ترجمة سورة الإنسان

الترجمة الأوزبكية - محمد صادق

ترجمة معاني سورة الإنسان باللغة الأوزبكية من كتاب الترجمة الأوزبكية - محمد صادق.
من تأليف: محمد صادق محمد .

ﰡ

ﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤﯥﯦ ﰀ​
Дарҳақиқат, инсонга у эсга олинадиган нарса бўлмаган бир замон келмадими?
ﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱ ﰁ​
Албатта, Биз инсонни аралаш нутфадан яратдик. Синаш учун, бас, уни эшитадиган, кўрадиган қилдик.
ﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹ ﰂ​
Албатта, Биз унга йўл кўрсатдик. (У эса) ёки шукр қилувчи, ёки куфр келтирувчи бўлди.
ﯻﯼﯽﯾﯿﰀ ﰃ​
Албатта, Биз кофирлар учун занжирлар, кишанлар ва ёниб турган оловни тайёрлаб қўйганмиз.
ﰂﰃﰄﰅﰆﰇﰈﰉ ﰄ​
Албатта, яхшилар каафур аралаштирилган қадаҳдан ичарлар.
____________________
(Каафур — ичимликни хушбўй ва хуштаъм қилувчи модда бўлиб, араблар у аралашган шаробни энг яхши шароб ҳисоблашади.)
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖﭗ ﰅ​
Бир булоқданки, ундан Аллоҳнинг бандалари отилтириб ичарлар.
ﭙﭚﭛﭜﭝﭞﭟ ﰆ​
Улар назрга вафо қиларлар ва ёмонлиги кенг тарқаладиган кундан қўрқарлар.
ﭡﭢﭣﭤﭥﭦﭧ ﰇ​
Ўзлари таомни яхши кўриб турсалар ҳам, уни мискин, етим ва асирларга берарлар.
____________________
(Аброрларнинг хислати нима экан! Улар ҳаттоки ўзларига таом керак бўлиб, ҳожатлари тушиб турса ҳам, мискин, етим, асирларни ўзларидан устун қўйиб, таомни уларга берадилар.)
ﭩﭪﭫﭬﭭﭮﭯﭰﭱﭲ ﰈ​
«Албатта, биз сизларни фақат Аллоҳнинг розилиги учун овқатлантирамиз. Бунинг эвазига сизлардан мукофот ёки ташаккур хоҳламаймиз.
ﭴﭵﭶﭷﭸﭹﭺ ﰉ​
Албатта, биз қўрқинчли, шиддатли, узун кунда ўз Роббимиздан қўрқурмиз», дерлар.
ﭼﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃ ﰊ​
Бас, уларни Роббилари ўшал кун шарридан сақлади ва уларга хушрўйлик ҳамда хурсандчилик ато қилди.
ﮅﮆﮇﮈﮉ ﰋ​
Ва сабр қилганликлари учун, уларни боғу роғ ва ипаклар билан мукофотлади.
ﮋﮌﮍﮎﮏﮐﮑﮒﮓﮔﮕ ﰌ​
У ерда сўриларда суянган ҳолдалар. У ерда қуёшни ҳам, совуқни ҳам кўрмаслар.
ﮗﮘﮙﮚﮛﮜ ﰍ​
Ва устиларига у(жаннат)нинг соялари яқиндир ҳамда унинг мевалари жуда ҳам осон қилингандир.
ﮞﮟﮠﮡﮢﮣﮤﮥ ﰎ​
Ва уларга кумуш идишлар ва биллурлардан бўлган қадаҳлар айлантириб турилур.
ﮧﮨﮩﮪﮫ ﰏ​
Биллурлар кумушдандир, (соқийлар) ўлчовини келтиргандирлар.
ﮭﮮﮯﮰﮱﯓ ﰐ​
Ва улар у(ер)да аралашмаси занжабийл бўлган қадаҳдан суғорилурлар.
ﯕﯖﯗﯘ ﰑ​
У(ер)даги «салсабийл» номли булоқдан.
____________________
(Занжабийл — ерга томир отган ўсимлик тури бўлиб, томири туйилиб хушбўй модда ясалади: араблар ундан ўз ичимликларига қўшиб ичишни жуда-жуда севадилар. Ичувчининг томоғидан ҳузур бағишлаб, осонлик билан ўтувчи шаробни араблар салсабийл деб атайдилар. «Салсабийлан» дейилганда шунга ишора қилиняпти.)
ﯚﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣ ﰒ​
Ва уларнинг атрофида абадий ёш болалар айланарлар, агар уларни кўрсанг, сочилган маржон, деб ўйларсан.
ﯥﯦﯧﯨﯩﯪﯫ ﰓ​
Ва агар кўрсанг, у ерда неъматни ва улкан мулкни кўрурсан.
ﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺ ﰔ​
Уларнинг устиларида яшил сундусдан (юпқа ипакдан) ва истабрақдан (қалин ипакдан) кийимлар бор ва кумуш билакузуклар-ла ясанганлар ва Роббилари уларни пок шароб билан суғорур.
ﯼﯽﯾﯿﰀﰁﰂﰃ ﰕ​
Албатта, бу сизга мукофот бўлди ва сизнинг амалингиз қабул бўлди.
ﰅﰆﰇﰈﰉﰊ ﰖ​
Албатта, Биз сенга Қуръонни бўлак-бўлак қилиб туширдик.
ﰌﰍﰎﰏﰐﰑﰒﰓﰔ ﰗ​
Бас, Роббинг ҳукмига сабр қил ва улардан гуноҳкор ёки кофирларига итоат қилма.
ﰖﰗﰘﰙﰚ ﰘ​
Эртаю кеч Роббинг исмини зикр қил.
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖﭗ ﰙ​
Ва кечасида ҳам Унга сажда қил ва узоқ кечаларда Унга тасбиҳ айт.
____________________
(Тафсирчилар «букратан»дан мурод Бомдод намози, «асийло»дан мурод пешин ва аср намози, «Ва минал лайли» Шом ва Хуфтон намозлари. «Лайлан товийло»дан мурод кечаси бедорлик билан ўқилган намоз деганлар.)
ﭙﭚﭛﭜﭝﭞﭟﭠ ﰚ​
Албатта, анавилар шошган(дунё)ни яхши кўрурлар ва оғир кунни ортларида қолдирурлар.
ﭢﭣﭤﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫ ﰛ​
Биз уларни яратдик ва яратилишларини маҳкам қилдик. Ва агар хоҳласак, уларнинг ўринларига ўхшашларини келтирамиз.
ﭭﭮﭯﭰﭱﭲﭳﭴﭵﭶ ﰜ​
Албатта, бу (сура) эслатмадур. Бас, ким хоҳласа, ўз Роббисига йўл оладир.
ﭸﭹﭺﭻﭼﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃ ﰝ​
Ва Аллоҳ хоҳласагина, сизлар ҳам хоҳлайсизлар. Албатта, Аллоҳ билувчи ва ҳикматли Зотдир.
ﮅﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎﮏ ﰞ​
У кимни хоҳласа, Ўз раҳматига киритур ва золимлар учун аламли азоблар тайёрлаб қўйгандир.
سورة الإنسان
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الإنسان) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الرحمن)، وقد ذكَّرتِ الإنسانَ بأصل خِلْقته، وقدرة الله عليه؛ ليتواضعَ لأمر الله ويستجيب له؛ فاللهُ هو الذي جعل هذا الإنسانَ سميعًا بصيرًا؛ فالواجب المتحتم عليه أن تُجعَلَ هذه الجوارحُ كما أراد لها خالقها وبارئها؛ ليكونَ بذلك حسَنَ الجزاء يوم القيامة، ومَن كفر فمشيئة الله نافذةٌ في عذابه إياه، وقد كان صلى الله عليه وسلم يَقرؤها في فجرِ الجمعة.

ترتيبها المصحفي
76
نوعها
مكية
ألفاظها
243
ترتيب نزولها
98
العد المدني الأول
31
العد المدني الأخير
31
العد البصري
31
العد الكوفي
31
العد الشامي
31

* سورة (الإنسان):

سُمِّيت سورة (الإنسان) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بذكرِ الإنسان وخَلْقِه من عدمٍ.

* سورة {هَلْ أَتَىٰ} أو {هَلْ أَتَىٰ عَلَى اْلْإِنسَٰنِ}:

سُمِّيت بذلك؛ لافتتاحها به.

كان صلى الله عليه وسلم يقرأ سورة (الإنسان) في فجرِ الجمعة:

عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما: «أنَّ رسولَ اللهِ ﷺ قرَأَ في صلاةِ الغداةِ يومَ الجمعةِ: {الٓمٓ ١ تَنزِيلُ} السَّجْدةَ، و{هَلْ أَتَىٰ عَلَى اْلْإِنسَٰنِ}». أخرجه مسلم (٨٧٩).

1. نعمة الخَلْق والهداية (١-٣).

2. مصير الكفار (٤).

3. جزاء الأبرار (٥-٢٢).

4. توجيهٌ للنبي عليه السلام (٢٣-٢٦).

5. وعيدٌ للمشركين (٢٧-٢٨).

6. مشيئة الله تعالى نافذة (٢٩-٣١).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /511).

مقصود السورة الأعظمُ تذكيرُ الناس بأصل خِلْقَتِهم، وأنَّ الله أوجَدهم من عدم، وبَعْثُهم بعد أن أوجَدهم أسهَلُ من إيجادهم؛ ففي ذلك أكبَرُ دلالةٍ على قدرة الله على إحياء الناس وحسابهم.
وفي ذلك يقول ابن عاشور رحمه الله: «محورها التذكيرُ بأنَّ كل إنسان كُوِّنَ بعد أن لم يكُنْ، فكيف يَقضي باستحالة إعادة تكوينه بعد عدمه؟

وإثبات أن الإنسان محقوقٌ بإفراد الله بالعبادة؛ شكرًا لخالقه، ومُحذَّرٌ من الإشراك به.

وإثبات الجزاء على الحالينِ، مع شيءٍ من وصفِ ذلك الجزاء بحالتيه، والإطنابِ في وصفِ جزاء الشاكرين». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /371).