ترجمة سورة القلم

Hasan Efendi Nahi - Albanian translation

ترجمة معاني سورة القلم باللغة الألبانية من كتاب Hasan Efendi Nahi - Albanian translation.


Nûn. Pasha pendën dhe në atë që shkruajnë ata,

ti, me dhuntinë e Zotit tënd, nuk je i marrë;

ti, me të vërtetë, do të jesh përherë i shpërblyer

dhe, me të vërtetë, ti je me virtyte të mëdha

dhe, ti do të shohësh, por edhe ata (jobesimtarët) do të shohin,

kush nga ju është i marrë.

Zoti yt e di më së miri për atë që e ka devijuar rrugën e tij dhe Ai i di mirë ata që janë në rrugën e drejtë.

Andaj, mos ju përul ti atyre që përgënjeshtrojnë.

Ata dëshirojnë që ti të bësh lëshime, e të bëjnë (lëshime) edhe ata,

dhe mos ju përul ti atyre që betohen (rrejshëm), e që janë të poshtër,

lajkatarit dhe atë që transmeton fjalët për të keq;

penguesin e të mirav, e kundërvajtësin e mëkatarin e madh;

të ashpërit dhe pos kësaj edhe kopil, -

(mos ju përul ti) për shkak se është i pasur dhe ka shumë djemë,

i cili kur t’i lexohen ajetet Tona (Kur’ani), thotë: “Këto janë vetëm përralla të (popujve të) lashtë!”

Na (së shpejti), do t’ia damkosim hundën atij!

Na, do t’i provojmë ata (jobesimtaët), sikundër që i kemi provuar pronarët e kopshtit, të cilët ishin betuar se në mëngjes do t’i marrin frutet;

e nuk patën thënë: “Nëse do Zoti!”

Dhe, e goditi atë (kopshtin) një fatkeqësi nga Zoti yt, derisa ata flinin

dhe ai (kopshti) gëdhiu i shkretëruar.

Kurse, në agim, ata, e thirrën njëri-tjetrin:

“Nxitoni herët në kopshtin tuaj, nëe doni t’i tuboni frutet!”

Dhe at au nisën duke biseduar qetësisht:

“Mos të lejojmë që të paraqitet asnjë i vobektë në kopshtin tonë!”

Dhe, ata u nisën herët, të bindur se do të mund t’i pengojnë ata (të vobektit),

e kur e panë (kopshtin e shkretëruar), ata thanë: “Na, me të vërtetë, qenkemi të humbur;

por, jo, jo, - krejt paskemi mbaruar!”

Njëri më i arsyeshëm, prej tyre tha: “A nuk ju thashë unë se duhet ta kujtoni Perëndinë!”

“Lavdëruar qoftë Zoti ynë!” – thanë. Na, me të vërtetë, paskemi qentë të padrejtë!”

Dhe, atëherë filluan ta qortojnë njëri-tjetrin.

“Sa keq për ne!” thanë ata – ne, me të vërtetë, paskemi qenë të egërsuar;

Zoti ynë mund të na japë edhe më të mirë se këtë; me të vërtetë, ne mbështetemi te Zoti ynë!”

I tillë ka qenë dënimi, e dënimi në jetën tjetër është më i madh, nëse e dinë!

Për ata që i druajnë Perëndisë, te Perëndia do të ketë kopshte të dhuntisë, -

Vallë, a do t’i barazojmë muslimanët me njerëzit e këqinj?! –

Çka keni ju, si gjykoni ju?!

A keni ju ndonjë libër, në të cilin lexoni

se do të keni atë që e zgjedhni ju?

Apo, a ka për ju betime të mëdha, që do të vlejnë deri në Ditën e Kijametit, e që do ta keni atë çka e keni caktuar.

Pyeti ata – kush është garantues për këtë.

Ose, a kanë ata bashkëpunëtorë në këtë. E, le t’i sjellin ata bashkëpunëtorët e tyre, nëse flasin të vërtetën.

(Kujtoju) Ditën e vështirë, kur zbulohen të gjitha dhe ata ftohen (thirrën) që të përulen në tokë (në sexhde), e nuk munden (nuk do të kenë fuqi),

(ata do të jenë) me sy ulur dhe krejtësisht të poshtëruar, - e, me të vërtetë, kanë qenë të ftuar në përulje (sexhde), derisa qenë gjallë dhe shëndoshë.

Prandaj, më lë ti Mua, (Unë) do t’i dënoj ata që e mohojnë këtë Thënie (Kur’anin), Ne ata gradualisht do t’i mashtrojmë (për dënim) në mënyrë të panjohur

dhe u japim atyre afat, se, me të vërtetë, mashtrimi Im është i fortë!

A po kërkon ti shpërblim nga ata, e ata janë të rënduar nga borxhet?

E, a ka tek ata dijeni të fshehtë, e ata po i përshkruajnë ato?

Duro ti për gjykimin e Zotit tënd dhe mos u bën si peshkatari (Junusi), kur iu lut Zotit të vet, e ai (Junusi) ishte i hidhëruar,

dhe, sikur mos ta arrinte atë mirësi prej Perëndisë, ai do të hudhej në një shkretëtirë e do të ishte i qortuar,

por, Zoti i tij e ka zgjedhur dhe e ka bërë atë në grupin e njerëzve të mirë.

Pothuajse, me të vërtetë, jobesimtarët duan të të rrëzojnë me shikim kur dëgjojnë Kur’anin, duke thënë: “Ai, në të vërtetë, është i marrë!”

E, ai (Kur’ani), është këshillë për tërë botën!
سورة القلم
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (القَلَم) من السُّوَر المكية، وقد جاءت ببيانِ إعجاز هذا الكتاب للكفار، وتأكيدِ صدقِ نبوَّة مُحمَّد صلى الله عليه وسلم، وما جاء به من عندِ الله؛ فلن يستطيع الكفارُ أن يأتوا بمثل هذه الحروف أبدًا، وفي ذلك تسليةٌ للنبي صلى الله عليه وسلم، وتثبيت له، وخُتمت بتخويفِ الكفار من بطشِ الله، وتوصيةِ النبي صلى الله عليه وسلم بالصبر.

ترتيبها المصحفي
68
نوعها
مكية
ألفاظها
301
ترتيب نزولها
2
العد المدني الأول
52
العد المدني الأخير
52
العد البصري
52
العد الكوفي
52
العد الشامي
52

* سورة (القلم):

سُمِّيت سورة (القلم) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقَسَمِ الله بـ(القلم).

* سورة {نٓ}:

وسُمِّيت بهذا الاسم؛ لافتتاحها بهذا الحرفِ {نٓ}.

1. بيان رِفْعة قَدْرِ النبي عليه السلام (١-٧).

2. تحقير شأن الكافرين، وذمُّهم (٨-١٦).

3. قصة أصحاب الجنَّة (١٧-٣٣).

4. جزاء المؤمنين، وأسئلة إقناعية للكافرين (٣٤-٤٣).

5. تخويف الكفار من بطشِ الله، وتوصية النبي صلى الله عليه وسلم بالصبر (٤٤ -٥٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /292).

 تَحدِّي الكفار والمعانِدين بهذا الكتاب، والدلالةُ على عجزِهم عن الإتيان بمثل سُوَرِه، وإبطالُ مطاعنِ المشركين في النبي صلى الله عليه وسلم، وإثباتُ صدقِه، ومن ثم تسليةُ الله له وتثبيته.

ينظر: "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /58).