ترجمة معاني سورة الحاقة
باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية - دار الإسلام.
من تأليف:
فريق عمل اللغة الفارسية بموقع دار الإسلام
.
ﰡ
ﮯ
ﰀ
[روزِ] واقع‌شدنیِ [رستاخیز]
ﮱﯓ
ﰁ
آن واقع‌شدنی چیست؟
و تو چه دانی آن واقع‌شدنی چیست [و چگونه است]؟
[قوم] ثمود و [قوم] عاد، [قیامتِ] درهمکوبنده را تکذیب کردند.
و اما [قوم] ثمود، به بانگِ سهمگین هلاک شدند.
و اما [قوم] عاد، با تندبادی سرکش و سرد به هلاکت رسیدند.
[الله] هفت شب و هشت روز پیاپی آن [عذاب] را بر آنها مسلط نمود؛ پس [اگر آنجا بودی،] [آن] قوم را [در اثرِ آن تندباد،] مانند تنه‌های پوسیده و توخالی درختان خرما، بر زمین‌افتاده [و هلاکشده] می‌دیدی.
آیا کسی از آنها را می‌بینی که باقی مانده باشد؟
و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و [مردم] شهر‌های ویران شده [= قوم لوط،] مرتکب گناهان [بزرگ] شدند.
آنها از [فرمان] فرستادۀ پروردگار‌شان سرپیچی کردند، آنگاه [الله] آنان را به عذاب سختی گرفتار کرد.
هنگامی که آب طغیان کرد، ما شما را در کشتی سوار کردیم،
تا پندی برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را بشنوند و به یاد بسپارند.
آنگاه که یک بار در صور دمیده شود،
و زمین و کوهها از جا کنده شده و یکباره درهم‌کوبیده [و متلاشی] شوند.
در آن روز، واقعۀ [عظیمِ] قیامت به وقوع می‌پیوندد
و آسمان شکافته می‌شود و در آن روز، سست می‌گردد [و فرو می‌ریزد].
و فرشتگان بر کناره‌های آن [= آسمان] قرار می‌گیرند؛ و آن روز، هشت [فرشته] عرش پروردگارت را بر سرِ خود حمل می‌کنند.
در آن روز، شما [همگی برای حسابرسی، به پیشگاه الله] عرضه می‌شوید و هیچ چیز از [کار‌های] شما پنهان نخواهد ماند.
اما کسی که نامۀ [اعمالش] را به دست راستش دهند، می‌گوید: «بیایید نامۀ [اعمال] مرا بخوانید.
من یقین داشتم که با حساب [اعمال] خود مواجه خواهم شد».
پس او در یک زندگی پسندیده [و رضایت‌بخش] خواهد بود؛
در بهشتی برین
ﮱﯓ
ﰖ
که میوه‌هایش [برای چیدن] در دسترس است.
[و به آنها گفته می‌شود: «به [خاطر] آنچه در ایام گذشته پیش فرستاده‌اید، بخورید و بیاشامید؛ گوارایتان باد».
و اما کسی که نامۀ [اعمالش] را به دست چپش دهند، می‌گوید: «ای کاش هرگز نامه[ی اعمالم] را به من نمی‌دادند،
و نمی‌دانستم حسابم چیست!
ای کاش [با مرگ،] همه چیز تمام می‌شد [و پایان کار بود]!
مال و دارایی‌ام مرا بی‌نیاز نکرد [و سودی نبخشید].
قدرت و فرمانروایی‌ام [نیز] از [دست] من رفت [و به کلی نابود شد]».
ﯼﯽ
ﰝ
[به فرشتگان گفته می‌شود:] «او را بگیرید و در بند و زنجیر کنید.
سپس او را به [آتش] دوزخ بیفکنید.
آنگاه وی را در زنجیری ببندید که طولش هفتاد ذِراع است.
بی‌گمان، او هرگز به الله بزرگ ایمان نمی‌آورد،
و هرگز [مردم را] بر اطعام بینوا[یان] تشویق نمی‌کرد.
بنابر این، امروز دوست صمیمی [و مهربانی] در اینجا ندارد [که یاری‌اش کند]،
و غذایی جز چرک و خون ندارد؛
[غذایی که] جز گناهکاران آن را نمیخورند».
سوگند به آنچه می‌بینید
و به آنچه نمی‌بینید.
بی‌تردید، این [قرآن، سخن الله است که ابلاغش به پیامبر، بر عهدۀ] فرستاده‌ای بزرگوار [=جبرئیل] است.
و اینها گفتار شاعری نیست؛ [اما شما کافران] کمتر ایمان می‌آورید.
و [نیز] گفتار کاهنی نیست؛ [اما شما] کمتر پند می‌گیرید.
[این قرآن،] از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است.
اگر [پیامبر] سخنانی [به دروغ] بر ما می‌بست،
مسلّماً ما دست راست او را می‌گرفتیم،
سپس [شاه]رگِ قلبش را قطع می‌کردیم،
و هیچ‌یک از شما نمی‌توانست مانع [عذابِ] او گردد.
یقیناً این [قرآن،] پند و تذکری برای پرهیزگاران است.
و ما یقیناً می‌دانیم که برخی از شما، تکذیب‌کنندگان [این کلام الهی] هستید.
و همانا این [قرآن،] بر کافران مایۀ حسرت و ندامت است.
و بی‌گمان، این [قرآن،] حقیقتِ راستین است.
پس [ای پیامبر،] با [ذکرِ] نامِ پروردگار بزرگت [او را] تسبیح گوی.
