ترجمة سورة المرسلات

Sherif Ahmeti - Albanian translation

ترجمة معاني سورة المرسلات باللغة الألبانية من كتاب Sherif Ahmeti - Albanian translation.


Pasha erërat që fryejnë njëpasnjë (pandërprerë)!

Që janë shumë të stuhishme e shkaktojnë furtunë.

Pasha engjëjt që u është besuar shpërndarja e reve dhe që i shpërndajnë.

Dhe që ndajnë qartë (të vërtetën nga e pavërteta).

Dhe ata që sjellin shpallje (libra të Zotit, te pejgamberët).

Si arsyetim ose si vërejtje.

S’ka dyshim se ajo që premtoheni ka për të ndodh pa tjetër.

Kur yjet të shuhen.

Dhe kur qielli të hapet,

Dhe kur kodrat të copëtohen,

Dhe kur të dërguarve u është caktuar koha?

E për cilën ditë atyre u është caktuar koha?

Për ditën e gjykimit (kur drejtësia e Zotit ndan të mirën nga e keqja).

E ku e di ti se çka është dita e gjykimit?

Atë ditë është shkatërrim për ata që përgënjeshtruan.

A nuk i kemi është shkatërrim Ne popujt më të hershëm?

Dhe pastaj pas tyre ua shoqëruam të tjerë më të vonshëm.

Ne ashtu bëjmë me kriminelët.

Atë ditë është mjerim i madh për ata që përgënjeshtruan.

A nuk u kemi krijuar juve nga një lëng i dobët?

Dhe atë e vendosëm në një vend të sigurt.

Për deri në një kohë të caktuar.

Dhe Ne bëmë përcaktimin e krijimit. Sa përcaktues të mirë jemi!

Atë ditë është shkatërrim për ata që nuk e njohën fuqinë tonë.

A nuk e bëmë Ne tokën që në gjirin e vet mban,

Të gjallë dhe të vdekur?

Dhe në të kemi vënë kodra të forta e të larta dhe ju dhamë të pini ujë që ua shuan etjen.

Atë ditë është mjerim për ata që përgënjeshtruan,.

(u thuhet) Shkoni te ai (Xhehennemi) që ju e konsuderuat rrenë.

Shkoni te ajo hije (mjegull) që ka tri degëzime.

Që nuk bën as hije, as nuk mbron prej flakës.

Ai (Xhehennemi) hedh gaca të mëdha si ndonjë kështjellë.

E që janë si të ishin deve të verdha (shumë të shpejta).

Atë ditë është shkatërrim për mohuesit.

Kjo është një ditë që ata nuk flasin.

Atyre as nuk u lejohet që të arsyetohen.

Atë ditë, mjerë ata që përgënjeshtruan!

Kjo është dita e gjykimit, u kemi tubuar juve dhe të mëparshmit.

Dhe nëse keni ndonjë dredhi, atëherë bëni dredhira!

Atë ditë është shkatërrim për ata që nuk besuan.

Dhe, nuk ka dyshim se të devotshmit do të jenë nën hije pranë burimeve,

Dhe kanë pemë çfarë të dëshirojnë.

Hani e pini shijshëm e me ëndje, për atë e keni vepruar.

Ne kështu i shpërblejmë mirëbërësit.

Atë ditë është mjerim për përgënjeshtuesit.

Ju (jobesimtarë në dynja) hani e kënaquni përpak kohë, sepse vërtet ju jeni rrebelë.

Atë ditë është mjerim për ata që mohuan të mirat e Zotit.

Dhe kur atyre u thuhej: “Përkuluni!”, ata nuk përkuleshin.

Atë ditë është mjerim për ata që përgënjeshtuan.

Pra, cilës fjale (libër) pas këtij (Kur’anit) i besojnë?
سورة المرسلات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الهُمَزة)، وقد جاءت ببيانِ قدرة الله على بعثِ الناس بعد هلاكهم؛ فهو المتصفُ بالرُّبوبية والألوهية، وقد افتُتحت بمَشاهدِ القيامة، والتذكير بمَصارعِ الغابرين، وذكَرتْ تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون؛ ليعودَ الخلقُ إلى أوامرِ الله، وليستجيبوا له سبحانه، و(المُرسَلات): هي الرِّياحُ التي تهُبُّ متتابِعةً.

ترتيبها المصحفي
77
نوعها
مكية
ألفاظها
181
ترتيب نزولها
33
العد المدني الأول
50
العد المدني الأخير
50
العد البصري
50
العد الكوفي
50
العد الشامي
50

* سورة (المُرسَلات):

سُمِّيت سورة (المُرسَلات) بذلك؛ لافتتاحها بالقَسَمِ الإلهيِّ بـ(المُرسَلات)؛ وهي: الرِّياح التي تهُبُّ متتابِعةً.

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

1. مَشاهد القيامة (١-١٥).

2. مَصارع الغابرين (١٦-١٩).

3. تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون (٢٠-٢٨).

4. عودٌ لمَشاهد القيامة (٢٩-٥٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /540).

مقصدُ سورة (المُرسَلات): الاستدلالُ على وقوع البعث بعد فَناء الدنيا، والاستدلال على إمكانِ إعادة الخَلْقِ بما سبَق من خَلْقِ الإنسان وخلق الأرض، وفي ذلك دلائلُ على قدرة الله، واتصافِه بالوَحْدانية والرُّبوبية.

ينظر: "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /419).