ترجمة سورة البلد

الترجمة الطاجيكية

ترجمة معاني سورة البلد باللغة الطاجيكية من كتاب الترجمة الطاجيكية.
من تأليف: خوجه ميروف خوجه مير .

1. (Аллоҳ савганд ёд мекунад:) Савганд ба ин шаҳр (ва он Макка аст).
2. Ва шаҳре, ки ту сокини он ҳастӣ
3. Ва савганд ба падар ва фарзанде, ки ба вуҷуд овард, (яъне, ба падари башарият, Одам алайҳиссалом ва фарзандони ӯ).
4. Ҳамоно, ки одамиро дар ранҷу меҳнат биёфаридаем.
5. Оё мепиндорад, бо он чӣ аз мол ҷамъ намуд, ки касе бар ӯ тавоно нагардад?
6. Фахр карда мегӯяд: «Моли фаровонеро харҷ кардам!»
7. Оё мепиндорад, ки касе ӯро надидааст?
8. Оё барои ӯ ду чашм наёфаридаем?
9. Ва забону ду лабро наёфаридаем?
10.   Ва оё барои вай роҳи неку бадро баён накардаем?
11.   Пас ин шахси худсито ҳоло ба гузаргоҳи душвор дарнаёмадааст?
12.   Ва ту чӣ донӣ, ки гузаргоҳи сахт чист ва ба гузаштани он чӣ мадад мерасонад?
13.   Озод кардани ғуломи мӯъмин аст,
14.   ё таъом додан дар рӯзи гуруснагӣ,
15.   ба ятиме, ки хешованд бошад, ки ҳам садақа мешавад ва силаи раҳм ба ҷо меояд,
16.   ё ба мискини хокнишине, (яъне, бенавое, ки ҳеҷ чиз надорад).
17.   Баъд, аз он бошад, аз гурӯҳи онҳое, ки имон овардаанд ба Аллоҳу Паёмбар ва васият карданд якдигарро ба сабр намудан бар тоъати Аллоҳ ва сабр аз нофармониҳои
Ӯ ва тавсия намуданд якдигарро ба шафқату меҳрубонӣ ба бандагони Аллоҳ.
18.   Онон, ки чунин афъолро иҷро намуданд, инҳо аҳли саъодатанд.
19.   Ва касоне, ки ба оёти Мо кофир шуданд, инҳо бадбахтонанд.
20.   Насиби онҳост оташе, ки аз ҳар сӯ сараш пӯшидааст.
سورة البلد
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (البَلَد) من السُّوَر المكية، وقد افتُتحت بالقَسَم بـ(البَلَد الحرام)، وهو (مكَّة المكرَّمة)، موطنُ نشأة النبي صلى الله عليه وسلم؛ وذلك تكريمًا للنبي صلى الله عليه وسلم، ورفعًا لشأنه، واشتملت السورةُ الكريمة على تثبيتِ المسلمين، وسُنَّةِ الله في هذه الحياة؛ من المكابدة والمشقَّة وعدم الراحة، وبيَّنتْ طريقَيِ الخير والشر؛ داعيةً إلى توحيد الله، واتباع طريق الخير.

ترتيبها المصحفي
90
نوعها
مكية
ألفاظها
82
ترتيب نزولها
35
العد المدني الأول
20
العد المدني الأخير
20
العد البصري
20
العد الكوفي
20
العد الشامي
20

* سورة (البَلَد):

سُمِّيت سورة (البَلَد) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقَسَمِ الله بـ(البَلَد الحرام)؛ قال تعالى: {لَآ أُقْسِمُ بِهَٰذَا اْلْبَلَدِ} [البلد: 1].

1. خلقُ الإنسان في كَبَدٍ (١-٤).

2. تكليف الإنسان وضعفُه (٥-٢٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /135).

غرضُ السورة هو التنويه بـ(مكَّة المكرَّمة)، وبمُقام النبي صلى الله عليه وسلم فيها، والتذكيرُ بأسلاف النبي صلى الله عليه وسلم من الأنبياء، وذمُّ الشرك وأهله.

ينظر: "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /346).