ترجمة سورة المعارج

Albanian - Albanian translation

ترجمة معاني سورة المعارج باللغة الألبانية من كتاب Albanian - Albanian translation.


Një lutës e kerkoi dënimin e pashmangshëm,

për jobesimtarët. Atë (dënim) s’ka kush që mund ta ndalë.

Ai dënim vjen nga All-llahu, pronari ishkallëve të larta (në qiej).

Atje ngjiten engjëjt dhe shpirti (Xhibrili) në një ditë që zgjatë pesëdhjetë mijë vjet (ose lartësia e atyre shkallëve është pesëdhjetë mijë vjet).

Ti, pra, duro me një durim pa ankesë (të mirë).

Atyre u duket ai larg,

Kurse Neve ai na duket afër.

Dita kur qielli të bëhet si kallaji i shkrirë.

Kodrat të bëhen si leshi i lënurur.

Dhe asnjë mik nuk pyet për mikun.

Edhe pse ata shihen ndërmjet vete (edhe njihen, por ikin prej njëri-tjetrit). Krimineli dëshiron sikur të kishte paguar dënimin e asaj dite me bijtë e vet.

Dhe me gruan e vet dhe me vëllain e vet.

Edhe me të afërmit e tij që ai te ata mbështetej.

Edhe me krejt çka ka në tokë, e vetëm të kishte shpëtuar!

Jo, kurrsesi, ajo (para) është Ledhdha - flaka (emër i Xhehennemit).

Është që heq kapakët e kokës.

Që e thërret (tërheq prej vetes) atë që është zbbrapsur e larguar (prej besimit).

Dhe që ka tubuar (pasuri) dhe e ka ruajtur (fshehur).

Është e vërtetë se njeriu është i prirur të jetë i padurueshëm.

Pse kur e godit ndonjë e keqe, ai ankohet së tepërmi.

Ndërkaq, kur e gjen e mira, ai bëhet tepër koprac.

Përveç atyre që falen,

të cilët janë të rregullt në faljen e namazit të tyre.

Dhe ata që në pasurinë e vet kanë ndarë në një pjesë të caktuar.

Për lypësin dhe për nevojtarin që nuk lyp.

Edhe ata që e besojnë bindshëm ditën e gjykimit.

Edhe ata që i frikësohen dënimit nga Zoti i tyre.

Sepse është e vërtetë që nuk ka shpëtim prej dënimit nga Zoti i tyre.

Edhe ata që janë ruajtur prej punëve të ndyra (amorale).

Me përjashtim ndaj grave të veta dhe ndaj robëreshave që i kanë në posedim, ata nuk qortohen për to.

E kush kërkon përveç tyre, të tillët janë të shfrenuar (meritojnë dënim).

Edhe ata që janë besnikë ndaj amanetit që u është besuar dhe ndaj premtimit të dhënë.

Edhe ata që dëshminë e vet e zbatojnë (nuk e mohojnë, nuk e fshehin).

Edhe ata që janë të kujdesshëm ndaj rregullave të namazit të tyre.

Të tillët janë në Xhennete dhe janë të nderuar.

ç’është me ata që nuk besuan dhe zgjasin qafat nga ti?

Ulën në grupe në të djathtë e në të majtë teje?

A dëshiron secili prej tyre të hyjë në Xhennetin r begatshëm?

Kurrsesi! Ne i krijuam ata nga ajo çka ata e dinë.

Pra betohem në Zotin e lindjeve e të perëndimeve, se Ne kemi fuqi.

të zëvendësojmë me më të mirë se ata dhe Ne nuk mund të na dalë kush para.

Po ti lëri ata të zhyten edhe më thellë në të kota dhe të dëfrehen deri që të ballafaqohen në ditën e tyre që po u premtohet.

Ditën kur duke u ngutur dalin prej varreve, sikur nguteshin te idhujt,

Me shikimet e tyre të përulura i ka kapluar poshtërimi. Ajo është dita që ka qenë premtuar.
سورة المعارج
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المعارج) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الحاقة)، وقد أكدت وقوعَ يوم القيامة بأهواله العظيمة، التي يتجلى فيها جلالُ الله وعظمته، وقُدْرتُه الكاملة على الجزاء، وأن مَن استحق النار فسيدخلها، ومَن أكرمه الله بجِنانه فسيفوز بذلك، وخُتمت ببيانِ جزاء مَن آمن، وتهديدٍ شديد للكفار؛ حتى يعُودُوا عن كفرهم.

ترتيبها المصحفي
70
نوعها
مكية
ألفاظها
217
ترتيب نزولها
79
العد المدني الأول
44
العد المدني الأخير
44
العد البصري
44
العد الكوفي
44
العد الشامي
43

* سورة (المعارج):

سُمِّيت سورة (المعارج) بهذا الاسم؛ لوقوع لفظ (المعارج) فيها؛ قال تعالى: {مِّنَ اْللَّهِ ذِي اْلْمَعَارِجِ} [المعارج: 3]، قال ابنُ جريرٍ: «وقوله: {ذِي اْلْمَعَارِجِ} يعني: ذا العُلُوِّ، والدرجاتِ، والفواضلِ، والنِّعمِ». " جامع البيان" للطبري (29 /44).

1. المقدمة (١-٥).

2. مُنكِرو البعث (٦-٢١).

3. المؤمنون بالبعث (٢٢-٣٥).

4. هل يتساوى الجزاءانِ؟ (٣٦-٤١).

5. تهديدٌ شديد (٤٢-٤٤).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /343).

يقول ابن عاشور عن مقصدها: «تهديدُ الكافرين بعذاب يوم القيامة، وإثباتُ ذلك اليوم، ووصفُ أهواله.
ووصفُ شيء من جلال الله فيه، وتهويلُ دار العذاب - وهي جهنَّمُ -، وذكرُ أسباب استحقاق عذابها.
ومقابلةُ ذلك بأعمال المؤمنين التي أوجبت لهم دارَ الكرامة، وهي أضدادُ صفات الكافرين.
وتثبيتُ النبيِّ صلى الله عليه وسلم، وتسليتُه على ما يَلْقاه من المشركين.
ووصفُ كثيرٍ من خصال المسلمين التي بثها الإسلامُ فيهم، وتحذير المشركين من استئصالهم وتبديلهم بخيرٍ منهم». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /153).