: الرِّياح التي تهُبُّ متتابِعةً.

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

1. مَشاهد القيامة (١-١٥).

2. مَصارع الغابرين (١٦-١٩).

3. تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون (٢٠-٢٨).

4. عودٌ لمَشاهد القيامة (٢٩-٥٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /540).

مقصدُ سورة (المُرسَلات): الاستدلالُ على وقوع البعث بعد فَناء الدنيا، والاستدلال على إمكانِ إعادة الخَلْقِ بما سبَق من خَلْقِ الإنسان وخلق الأرض، وفي ذلك دلائلُ على قدرة الله، واتصافِه بالوَحْدانية والرُّبوبية.

ينظر: "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /419).