ترجمة سورة المرسلات

Uzbek - Uzbek translation

ترجمة معاني سورة المرسلات باللغة الأوزبكية من كتاب Uzbek - Uzbek translation.

ﰡ

ﮑﮒ ﰀ​


Кет-кет юборилганлар билан қасам.
ﮔﮕ ﰁ​

Қаттиқ эсувчи шамоллар билан қасам.
ﮗﮘ ﰂ​

Ва (шариатни) таратувчилар билан қасам.
ﮚﮛ ﰃ​

Фарқловчилар билан қасам.
ﮝﮞ ﰄ​

Ваҳийни ташувчилар билан қасам.
ﮠﮡﮢ ﰅ​

Узрни ёки огоҳлантиришни (ҳам).
ﮤﮥﮦ ﰆ​

Албатта, сизга ваъда қилинаётган нарса воқеъ бўлувчидир.
ﮨﮩﮪ ﰇ​

Бас, вақтики юлдузлар ўчирилса.
ﮬﮭﮮ ﰈ​

Ва вақтики, осмон ёрилса.
ﮰﮱﯓ ﰉ​

Ва вақтики, тоғлар кўчирилса.
ﯕﯖﯗ ﰊ​

Ва вақтики, Пайғамбарларга вақт белгиланса.
ﯙﯚﯛ ﰋ​

Қандоқ кунга сурилган-а?
ﯝﯞ ﰌ​

Ажратиш кунига.
ﯠﯡﯢﯣﯤ ﰍ​

Ажратиш кунини сенга нима билдирди?
ﯦﯧﯨ ﰎ​

Ўшал кунда ёлғонга чиқарувчиларга вайл бўлсин!
ﯪﯫﯬ ﰏ​

Аввалгиларни ҳалок қилмадикми?
ﯮﯯﯰ ﰐ​

Сўнгра кейингиларини уларга эргаштирмадикми?
ﯲﯳﯴ ﰑ​

Гуноҳкорларни шундоқ қиламиз.
ﯶﯷﯸ ﰒ​

Ўшал кунда ёлғонга чиқарувчиларга вайл бўлсин!
ﭑﭒﭓﭔﭕ ﰓ​

Сизларни ҳақир сувдан яратмдикми?
ﭗﭘﭙﭚ ﰔ​

Бас, уни мустаҳкам қароргоҳга жойламадикми?
ﭜﭝﭞ ﰕ​

Маълум вақтга қадар.
ﭠﭡﭢ ﰖ​

Бас, Биз қодир бўлдик ва қандоқ ҳам яхши қодир бўлувчимиз. (Юқорида айтилган ишларга қодир бўлдик, ниҳоятда ажойиб, инсоният тафаккуридан устун бир ҳолатда, қодир бўлдик, деяпти Парвардигор.)
ﭤﭥﭦ ﰗ​

Ўшал кунда ёлғонга чиқавчиларга вайл бўлсин!
ﭨﭩﭪﭫ ﰘ​

Ерни ўзига тортувчи қилмадикми?
ﭭﭮ ﰙ​

Тирикларни ва ўликларни?
ﭰﭱﭲﭳﭴﭵﭶ ﰚ​

Ва Биз унда юкасак тоғлар қилдик ва сизларни зилол сув билан суғордик.
ﭸﭹﭺ ﰛ​

Ўшал кунда ёлғонга чиқарувчиларга вайл бўлсин!
ﭼﭽﭾﭿﮀﮁ ﰜ​

Юрингиз! Ўзингиз ёлғонга чиқарган нарсага қараб.
ﮃﮄﮅﮆﮇﮈ ﰝ​

Юрингиз! Учта шўъбаси бор «соя»га қараб.
ﮊﮋﮌﮍﮎﮏ ﰞ​

У салқин қилувчимас ва оловни ҳам қайтармас.
ﮑﮒﮓﮔ ﰟ​

Албатта у (жаҳаннам) қасрдек учқунларни отадир.
ﮖﮗﮘ ﰠ​

У (учқун) худди қорамтир-сарғиш туяларга ўхшайдир.
ﮚﮛﮜ ﰡ​

Ўшал кунда ёлғонга чиқарувчиларга вайл бўлсин!
ﮞﮟﮠﮡ ﰢ​

Бу улар гапира олмайдиган кундир.
ﮣﮤﮥﮦ ﰣ​

Ва уларга узр айтишга изн берилмайдир.
ﮨﮩﮪ ﰤ​

Ўшал кунда ёлғонга чиқарувчиларга вайл бўлсин!
ﮬﮭﮮﮯﮰﮱ ﰥ​

Бу ажратиш куни, сизларни ва аввалгиларни жамладик.
ﯔﯕﯖﯗﯘ ﰦ​

Бас, сизларнинг ҳийлангиз бўлса, менга ишлатиб кўринг-чи?
ﯚﯛﯜ ﰧ​

Ўшал кунда ёлғонга чиқарувчиларга вайл бўлсин!
ﯞﯟﯠﯡﯢ ﰨ​

Албатта тақводорлар соялар ва булоқлардадир.
ﯤﯥﯦ ﰩ​

Ва ўзлари хоҳлаган мевалардадир.
ﯨﯩﯪﯫﯬﯭ ﰪ​

Енглар ва ичинглар, ош бўлсин. Қилган амалларингиз сабабидандир.
ﯯﯰﯱﯲ ﰫ​

Албатта, Биз муҳсинларни шундай мукофотлармиз.
ﯴﯵﯶ ﰬ​

Ўшал кунда ёлғонга чиқарувчиларга вайл бўлсин!
ﯸﯹﯺﯻﯼ ﰭ​

Енглар ва мазза қилинглар, озгинагина. Албатта, сизлар гуноҳкорсизлар.
ﯾﯿﰀ ﰮ​

Ўшал кунда ёлғонга чиқавурчиларга вайл бўлсин!
ﰂﰃﰄﰅﰆﰇ ﰯ​

Ва агар уларга рукуъ қилинглар дейилса, рукуъ қилмаслар.
ﰉﰊﰋ ﰰ​

Ўшал кунда ёлғонга чиқарувчилварга вайл бўлсин!
ﰍﰎﰏﰐ ﰱ​

Бас, ундан кейин, қайси сўзга ишонарлар?!
سورة المرسلات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الهُمَزة)، وقد جاءت ببيانِ قدرة الله على بعثِ الناس بعد هلاكهم؛ فهو المتصفُ بالرُّبوبية والألوهية، وقد افتُتحت بمَشاهدِ القيامة، والتذكير بمَصارعِ الغابرين، وذكَرتْ تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون؛ ليعودَ الخلقُ إلى أوامرِ الله، وليستجيبوا له سبحانه، و(المُرسَلات): هي الرِّياحُ التي تهُبُّ متتابِعةً.

ترتيبها المصحفي
77
نوعها
مكية
ألفاظها
181
ترتيب نزولها
33
العد المدني الأول
50
العد المدني الأخير
50
العد البصري
50
العد الكوفي
50
العد الشامي
50

* سورة (المُرسَلات):

سُمِّيت سورة (المُرسَلات) بذلك؛ لافتتاحها بالقَسَمِ الإلهيِّ بـ(المُرسَلات)؛ وهي: الرِّياح التي تهُبُّ متتابِعةً.

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

1. مَشاهد القيامة (١-١٥).

2. مَصارع الغابرين (١٦-١٩).

3. تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون (٢٠-٢٨).

4. عودٌ لمَشاهد القيامة (٢٩-٥٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /540).

مقصدُ سورة (المُرسَلات): الاستدلالُ على وقوع البعث بعد فَناء الدنيا، والاستدلال على إمكانِ إعادة الخَلْقِ بما سبَق من خَلْقِ الإنسان وخلق الأرض، وفي ذلك دلائلُ على قدرة الله، واتصافِه بالوَحْدانية والرُّبوبية.

ينظر: "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /419).