ترجمة سورة المرسلات

الترجمة الطاجيكية - عارفي

ترجمة معاني سورة المرسلات باللغة الطاجيكية من كتاب الترجمة الطاجيكية - عارفي.
من تأليف: فريق متخصص مكلف من مركز رواد الترجمة بالشراكة مع موقع دار الإسلام .

Савганд ба фариштагоне, ки паёпай фиристода мешаванд
Ҳамчун тундбод мераванд
Ва савганд ба фариштагоне, ки [абрҳоро] пароканда мекунанд
Ва савганд ба фариштагоне, ки ҷудокунандаи [ҳақ аз ботил] ҳастанд
Ва савганд ба фариштагоне, ки ваҳй [-и илоҳӣ]-ро [ба паёмбарон] илқо мекунанд
Барои итмоми ҳуҷҷат, барои бим ва ҳушдор
Бе гумон, он чи ба шумо ваъда дода мешавад, воқеъ хоҳад шуд
Пас, он гоҳ ки ситорагон тира [ва маҳв] шавад
Ва он гоҳ ки осмон шикофта шавад
Ва он гоҳ ки кӯҳҳо [аз ҷо канда ва] пароканда шавад
Ва он гоҳ ки барои паёмбарон [ҷиҳати гувоҳӣ додан дар мавриди умматҳо] вақт таъйин шавад
Ин [амр] барои чи рӯзе ба таъхир афтодааст?
Барои рӯзи ҷудоӣ [ва доварӣ]
Ва ту чи донӣ, ки рӯзи ҷудоӣ [ва доварӣ] чист?
Дар он рӯз [қиёмат] вой бар такзибкунандагон!
Оё мо пешиниён[-и муҷрим]-ро нобуд накардем?
Сипас дигаронро дар пайи онҳо хоҳем овард
Ин чунин бо гунаҳгорон рафтор мекунем
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
Оё шуморо аз обе паст [-у ночиз] наофаридем?
Ки сипас онро дар қароргоҳе маҳфуз [раҳим] қарор додем
То замоне муайян
Пас, мо [бар ин кор] тавоно будем ва чи нек тавоно [ва қудратманд] ҳастем
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
Оё заминро ҷойгоҳи [таҷаммуи мардум] қарор надодем?
Ҳам дар ҳоли ҳаёт ва ҳам маргашон?
Ва дар он кӯҳҳои бисёр баланд [ва устувор] қарор додем ва обе ширин [ва гуворо] ба шумо нӯшонидем
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
[Ба онҳо гуфта мешавад] «Ба сӯйи ҳамон чизе биравед, ки пайваста такзибаш мекардед.
Биравед ба сӯйи сояи [дудҳои оташи] сешоха
На сояафкан [ва хунук] аст ва на аз [гармии] шуълаҳои оташ ҷилавгирӣ мекунад»
Ҳамоно он [дузах] шарораҳое чун кохе [баланд] меафканад.
Гӯӣ, ки он [шарораҳо] шутурони зардранг ҳастанд
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
Ин [ҳамон] рӯзест, ки сухан намегӯянд
Ва ба онҳо иҷозат дода намешавад, то узрхоҳӣ кунанд
Дар он рӯз, вой бар такзибкунандагон!
Ин [ҳамон] рӯзи ҷудоӣ [ва доварӣ] аст, ки шумо ва гузаштагонро гирд овардаем
Пас, агар [ҳила ва] найранге доред, онро дар ҳаққи ман ба кор гиред
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
Ба ростӣ, ки [дар он рӯз] парҳезкорон дар сояҳо ва [канори] чашмаҳо қарор доранд
Ва меваҳое, ки майл дошта бошанд
[Ба онҳо гуфта мешавад] «Ба подоши он чи мекардед, гуворо бихӯред ва биёшомед»
Мо ин гуна накукоронро подош медиҳем»
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
«[Эй кофирон, дар ин дунё] андаке бихӯред ва баҳра гиред, зеро шумо гунаҳгоред»
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
Ва ҳангоме ки ба онҳо гуфта шавад: «[Намоз бигузоред ва] рукуъ кунед, [намоз намегузоранд ва] рукуъ намекунанд
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
[Агар мардум ба ин Қуръон имон намеоваранд] Пас, баъд аз он ба кадом сухан имон меоваранд?
سورة المرسلات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الهُمَزة)، وقد جاءت ببيانِ قدرة الله على بعثِ الناس بعد هلاكهم؛ فهو المتصفُ بالرُّبوبية والألوهية، وقد افتُتحت بمَشاهدِ القيامة، والتذكير بمَصارعِ الغابرين، وذكَرتْ تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون؛ ليعودَ الخلقُ إلى أوامرِ الله، وليستجيبوا له سبحانه، و(المُرسَلات): هي الرِّياحُ التي تهُبُّ متتابِعةً.

ترتيبها المصحفي
77
نوعها
مكية
ألفاظها
181
ترتيب نزولها
33
العد المدني الأول
50
العد المدني الأخير
50
العد البصري
50
العد الكوفي
50
العد الشامي
50

* سورة (المُرسَلات):

سُمِّيت سورة (المُرسَلات) بذلك؛ لافتتاحها بالقَسَمِ الإلهيِّ بـ(المُرسَلات)؛ وهي: الرِّياح التي تهُبُّ متتابِعةً.

سورة (المُرسَلات) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

1. مَشاهد القيامة (١-١٥).

2. مَصارع الغابرين (١٦-١٩).

3. تأمُّلات في خَلْقِ الإنسان والكون (٢٠-٢٨).

4. عودٌ لمَشاهد القيامة (٢٩-٥٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /540).

مقصدُ سورة (المُرسَلات): الاستدلالُ على وقوع البعث بعد فَناء الدنيا، والاستدلال على إمكانِ إعادة الخَلْقِ بما سبَق من خَلْقِ الإنسان وخلق الأرض، وفي ذلك دلائلُ على قدرة الله، واتصافِه بالوَحْدانية والرُّبوبية.

ينظر: "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /419).