ترجمة سورة المجادلة

Finnish - Finnish translation

ترجمة معاني سورة المجادلة باللغة الفنلندية من كتاب Finnish - Finnish translation.


Jumala on jo kuullut hänen vetoomuksensa, joka valitti puolisoansa vastaan, etsien oikeutta Jumalalta, Jumala on kuullut teidän keskustelunne; Jumala on totisesti kuuleva, näkevä.

Jos jotkut teistä hylkäävät vaimonsa sillä verukkeella, että nämä takaapäin ovat kuin äitinsä, niin eiväthän he ole heidän äitejään. Heidän äitejään ovat vain ne, jotka ovat synnyttäneet heidät, ja heidän sanansa totisesti ovat ilkeätä ja valheellista puhetta. Jumala on totisesti armahtava, anteeksiantava.

Niiden, jotka syrjäyttävät vaimonsa verraten heitä äiteihinsä ja sitten haluavat peruuttaa mitä ovat sanoneet, on vapautettava orja, ennenkuin he koskevat toinen toiseensa. Tähän teitä kehoitetaan, ja Jumala tuntee tekonne.

Mutta jos jollakulla ei ole varaa tähän, paastotkoon hän sen asemesta kaksi kuukautta peräkkäin, ennenkuin he koskevat toinen toiseensa. Se taas, jolla ei ole tähän voimaa, ruokkikoon kuusikymmentä köyhää. Näin on, jotta uskoisitte Jumalaan ja Hänen sananjulistajaansa. Tämä on Jumalan laki, ja epäuskoisia odottaa tuska ja vaiva.

Totisesti ne, jotka vastustavat Jumalaa ja Hänen sananjulistajaansa, lyödään maahan niinkuin ne, jotka elivät ennen heitä, ja Me olemme jo lähettänyt siitä selvät todisteet; ja epäuskoisia odottaa häpeällinen kuritus.

Päivänä, jolloin Jumala on herättävä heidät kaikki kuolleista, on Hän ilmoittava heille, mitä he ovat tehneet. Jumala on merkinnyt sen muistiin, vaikka he ovat sen unohtaneet, sillä Jumala näkee kaiken.

Etkö huomaa, että Jumala tietää kaiken, mitä on taivaassa ja maan päällä? Kolmella ei ole salaista keskustelua Hänen olemattaan siinä neljäntenä, eikä viidellä neuvottelua Hänen olemattaan kuudentena; olipa heitä vähemmän tai enemmän, Hän on läsnä missä tahansa he kokoontuvatkin. Ylösnousemuksen päivänä Hän on ilmoittava heille, mitä he ovat tehneet. Totisesti Jumala on kaikkitietävä.

Etkö ole nähnyt niitä, joita on kielletty pitämästä salaisia neuvotteluja, mutta jotka taas ryhtyvät siihen, mikä heiltä kiellettiin, ja salaa yllyttävät toisiaan kapinaan ja tottelemattomuuteen sananjulistajaa vastaan. Kun he tulevat sinun luoksesi, he tervehtivät sinua tavalla, jolla Jumala ei sinua tervehdi, ja sanovat itsekseen: »Miksi ei Jumala rankaise meitä puheistamme?» Helvetti riittää heille rangaistukseksi; sinne he joutuvat, ja se on surkea olinpaikka.

Te uskovaiset, kun pidätte yksityistä neuvottelua, älkää antako synnin yllyttää itseänne kapinaan ja tottelemattomuuteen sananjulistajaa vastaan, vaan pitäkää neuvottelunne hurskaudessa ja Jumalan pelossa ja täyttäkää velvollisuutenne Jumalaa kohtaan, jonka luokse kerran kokoonnutte.

Salaiset neuvottelut ovat lähtöisin saatanasta, joka niillä pyrkii tuottamaan murhetta uskoville, mutta hän ei voi vahingoittaa heitä hituistakaan Jumalan sallimatta, ja Jumalaan uskovaiset luottakoot.

Te uskovaiset, kun teitä pyydetään varaamaan tilaa kokouksissanne, varatkaa sitä runsaasti, Jumala on vuorostaan valmistava tilaa teille. Kun teitä pyydetään nousemaan, nouskaa; Jumala on korottava monta astetta ylemmäksi ne teistä, jotka uskovat, ja ne, joilla on tieto. Jumala tuntee tekonne.

Te uskovaiset, kun pidätte neuvoa sananjulistajan kanssa, antakaa uhrilahja ennen neuvotteluanne. Näin on teille parasta ja oikeinta. Mutta jos teillä ei ole varaa siihen, niin totisesti Jumala on anteeksiantavainen, armollinen.

Pelkäättekö, ettei teillä ole varaa almuihin ennen neuvotteluanne? Jos siis jätätte sen tekemättä, mutta Jumala kääntyy auttaen puoleenne, niin suorittakaa rukoukset ja antakaa säädetyt almut sekä totelkaa Jumalaa ja Hänen sanansaattajaansa, sillä Jumala tietää, mitä te teette.

Oletko ajatellut niitä, jotka turvautuvat kansaan, jolle Jumala on vihastunut? He eivät kuulu teihin ettekä te heihin, vaan he vannovat väärin vastoin parempaa tietoaan.

Jumala on heille varannut ankaran rangaistuksen, kauheaa on totisesti se, mitä he tekevät.

Valojensa varjolla he vieroittavat muita Jumalan tieltä. Sentähden heitä odottaa häpeällinen rangaistus.

Heidän omaisuutensa ja lapsensa eivät hyödytä heitä vähääkään Jumalan edessä; he joutuvat tuleen ja pysyvät siinä ikuisesti.

Sinä päivänä, jona Jumala herättää heidät kaikki kuolleista, he vannovat Hänelle niinkuin ovat vannoneet teille ja luulevat sillä jotakin voittavansa. Eivätkö he totisesti ole valehtelijoita?

Saatana on ottanut vallan heissä ja saanut heidät unohtamaan Jumalan kunnioittamisen; he ovat saatanan omia. Mutta ovathan saatanan omat häviöön tuomittuja.

Totisesti ne, jotka vastustavat Jumalaa ja Hänen sananjulistajaansa, kuuluvat viheliäisimpien joukkoon.

Jumala on sanonut: »Totisesti olen Minä voittava, Minä ja sananjulistajani.» Totisesti on Jumala voimakas, mahtava.

Sellaisten joukosta, jotka uskovat Jumalaan ja viimeiseen päivään, et löydä ihmisiä, jotka rakastavat Jumalan ja Hänen sananjulistajansa vastustajia, vaikkapa nämä olisivat heidän isiään tai poikiaan tai veljiään tai sukulaisiaan. Sellaisten sydämiin Hän on painanut uskonsa ja vahvistanut heitä hengeltään. Hän sallii heidän päästä puutarhoihin, joita virrat vilvoittavat ja joissa he saavat asua iankaikkisesti. Jumala on tyytyväinen heihin ja he Jumalaan. He ovat Jumalan omia. Ja Jumalan omat ovat autuaita.
سورة المجادلة
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المجادلة) من السُّوَر المدنية، نزَلتْ لتحريم عادةٍ من عادات الجاهلية؛ وهي (الظِّهار)، وذلك في حادثةِ مظاهرة أوسِ بن الصامت مِن زوجِه خَوْلةَ، وقد جاءت السورةُ بمقصدٍ عظيم؛ وهو إثبات علمِ الله، وإحاطتِه بكل شيء، ومِن كمال ألوهيته سبحانه: الحُكْمُ العدل فيما يصلُحُ لهم من الشرائع، وخُتمت السورة ببيان حال أعداء الله، وحالِ أوليائه.

ترتيبها المصحفي
58
نوعها
مدنية
ألفاظها
475
ترتيب نزولها
105
العد المدني الأول
28
العد المدني الأخير
28
العد البصري
29
العد الكوفي
29
العد الشامي
28

* قوله تعالى: {قَدْ سَمِعَ اْللَّهُ قَوْلَ اْلَّتِي تُجَٰدِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِيٓ إِلَى اْللَّهِ وَاْللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَآۚ إِنَّ اْللَّهَ سَمِيعُۢ بَصِيرٌ} [المجادلة: 1]:

عن عائشةَ أمِّ المؤمنين رضي الله عنها، قالت: «الحمدُ للهِ الذي وَسِعَ سَمْعُه الأصواتَ، لقد جاءت خَوْلةُ إلى رسولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم تشكو زوجَها، فكان يَخفَى عليَّ كلامُها؛ فأنزَلَ اللهُ عز وجل: {قَدْ سَمِعَ اْللَّهُ قَوْلَ اْلَّتِي تُجَٰدِلُكَ فِي زَوْجِهَا} [المجادلة: 1] إلى آخرِ الآيةِ». أخرجه النسائي (٣٤٦٠)، وابن ماجه (١٨٨).

* قوله تعالى: {وَإِذَا جَآءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اْللَّهُ} [المجادلة: 8]:

عن عبدِ اللهِ بن عمرٍو رضي الله عنهما، قال: «إنَّ اليهودَ كانوا يقولون لرسولِ اللهِ ﷺ: سامٌ عليك! ثم يقولون في أنفسِهم: {لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اْللَّهُ بِمَا نَقُولُۚ} [المجادلة: 8]؛ فنزَلتْ هذه الآيةُ: {وَإِذَا جَآءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اْللَّهُ} [المجادلة: 8] إلى آخرِ الآيةِ». أخرجه أحمد (٦٥٨٩).

* قوله تعالى: {وَيَحْلِفُونَ عَلَى اْلْكَذِبِ وَهُمْ يَعْلَمُونَ} [المجادلة: 14]:

عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: «يدخُلُ عليكم رجُلٌ ينظُرُ بعينِ شيطانٍ، أو بعَيْنَيْ شيطانٍ»، قال: فدخَلَ رجُلٌ أزرَقُ، فقال: يا مُحمَّدُ، علامَ سبَبْتَني -أو: شتَمْتَني، أو نحوَ هذا-؟ قال: وجعَلَ يَحلِفُ، قال: فنزَلتْ هذه الآيةُ في المجادلةِ: {وَيَحْلِفُونَ عَلَى اْلْكَذِبِ وَهُمْ يَعْلَمُونَ} [المجادلة: 14]، والآيةُ الأخرى». أخرجه أحمد (٢١٤٧).

قال محقِّقو "المسند" (4 /48): «قوله: «فقال: يا مُحمَّدُ، علامَ سبَبْتَني؟»؛ كذا جاء في جميع الأصول، وكذلك هو في "مسند البزار"، وزيادة: «يا محمد» - كما قال الشيخُ أحمد شاكر- خطأٌ ينافي السياق؛ فإن الذي نُسِب إليه السبُّ والشَّتم هنا هو المنافقُ الأزرق، ورسولُ الله يَسأله ويتَّهِمُه، وهو يَحلِف كاذبًا يَتبرَّأ من التُّهمة، وقد جاء في "تفسير الطبري" على الصواب بإسقاطِ هذه الزيادة، وسيأتي على الصواب أيضًا عند أحمد (2407)»، انظر السبب الآتي.

* قوله تعالى: {يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اْللَّهُ جَمِيعٗا فَيَحْلِفُونَ لَهُۥ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَىٰ شَيْءٍۚ أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ اْلْكَٰذِبُونَ} [المجادلة: 18]:

عن سعيدِ بن جُبَيرٍ، أنَّ ابنَ عباسٍ رضي الله عنهما حدَّثه، قال: «كان رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم في ظلِّ حُجْرةٍ مِن حُجَرِه، وعنده نَفَرٌ مِن المسلمين، قد كاد يَقلِصُ عنهم الظِّلُّ، قال: فقال: «إنَّه سيأتيكم إنسانٌ ينظُرُ إليكم بعَيْنَيْ شيطانٍ، فإذا أتاكم، فلا تُكلِّموه»، قال: فجاء رجُلٌ أزرَقُ، فدعاه رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم، فكلَّمَه، قال: «علامَ تَشتِمُني أنتَ، وفلانٌ، وفلانٌ؟»، نَفَرٌ دعَاهم بأسمائهم، قال: فذهَبَ الرَّجُلُ، فدعَاهم، فحلَفوا باللهِ واعتذَروا إليه، قال: فأنزَلَ اللهُ عز وجل: {فَيَحْلِفُونَ لَهُۥ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ وَيَحْسَبُونَ ...} [المجادلة: 18] الآيةَ» أخرجه أحمد (2407).

* سورةُ (المجادلة):

سُمِّيت سورةُ (المجادلة) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقصَّة مجادلةِ امرأةِ أوس بن الصامت عند النبي صلى الله عليه وسلم.

وتُسمَّى كذلك بـ (قَدْ سَمِعَ)؛ لافتتاحها بهذا اللفظِ.

1. الظِّهار وكفَّارته (١-٤).

2. خَسارة مَن عادى اللهَ، وتعدَّى حدوده (٥-١٩).

3. حال أعداء الله، ومدحُ أوليائه (٢٠-٢٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /34).

يقول ابنُ عاشور رحمه الله عن مقصد السورةِ: «الحُكْمُ في قضيَّة مظاهرة أوسِ بن الصامت من زوجه خَوْلة.
وإبطالُ ما كان في الجاهلية من تحريم المرأة إذا ظاهَر منها زوجُها، وأن عملهم مخالفٌ لِما أراده الله، وأنه من أوهامهم وزُورِهم التي كبَتَهم اللهُ بإبطالها، وتخلَّصَ من ذلك إلى ضلالاتِ المنافقين؛ ومنها مناجاتُهم بمرأى المؤمنين ليَغِيظوهم ويحزُنوهم.
ومنها موالاتهم اليهودَ، وحَلِفُهم على الكذب، وتخلَّل ذلك التعرُّض لآداب مجلس الرسول صلى الله عليه وسلم.

وشرع التصدُّق قبل مناجاة الرسول صلى الله عليه وسلم.

والثناء على المؤمنين في مجافاتهم اليهودَ والمشركين.

وأن اللهَ ورسوله وحِزْبَهما هم الغالبون». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (28 /6).