ترجمة سورة المرسلات

الترجمة الألبانية

ترجمة معاني سورة المرسلات باللغة الألبانية من كتاب الترجمة الألبانية.
من تأليف: حسن ناهي .

Për ato që dërgohen njëra pas tjetrës,[388]
____________________
[388] Komentuesit e Kuranit nuk kanë rënë dakord se kujt i referohet përemri “ato” në vargjet 1-6. Shumica e tyre thonë se bëhet fjalë për erërat. Disa thonë se janë engjëjt dhe të tjerë thonë se bëhet fjalë për vargjet e Kuranit. Të gjitha këto interpretime janë të besueshme dhe nuk e përjashtojnë njëra-tjetrën. Kështu, vargjet 1-3 u referohen erërave, vargu 4 u referohet vargjeve kuranore, që ndajnë të vërtetën nga e pavërteta, kurse vargjet 5-6, engjëjve.
për ato që shpejtojnë shtrëngatën,
për ato që shpërndajnë shiun,
për ato që ndajnë saktësisht
dhe për ato që përcjellin këshilla,
si shfajësim apo paralajmërim!
Në të vërtetë, ajo që ju është premtuar, do të bëhet!
Kur yjet të shuhen
dhe, kur qielli të çahet
dhe, kur malet të thërrmohen si pluhur
dhe, kur të dërguarit të tubohen në kohën e caktuar
- në cilën ditë do të ndodhin të gjitha këto?
Në Ditën e Ndarjes vendimtare!
Kush vallë do të ta shpjegojë se ç’është Dita e Ndarjes vendimtare?
Mjerë mohuesit në atë ditë!
A nuk i kemi zhdukur të lashtët
e pastaj do t’i bëjmë të tjerët t’i pasojnë?
Kështu do të veprojmë me të gjithë keqbërësit!
Mjerë mohuesit në atë ditë!
A nuk ju kemi krijuar nga një pikë lëngu të shpërfillur,
të cilën e vumë në një vend të sigurt (mitër),
deri në një kohë të caktuar?!
Kështu e kemi rregulluar; sa Rregullues të shkëlqyer jemi Ne!
Mjerë mohuesit në atë ditë!
A nuk e kemi bërë Tokën vendqëndrim
të të gjallëve dhe të të vdekurve?
A nuk kemi vënë në të male të larta e të patundshme? A nuk ju kemi dhënë të pini me bollëk ujë të ëmbël?
Mjerë mohuesit në atë ditë!
(Do t’u thuhet): Nisuni drejt atij (dënimi) që e mohuat!
Shkoni drejt një hijeje me tri kolona (tymi të Xhehenemit),
e cila nuk bën hije (freskuese) dhe as nga flaka nuk të shpëton!
Ajo hedh shkëndija të mëdha sa një kala,
sikur të ishin deve të verdha!
Mjerë mohuesit në atë ditë!
Kjo është një ditë, kur ata nuk do të mund të flasin
dhe nuk do t’u jepet leje për t’u shfajësuar.
Mjerë mohuesit në atë ditë!
Kjo është Dita e Ndarjes vendimtare, në të cilën do të tuboheni ju dhe popujt e lashtë,
prandaj, nëse zotëroni ndonjë dinakëri, përdoreni kundër Meje!
Mjerë mohuesit në atë ditë!
Punëdrejtët do të jenë mes hijesh e burimesh,
si dhe frutash nga ato që dëshirojnë.
(Do t’u thuhet) “Hani e pini e ju bëftë mirë, (si shpërblim) për atë që keni punuar.”
Kështu i shpërblejmë Ne ata, që bëjnë vepra të mira.
Mjerë mohuesit në atë ditë!
Hani dhe kënaquni për pak kohë! Ju jeni keqbërës!
Mjerë mohuesit në atë ditë!
Kur atyre u thuhej: “Përkuluni (në namaz para Allahut)!” ata nuk përkuleshin.
Mjerë mohuesit në atë ditë!
Në çfarë shpallje tjetër do të besojnë ata, pas këtij (Kurani)?!
سورة المرسلات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الهُمَزة)، وقد جاءت ببيانِ قدرة الله على بعثِ الناس بعد هلاكهم؛ فهو المتصفُ بالرُّبوبية والألوهية، وقد افتُتحت بمَشاهدِ القيامة، والتذكير بمَصارعِ الغابرين، وذكَرتْ تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون؛ ليعودَ الخلقُ إلى أوامرِ الله، وليستجيبوا له سبحانه، و(المُرسَلات): هي الرِّياحُ التي تهُبُّ متتابِعةً.

ترتيبها المصحفي
77
نوعها
مكية
ألفاظها
181
ترتيب نزولها
33
العد المدني الأول
50
العد المدني الأخير
50
العد البصري
50
العد الكوفي
50
العد الشامي
50

* سورة (المُرسَلات):

سُمِّيت سورة (المُرسَلات) بذلك؛ لافتتاحها بالقَسَمِ الإلهيِّ بـ(المُرسَلات)؛ وهي: الرِّياح التي تهُبُّ متتابِعةً.

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

1. مَشاهد القيامة (١-١٥).

2. مَصارع الغابرين (١٦-١٩).

3. تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون (٢٠-٢٨).

4. عودٌ لمَشاهد القيامة (٢٩-٥٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /540).

مقصدُ سورة (المُرسَلات): الاستدلالُ على وقوع البعث بعد فَناء الدنيا، والاستدلال على إمكانِ إعادة الخَلْقِ بما سبَق من خَلْقِ الإنسان وخلق الأرض، وفي ذلك دلائلُ على قدرة الله، واتصافِه بالوَحْدانية والرُّبوبية.

ينظر: "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /419).