ترجمة سورة العلق

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم

ترجمة معاني سورة العلق باللغة الفلبينية من كتاب الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم.
من تأليف: مركز تفسير للدراسات القرآنية .

Bumasa ka, O Sugo, ng ikinakasi ni Allāh sa iyo, nang nagsisimula sa ngalan ng Panginoon mo na lumikha sa lahat ng mga nilikha,
lumikha sa tao mula sa isang piraso ng dugong namuo matapos na ito dati ay isang patak.
Bumasa ka, O Sugo, ng ikinakasi ni Allāh sa iyo, at ang Panginoon mo ay ang Napakamapagbigay, na walang nakapapantay sa pagkamapagbigay Niya na isang mapagbigay sapagkat Siya ay ang marami sa kagalantehan at paggawa ng mabuti.
na nagturo ng pagsasatitik at pagsulat sa pamamagitan ng panulat,
nagturo sa tao ng hindi dati nito nalaman.
Sa katotohanan, tunay na ang taong masamang-loob tulad ni Abū Jahl ay talagang lumampas sa hangganan sa paglabag sa mga hangganan ni Allāh.
dahilan sa nakakita siya sa sarili niya na nakasapat dahil sa taglay niyang impluwensiya at yaman.
Tunay na tungo sa Panginoon mo, O tao, ang panunumbalik sa Araw ng Pagbangon para gumanti Siya sa bawat ayon sa magiging karapat-dapat dito.
Nakakita ka ba ng higit na kataka-taka kaysa sa pumapatungkol kay Abū Jahl na sumasaway
sa lingkod Naming si Muḥammad - sumakanya ang basbas at ang pangangalaga - kapag nagdasal ito sa tabi ng Ka`bah?
Nakakita ka ba kung itong sinasaway ay nasa patnubay at pagkatalos mula sa Panginoon niya,
o nag-uutos noon ng pangingilag magkasala kay Allāh sa pamamagitan ng pagsunod sa mga ipinag-uutos Niya at pag-iwas sa mga sinasaway Niya? Sinasaway ba ang sinumang ito ang pumapatungkol sa kanya?
Nakakita ka ba kung nagpasinungaling sa dinala ng Sugo ang tagasaway na ito o umayaw ito roon? Hindi ba ito natatakot kay Allāh?
Hindi ba nakaalam ang tagasaway ng lingkod na iyan sa pagdarasal na si Allāh ay tumitingin sa ginagawa nito, na walang naikukubli sa Kanya mula roon na anuman?
Ang usapin ay hindi gaya ng ginuniguni ng mangmang na ito! Talagang kung hindi siya nagpigil sa pananakit sa lingkod Namin at pagpapasinungaling niya rito ay talagang dadaklot nga Kami sa kanya habang hinihila sa unahan ng ulo niya nang may karahasan patungo sa Apoy.
Ang nagmamay-ari ng bumbunang iyon ay nagsisinungaling sa sinasabi, nagkakamali sa ginagawa.
Kaya tumawag siya - habang dinadaklot siya sa unahan ng ulo niya patungo sa Apoy - sa mga kasamahan niya at mga tao ng umpukan niya upang magpatulong sa kanila upang sumagip sila sa kanya mula sa pagdurusa.
Tatawag Kami mismo sa mga tanod ng Impiyerno na mga anghel na mababagsik, na hindi sumusuway sa Amin sa ipinag-utos sa kanila at gumagawa sa ipinag-uutos sa kanila. Kaya tumingin siya sa kung alin sa dalawang pangkat ang higit na malakas at higit na nakakakaya.
Ang usapin ay hindi gaya ng hinaka-haka ng tagalabag sa katarungan na ito na magparating siya sa iyo ng isang kasagwaan! Kaya huwag kang tumalima sa kanya sa pag-uutos o pagsaway. Magpatirapa ka kay Allāh lumapit ka sa Kanya sa pamamagitan ng mga pagtalima sapagkat ang mga ito ay nakapagpapalapit sa Kanya.
سورة العلق
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (العَلَق) من السُّوَر المكية، وهي أولُ سورةٍ نزلت على النبي صلى الله عليه وسلم، وقد بدأت بأمرِ النبي صلى الله عليه وسلم بالقراءة؛ ليُعلِّمَه اللهُ عز وجل هذا الكتابَ، وقد جاءت على ذِكْرِ عظمة الله، وتذكيرِ الإنسان بخَلْقِ الله له من عدمٍ، وخُتمت بتأييد الله للنبي صلى الله عليه وسلم، ونصرِه له، وكفايتِه أعداءَه.

ترتيبها المصحفي
96
نوعها
مكية
ألفاظها
72
ترتيب نزولها
1
العد المدني الأول
20
العد المدني الأخير
20
العد البصري
19
العد الكوفي
19
العد الشامي
18

* قوله تعالى: {كَلَّآ إِنَّ اْلْإِنسَٰنَ لَيَطْغَىٰٓ ٦ أَن رَّءَاهُ اْسْتَغْنَىٰٓ ٧ إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ اْلرُّجْعَىٰٓ ٨ أَرَءَيْتَ اْلَّذِي يَنْهَىٰ ٩ عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰٓ ١٠ أَرَءَيْتَ إِن كَانَ عَلَى اْلْهُدَىٰٓ ١١ أَوْ أَمَرَ بِاْلتَّقْوَىٰٓ ١٢ أَرَءَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ ١٣ أَلَمْ يَعْلَم بِأَنَّ اْللَّهَ يَرَىٰ ١٤ كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعَۢا بِاْلنَّاصِيَةِ ١٥ نَاصِيَةٖ كَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ ١٦ فَلْيَدْعُ نَادِيَهُۥ ١٧ سَنَدْعُ اْلزَّبَانِيَةَ ١٨ كَلَّا لَا تُطِعْهُ} [العلق: 13-19]:

عن أبي هُرَيرةَ رضي الله عنه، قال: «قال أبو جهلٍ: هل يُعفِّرُ مُحمَّدٌ وجهَه بَيْنَ أظهُرِكم؟ قال: فقيل: نَعم، فقال: واللَّاتِ والعُزَّى، لَئِنْ رأَيْتُه يَفعَلُ ذلك، لَأَطأنَّ على رقَبتِه، أو لَأُعفِّرَنَّ وجهَه في التُّرابِ، قال: فأتى رسولَ اللهِ ﷺ وهو يُصلِّي، زعَمَ لِيطأَ على رقَبتِه، قال: فما فَجِئَهم منه إلا وهو يَنكِصُ على عَقِبَيهِ، ويَتَّقي بيدَيهِ، قال: فقيل له: ما لكَ؟ فقال: إنَّ بَيْني وبَيْنَه لَخَنْدقًا مِن نارٍ، وهَوْلًا، وأجنحةً، فقال رسولُ اللهِ ﷺ: «لو دنَا منِّي، لَاختطَفَتْهُ الملائكةُ عضوًا عضوًا»، قال: فأنزَلَ اللهُ عز وجل - لا ندري في حديثِ أبي هُرَيرةَ، أو شيءٌ بلَغَه -: {كَلَّآ إِنَّ اْلْإِنسَٰنَ لَيَطْغَىٰٓ ٦ أَن رَّءَاهُ اْسْتَغْنَىٰٓ ٧ إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ اْلرُّجْعَىٰٓ ٨}؛ يَعني: أبا جهلٍ، {أَرَءَيْتَ اْلَّذِي يَنْهَىٰ ٩ عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰٓ ١٠ أَرَءَيْتَ إِن كَانَ عَلَى اْلْهُدَىٰٓ ١١ أَوْ أَمَرَ بِاْلتَّقْوَىٰٓ ١٢ أَرَءَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ ١٣ أَلَمْ يَعْلَم بِأَنَّ اْللَّهَ يَرَىٰ ١٤ كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعَۢا بِاْلنَّاصِيَةِ ١٥ نَاصِيَةٖ كَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ ١٦ فَلْيَدْعُ نَادِيَهُۥ ١٧ سَنَدْعُ اْلزَّبَانِيَةَ ١٨ كَلَّا لَا تُطِعْهُ} [العلق: 13-19]». زاد عُبَيدُ اللهِ في حديثِه قال: «وأمَرَه بما أمَرَه به». وزادَ ابنُ عبدِ الأعلى: «{فَلْيَدْعُ نَادِيَهُۥ}؛ يَعني: قومَهُ». أخرجه مسلم (٢٧٩٧).

* سورة (العَلَق):

سُمِّيت سورة (العَلَق) بهذا الاسم؛ لوقوع لفظ (العَلَق) في أولها؛ قال تعالى: {اْقْرَأْ بِاْسْمِ رَبِّكَ اْلَّذِي خَلَقَ ١ خَلَقَ اْلْإِنسَٰنَ مِنْ عَلَقٍ} [العلق: 1-2].

* وكذلك تُسمَّى بسورة {اْقْرَأْ}، و{اْقْرَأْ بِاْسْمِ رَبِّكَ}؛ للسبب نفسه.

1. الخَلْقُ والتعليم مُوجِب للشكر (١-٥).

2. انحرافُ صِنْفٍ من البشر عن الشكر (٦-٨).

3. صورة من صُوَر طغيان البشر (٩-١٩).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /253).

يقول ابنُ عاشور عن مقاصدها: «تلقينُ مُحمَّدٍ صلى الله عليه وسلم الكلامَ القرآني وتلاوتَه؛ إذ كان لا يَعرِف التلاوةَ من قبل.
والإيماء إلى أنَّ عِلْمَه بذلك مُيسَّر؛ لأن اللهَ الذي ألهم البشرَ العلمَ بالكتابة قادرٌ على تعليم من يشاءُ ابتداءً.
وإيماء إلى أن أمَّتَه ستَصِير إلى معرفة القراءة والكتابة والعلم.
وتوجيهه إلى النظر في خلقِ الله الموجودات، وخاصةً خَلْقَه الإنسانَ خَلْقًا عجيبًا مستخرَجًا من علَقةٍ، فذلك مبدأ النظر.
وتهديد مَن كذَّب النبيَّ صلى الله عليه وسلم وتعرَّضَ ليصُدَّه عن الصلاة والدعوة إلى الهدى والتقوى.
وإعلام النبي صلى الله عليه وسلم أن اللهَ عالمٌ بأمرِ مَن يناوُونه، وأنه قامِعُهم، وناصرُ رسولِه.
وتثبيت الرسول على ما جاءه من الحقِّ، والصلاة، والتقرب إلى الله.
وألا يعبأ بقوةِ أعدائه؛ لأن قوَّةَ الله تقهرهم». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /434).