ترجمة معاني سورة المعارج
باللغة البشتوية من كتاب الترجمة البشتوية.
من تأليف:
زكريا عبدالسلام
.
ﰡ
70-1 یو غوښتونكي هغه عذاب وغوښت چې واقع كېدونكى دى
70-2 په كافرانو باندې، دغه (عذاب) لره هیڅوك دفع كوونكى نشته
70-3 د الله له جانبه دى، چې د اوچتو زینومالك دى
70-4 چې د ده په طرف پورته ملايك او روح ورخېژي، په هغې ورځ كې چې د هغې مقدار پنځوس زره كاله دى
70-5 نو ته صبر كوه، ډېر ښه صبر
70-6 بېشكه دوى (منكران) دغه (عذاب، قیامت) ډېر لرې ویني
ﯲﯳ
ﰆ
70-7 او مونږه دى ډېر نژدې وینو
70-8 په هغې ورځ چې اسمان به د ويلې كړى شوې قلعي په شان شي
70-9 او غرونه به د رنګدارې وهل شوې وړۍ په شان شي
70-10 او یو دوست به له بل دوست نه پوښتنه نه كوي
70-11 حال دا چې دوى ته به هغوى ښودلى شي، مجرم (كافر) به ارزو كوي چې د دغې ورځې له عذابه خپل زامن په عوض كې وركړي
ﭜﭝ
ﰋ
70-12 او خپله ښځه او خپل ورور
70-13 او خپله هغه قبیله چې ده ته به يې ځاى وركاوه
70-14 او هر هغه څوك چې په ځمكه كې دي ټول، بیا ده ته (دا كار) نجات وركړي
70-15 كله هم داسې نه ده، بېشكه دغه (د دوزخ اور) لمبې وهونكى دى
ﭯﭰ
ﰏ
70-16 چې (د سر، لاسونو او پښو) پوستكي وېستونكى دى
70-17 دا (دوزخ) به راغواړي هغه څوك چې شا كړې يې وي او مخ يې اړولى وي
ﭷﭸ
ﰑ
70-18 او جمع (د مال) يې كړې وي، نو ساتلى يې وي
70-19 بېشكه انسان بې صبره پیدا كړى شوى دى
70-20 كله چې ده ته شر (مصیبت) ورسېږي (نو) ډېر فریاد كوونكى وي
70-21 او كله چې ده ته خیر (او خوشحالي) ورسېږي (نو)، ډېر منع كوونكى (او بخل كوونكى) وي
ﮊﮋ
ﰕ
70-22 (خو) له لمونځ ګزارو نه غیر
70-23 هغه كسان چې دوى په خپلو لمونځونو باندې همېشه والى كوونكي وي
70-24 او هغه كسان چې د دوى په مالونو كې معلومه برخه (مقرر) ده
ﮙﮚ
ﰘ
70-25 د سوالګر او محروم لپاره
70-26 او هغه كسان چې د بدلې د ورځې تصدیق (او باور) كوي
70-27 او هغه كسان چې دوى د خپل رب له عذاب نه وېرېدونكي دي
70-28 بېشكه د دوى د رب عذاب داسې دى چې بې وېرې كېدل ترې نشته
70-29 او هغه كسان چې هغوى د خپل شرم ځایونو حفاظت كوونكي دي
70-30 مګر له خپلو ښځو او خپلو وینځو نه، نو بېشكه دوى ملامت كړى شوي نه دي
70-31 نو هغه څوك چې له دغو نه علاوه غواړي، نو هم دغه كسان له حده تېرېدونكي دي
70-32 او هغه كسان چې دوى د خپلو امانتونو او خپلو وعدو لحاظ ساتونكي دي
70-33 او هغه كسان چې دوى په خپلو شهادتونو (ګواهیو) باندې قايم (او ولاړ) دي
70-34 او هغه كسان چې دوى په خپلو لمونځونو همېشه والى (او پابندي) كوي
70-35 دغه كسان به په باغونو كې وي، عزتمن كړى شوي به وي
70-36 نو (اى نبي!) په دغو كافران شویو كسانو څه شوي دي چې ستا په طرف منډې راوهونكي دي
70-37 له ښي اړخ نه او له چپ اړخ نه ډلې ډلې
70-38 ایا په دوى كې هر یو سړى دا طمع لري چې دى به د نعمتونو جنت ته ننه اېستل شي؟
70-49 هیڅكله نه! بېشكه همدا مونږ دوى له هغه څه نه پیدا كړي دي چې دوى يې پېژني
70-40 نو زه د مشرقونو او مغربونو په رب قسم خورم چې بېشكه (او) یقینًا مونږ قادر یو
70-41 په دې باندې چې مونږ له دوى نه غوره (مخلوق) په بدل كې راولو اومونږ عاجز كړى شوي نه یو
70-42 نو ته دوى پرېږده چې په باطلو او عبثو خبرو كې مشغولېږي او لوبې كوي تر هغه پورې چې دوى له خپلې هغې ورځې سره ملاقات وكړي چې دوى ته يې وعده وركړى شوې ده
70-43 هغه ورځ چې دوى به له قبرونو نه داسې په منډه (او تېزۍ) سره راوځي ګویاكې دوى هدف ته په منډه ځغلي
70-44 په داسې حال كې چې د دوى سترګې به خوارې وي، دوى به ذلت (راګېر) او پټ كړي وي، دا هغه ورځ ده چې دوى ته به د دې وعده وركول كېده
