ترجمة سورة الإنسان

Maranao - Maranao translation

ترجمة معاني سورة الإنسان باللغة ماراناو من كتاب Maranao - Maranao translation.


Sabnar a somiyagad ko manosiya so wakto a pd ko masa, a da a mayto bo a kiyaaloy niyan.

Mataan! a Skami na inadn Ami so manosiya a phoon sa notfa a miyakazaozaog, ka an Ami katpngi skaniyan; na biyaloy Ami skaniyan a pphakan´g, a pphakaylay.

Mataan! a Skami na pinggonanao Ami skaniyan ko lalan: Na adn a miyanalamat, na adn a miyongkir.

Mataan! a Skami na pithiyagaran Ami so miyamangongkir sa manga rantay, go manga patong, go kadg.

Mataan! a so miphipiyapiya, na phamakainom siran ko inomn, a adn a saog iyan a Kafor,

Bowalan a pkhaynom skaniyan o manga oripn o Allah, pphamaka ondasn iran oto sa sadn sa phakaondasan iran on.

Ipthoman iran so paliyogat, go ikaalk iran so gawii a miyabaloy so karataan iyan a langkap (a giyoto so alongan a qiyamah);

Go pphakakn iran sa pangn´ngkn sii ko kapkhababayai rkaniyan so miskin, go so wata a ilo, go so bilanggo;

(Pitharo iran:) "Aya bo a kapphakakana mi rkano na makapantag ko balas o Allah: Da a singanin ami rkano a balas, odi na panalamat;

"Mataan! a skami na ipkhalk ami phoon ko Kadnan ami so gawii a marimng, a mitataralo."

Na phakalidasn siran o Allah ko karata angkoto a gawii, go mbgan Iyan siran sa kataid, go kapipiya ginawa;

Go imbalas Iyan kiran sabap ko kiyaphantang iran, so sorga, go (nditarn a) sotra,

Gii siran roo zasandasandang ko manga kantir; da a khagdam iran roo a (kayaw) o alongan, go da a matnggaw;

Go miyadayondong kiran so manga along roo, go pphamangitaliyadok so manga onga on a pawnotonot,

Go iphlibt kiran so manga pananagoay a pirak, go manga baso a ropaan a manga batowintan,

Manga batowintan a pirak, a diniyangka iran oto sa samporna a diyangka,

Go pphakainom on siran roo sa inomn a aya saog iyan na Zanjabil;

Bowalan roo a pmbthowan sa Salsabila;

Na gii siran nggagayanan o manga tatap a manga kangodaan; na igira a inilaing ka siran, na aya tarima aka kiran na manga montiya a misasamborak;

Go igira a miyailaing ka na ron ka khaylay so limo go kadato a lbi a mala;

Khindiditar siran sa manga nditarn a sotra a manipis a gadong, go sotra a makapal; go phangimowan siran sa manga salnda a pirak, go phakainomn siran o Kadnan iran sa inomn a phakasoti:

(Ptharoon kiran a) "Mataan! a giyaya na miyabaloy a balas rkano, go miyabaloy so amal iyo a tiyarima."

Mataan! a Skami na Skami na initoron Ami rka so Qor´an sa katoron (a miyakazosokli);

Na thigr ka makapantag ko kokoman o Kadnan ka, go ding ka pagonoti so pd kiran, a baradosa odi na miyongkir.

Go tatadming ka so ngaran o Kadnan ka ko kapitapita, go so kagabigabi;

Go so sabaad ko kagagawii na pzojiod ka Rkaniyan; go phoroporo on ka Skaniyan ko kagagawii sa malayat.

Mataan! a siran aya na pkhababayaan iran so matag sagad, na ipmbagak iran so kasasangoran iran a gawii a mapnd.

Skami na inadn Ami siran, go pimbaibaitan Ami so taong iran. Na amay ka kabaya Ami na somambi Kami sa manga lagid iran sa samporna a kasambi.

Mataan! a giyaya na pananadm: Na sa taw a khabaya na mbaal sa lalan sii ko Kadnan iyan.

Na da a kapaar iyo inonta o miyog so Allah. Mataan! a so Allah na Tatap a Matao, a Mawngangn.

Phakasoldn Iyan so taw a kabaya Iyan sii ko limo Iyan. Na so manga darowaka na pithiyagaran Iyan siran sa siksa a malipds.
سورة الإنسان
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الإنسان) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الرحمن)، وقد ذكَّرتِ الإنسانَ بأصل خِلْقته، وقدرة الله عليه؛ ليتواضعَ لأمر الله ويستجيب له؛ فاللهُ هو الذي جعل هذا الإنسانَ سميعًا بصيرًا؛ فالواجب المتحتم عليه أن تُجعَلَ هذه الجوارحُ كما أراد لها خالقها وبارئها؛ ليكونَ بذلك حسَنَ الجزاء يوم القيامة، ومَن كفر فمشيئة الله نافذةٌ في عذابه إياه، وقد كان صلى الله عليه وسلم يَقرؤها في فجرِ الجمعة.

ترتيبها المصحفي
76
نوعها
مكية
ألفاظها
243
ترتيب نزولها
98
العد المدني الأول
31
العد المدني الأخير
31
العد البصري
31
العد الكوفي
31
العد الشامي
31

* سورة (الإنسان):

سُمِّيت سورة (الإنسان) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بذكرِ الإنسان وخَلْقِه من عدمٍ.

* سورة {هَلْ أَتَىٰ} أو {هَلْ أَتَىٰ عَلَى اْلْإِنسَٰنِ}:

سُمِّيت بذلك؛ لافتتاحها به.

كان صلى الله عليه وسلم يقرأ سورة (الإنسان) في فجرِ الجمعة:

عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما: «أنَّ رسولَ اللهِ ﷺ قرَأَ في صلاةِ الغداةِ يومَ الجمعةِ: {الٓمٓ ١ تَنزِيلُ} السَّجْدةَ، و{هَلْ أَتَىٰ عَلَى اْلْإِنسَٰنِ}». أخرجه مسلم (٨٧٩).

1. نعمة الخَلْق والهداية (١-٣).

2. مصير الكفار (٤).

3. جزاء الأبرار (٥-٢٢).

4. توجيهٌ للنبي عليه السلام (٢٣-٢٦).

5. وعيدٌ للمشركين (٢٧-٢٨).

6. مشيئة الله تعالى نافذة (٢٩-٣١).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /511).

مقصود السورة الأعظمُ تذكيرُ الناس بأصل خِلْقَتِهم، وأنَّ الله أوجَدهم من عدم، وبَعْثُهم بعد أن أوجَدهم أسهَلُ من إيجادهم؛ ففي ذلك أكبَرُ دلالةٍ على قدرة الله على إحياء الناس وحسابهم.
وفي ذلك يقول ابن عاشور رحمه الله: «محورها التذكيرُ بأنَّ كل إنسان كُوِّنَ بعد أن لم يكُنْ، فكيف يَقضي باستحالة إعادة تكوينه بعد عدمه؟

وإثبات أن الإنسان محقوقٌ بإفراد الله بالعبادة؛ شكرًا لخالقه، ومُحذَّرٌ من الإشراك به.

وإثبات الجزاء على الحالينِ، مع شيءٍ من وصفِ ذلك الجزاء بحالتيه، والإطنابِ في وصفِ جزاء الشاكرين». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /371).