ترجمة سورة الحاقة

الترجمة الكازاخية - مجمع الملك فهد

ترجمة معاني سورة الحاقة باللغة الكازاخية من كتاب الترجمة الكازاخية - مجمع الملك فهد.
من تأليف: خليفة الطاي .

Болуы анық қиямет.
Ол, болуы анық не нәрсе?
Ол болуы анық уақиғаны қайдан білесің?
Сәмүд, Ғад елдері, ол үрейлі қияметті жасынға айналдырды.
Бірақ Сәмүд елі шектен шығуларының салдарынан типыл қылынды.
Я, Ғад елі де куілдеген қатты боранмен жоқ етілді.
Алла, оларға ол боранды жеті түн, сегіз күн жалғасты түрде естірді. Сонда ол елді құрманың қуыс дөңбегінше құлағанын көрер едің.
Ал енді олардан бір қалған нәрсе көресің бе?
Перғауын және одан бұрынғылар, сондай-ақ ойран болған кент тұрғындары қателескен.
Сонда олар Раббыларының елшілеріне қарсы келген. Сондықтан Алла, оларды қатты түрде қолға алған.
Расында су тасыған кезде, сендерді кемеге отырғыздық.
Оны, сендерге бір өнеге және естір құлақтарға естіп, сақтау үшін ғибрат қылдық.
Сонда бір рет Сұр ұрілген сәтте,
Жер мен таулар көтеріліп, соғылып күйреген сәтте,
Міне сол күні, қиямет уақиғасы болады.
Сол күні, көк жарылып, босайды.
Періште көктің атырапында болады. Сондай-ақ Раббыңның ғаршысын сегіз періште үстеріне көтереді.
Сол күні ұсыныласыңдар. Еш нәрселерің жасырылмайды.
Сонда енді кімнің кітабы оңынан берілсе; "Алыңдар, кітабымды оқыңдар!",- дейді.
"Расында мен осы есепке кездесетінімді ойлап ем."
Сонда ол, қуанышты тіршілікте,
Көтеріңкі жаннатта болады;
Жемістері салбырап тұрады.
(Оларға): "Өткен күнде істеген ғамалдарыңның арқасында ішіңдер, жеңдер сіңімді болсын" (делінеді.)
Ал енді кімнің кітабы солынан берілсе: "Әттеген-ай! Кітабым берілмесе еді" дейді.
"Есебімнің не екенін білмесем екен!"
"Әттең! Іс бітіп кеткен болса еді. (Қайта тірілмеген болсам еді.)"
"Малым, маған еш пайда бермеді."
"Күш-қуатым жойылып кетті" (дейді.)
"Оны ұстаңдар да байлаңдар."
"Сосын оны тозаққа салыңдар."
"Одан кейін оны жетпіс құлаш шынжырмен матаңдар" (делінеді.)
"Өйткені ол, ұлы Аллаға иман келтірмеген;"
"Әрі олар міскіндерді тамақтандыруға қызықтырмаған еді."
Сондықтан бүгін мұнда оның бір жанашыры жоқ.
Сондай-ақ іріңнен басқа ешбір тамақтары жоқ.
Оны күнәкарлар ғана жейді.
Сонда көрген нәрселеріңе серт;
Және көрмеген нәрселеріңе де серт.
Күдіксіз бүл Құран ардақты бір Елшінің сөзі. (Елші ойдан шығармайды, міндетін орындайды. Б.Ж.М.)
Ол, бір ақынның сөзі емес. Сендер аз сенесіңдер.
Сондай-ақ ол, бақсының да сөзі емес. Аз түсінесіңдер.
Ол, әлемдердің Раббынан түсірілген.
Егер елші, кей сөзді өзі айтып Бізге таңса;
Әрине оның оң жағынан қолға алар едік;
Сосын оның күре тамырын кесер едік. (Өлтірер едік.)
Сонда сендерден ешбіреу одан тоса алмайды.
Расында ол Құран, тақуалар үшін бір насихат..
Сөзсіз сендерден өтірік деушілердің барлығын анық білеміз.
Өйткені, ол Құран, әрине қарсы келушілер үшін бір қасірет.
Шүбәсыз ол Құран, анық шындық.
(Мұхаммед Ғ.С.) ендеше үлы Раббыңды атымен дәріпте.
سورة الحاقة
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الحاقَّة) من السُّوَر المكية، وقد أثبتت هولَ يومِ القيامة، وتحقُّقَ وقوعه؛ ليرجعَ الكفار عن كفرهم وعنادهم، وليخافوا من هذا اليوم، لا سيما بعد أن ذكَّرهم اللهُ بما أوقَعَ من العذاب على الأُمم السابقة التي خالفت أمره فدمَّرهم تدميرًا، وأهلكهم في الدنيا قبل الآخرة، وفي ذلك تسليةٌ للنبي صلى الله عليه وسلم وتثبيتٌ له، وتأييدٌ من الله وحفظ له وللمؤمنين.

ترتيبها المصحفي
69
نوعها
مكية
ألفاظها
261
ترتيب نزولها
87
العد المدني الأول
52
العد المدني الأخير
52
العد البصري
51
العد الكوفي
52
العد الشامي
51

* سورة (الحاقَّة):

سُمِّيت سورة (الحاقة) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بهذا اللفظ، و(الحاقَّة): اسمٌ من أسماء يوم القيامة.

1. تعظيم يوم القيامة، وإهلاك المكذِّبين به (١-١٢).

2. أهوال يوم القيامة (١٣-١٨).

3. جزاء الأبرار وتكريمهم (١٩-٢٤).

4. حال الأشقياء يوم القيامة (٢٥-٣٧).

5. تعظيم القرآن، وتأكيد نزوله من عند الله (٣٨-٥٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /320).

مقصدها تهويلُ يوم القيامة، وتهديد الكفار به؛ ليَرجعوا إلى الحقِّ، وتذكيرُهم بما حلَّ بالأمم السابقة التي عاندت وخالفت أمرَ الله من قبلِهم، وأُدمِجَ في ذلك أن اللهَ نجَّى المؤمنين من العذاب، وفي ذلك تذكيرٌ بنعمة الله على البشر؛ إذ أبقى نوعَهم بالإنجاء من الطُّوفان.

ينظر: "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /111).