ترجمة سورة الصافات

الترجمة الأذرية

ترجمة معاني سورة الصافات باللغة الأذرية من كتاب الترجمة الأذرية.
من تأليف: لي خان موساييف .

1. And olsun göylərdə və yer­də səf-səf duranlara,
2. imansızları qətiyyətlə qo­vanlara
3. və Zikri oxuyanlara!
4. Həqiqətən, sizin məbu­du­nuz Tək­dir!
5. O, həm göylərin, yerin və onların arasındakıların Rəbbi, həm də məşriq­lərin Rəbbidir.
6. Biz dünya səmasını par­laq ulduz­lar­la bəzədik
7. və onu hər bir asi şey­tan­dan mü­hafizə etdik.
8. Onlar artıq ali topluma – mələk­lə­rin söhbətlərinə qulaq asa bil­məz­lər və hər tərəfdən üst­lə­rinə yandırıb yaxan alov­lar yağ­dırılar
9. və oradan qovularlar. On­ları uzun sürəcək bir əzab göz­ləyir.
10. Lakin şeytanlardan hər kim o söh­bətlərdən bir söz qa­pıb qa­çar­sa, onu yan­dırıb-yaxan par­laq bir alov təqib edər.
11. Kafirlərdən soruş ki, on­la­rı ya­rat­maq çətindir, yoxsa Bi­zim baş­qa ya­rat­dıqlarımızı? Biz ki onları yapışqan kimi palçıq­dan ya­rat­dıq.
12. Sən onlara təəccüb edir­sən, onlar isə səni ələ salırlar.
13. Onlara xatırlatdıqda dü­şü­nüb ib­rət almırlar.
14. Bir möcüzə gördükdə isə ona is­tehza edir
15. və deyirlər: “Bu ancaq açıq-ay­dın bir sehrdir.
16. Məgər biz öldükdən, sür-sümük olub torpağa çevrildik­dən son­ra diril­di­ləcəyikmi?
17. Ya da atalarımızmı di­ril­diləcəklər?”
18. De: “Bəli, özü də, zəlil günə qal­mış olduğunuz halda di­ril­di­lə­cək­siniz”.
19. Bu, təkcə dəhşətli bir səs olacaq və onlar qəfildən dirilib gör­mə­yə baş­la­yacaqlar.
20. Günahkarlar deyəcəklər: “Vay ha­lı­mıza! Bu ki, Haqq-he­sab gü­nüdür!”
21. Onlara deyiləcək: “Bu, ya­lan say­dı­ğınız fərqləndirmə gü­nü­dür!”
22. Mələklərə belə əmr olu­na­caq: “Top­layın bir yerə za­lım­la­rı, on­la­rın yol­daş­larını və iba­dət etdiklərini –
23. Allahdan başqa. Onları Cəhən­nəm yoluna yönəldin.
24. Onları dayandırın, çün­ki onlar sor­ğu-sual olunacaq­lar”.
25. Günahkarlara deyiləcək: “Si­zə nə olub ki, bir-birinizə kö­mək et­mirsi­niz?”
26. Bəli, onlar bu gün baş əyəcəklər!
27. Onlar bir-birinə üz tutub soru­şa­caqlar.
28. Tabe olanlar deyəcəklər: “Siz bi­zim yanımıza sağ tərəf­dən gə­lirdi­niz”.
29. Başçılar deyəcəklər: “Xeyr! Siz inanan adamlar de­yildiniz.
30. Bizim sizin üzərinizdə heç bir hökmranlığımız da yox idi. Xeyr, siz özünüz həddi aş­mış adamlar idiniz.
31. Rəbbimizin Sözü bizim barə­miz­də həqiqətə çevrildi. Biz əza­bı hökmən dadacağıq.
32. Biz sizi azdırdıq. Çünki biz özü­müz də azmış adamlar idik”.
33. Şübhəsiz ki, həmin gün onlar əza­ba şərik olacaqlar.
34. Həqiqətən, Biz günah­kar­larla be­lə rəftar edəcəyik.
35. Çünki onlara: “Allah­dan başqa ibadətə layiq olan məbud yox­dur!”– deyil­dikdə təkəb­bür gös­tərir
36. və deyirdilər: “Məgər bir məcnun şairə görə məbud­la­rı­mızı tərk edəcə­yik?”
37. Xeyr! O, haqqı gətirdi və əvvəlki peyğəmbərləri təsdiq­lə­di.
38. Siz mütləq ağrılı-acılı əza­bı da­da­­caq­sınız.
39. Siz ancaq etdiyiniz əməl­lərin cə­za­sını alacaqsınız.
40. Lakin Allahın seçilmiş ixlaslı qul­ları müstəsnadır.
41. Məhz onlar üçün müəy­yən bir ruzi vardır –
42. Cənnət meyvələri. Onla­ra ehti­ram göstəriləcək –
43. Nəim cən­nətlərində.
44. Onlar taxtlar üstündə bir-biri ilə üzbəüz oturacaqlar.
45. Onlar üçün çeşmə şəra­bı ilə dolu piyalələr dolandırıla­caq­.
46. Özü də ağappaq, içənlə­rə ləzzət verən bir şərab.
47. O şərab nə baş ağrısı ve­rər, nə də ondan məst olarlar.
48. Onların yanında baxış­ları öz ərlə­ri­nə dikilmiş iri qara­ gözlü hu­rilər ola­caq­.
49. Özü də qorunub saxla­nılmış yu­murta kimi hurilər.
50. Onlar bir-birilərinə tərəf dönüb soruşacaqlar.
51. Onlardan biri deyəcək: “Mənim bir yoldaşım var idi.
52. O deyirdi: “Sən də ina­nanlar­dan­san?
53. Məgər biz öldükdən, tor­pağa çev­rilib sür-sümük ol­duq­dan son­ra haqq-hesaba çəkilib cəzalandı­rıla­cağıq?”
54. O sözünə davam edib de­yə­cək: “Siz onun harada ol­du­ğunu gör­mək istəyirsi­niz­mi?”
55. O boylanıb yoldaşını Cə­hən­nə­min ortasında görəcək
56. və deyəcək: “Allaha and olsun ki, sən məni də məhv edə­cək­din.
57. Əgər Rəbbimin lütfü ol­masaydı, mən də Cəhənnəmə gə­ti­ri­lən­lər­dən olar­dım.
58. Doğrudanmı biz bir da­ha ölmə­yəcəyik –
59. ilk ölümümüzdən başqa? Doğru­danmı biz heç vaxt əza­ba dü­çar olma­ya­­cağıq?”
60. Həqiqətən, bu, böyük uğurdur.
61. Qoy çalışanlar bunun üçün ça­lış­sınlar!
62. Ziyafət üçün bu yaxşı­dır, yoxsa zəqqum ağacı?
63. Biz onu zalımlar üçün bir sınaq etdik.
64. O, Cəhənnəmin lap di­bindən bi­tib çıxan bir ağacdır.
65. Onun meyvəsi şeytanla­rın baş­la­rı kimidir.
66. Günahkarlar ondan ye­yib qarın­ları­nı dolduracaqlar.
67. Sonra da üstündən onla­rı qaynar su ilə qatışdırılmış bir içki göz­ləyir.
68. Sonra onlar mütləq Cə­hənnəmə qaytarılacaqlar.
69. Həqiqətən, onlar ata-ba­balarını az­mış gördülər,
70. özləri də tez-tələsik on­la­rın izini tutub getdilər.
71. Həqiqətən, onlardan ön­cə əvvəlki nəsillərin çoxu zə­la­lətə düş­müşdü.
72. Artıq Biz onlara xəbərdar edən peyğəm­bərlər göndərmişdik.
73. Bax gör xəbərdar edi­lən­lərin aqi­bəti necə oldu.
74. Yalnız Allahın seçilmiş səmimi qullarından başqa.
75. Nuh Bizə yalvarıb ya­xar­dı. Biz çağırışa necə də gözəl ca­vab ve­­rənik!
76. Biz onu və ailəsini bö­yük sıxın­tı­dan qurtardıq.
77. Təkcə onun nəslini qo­ru­yub sax­ladıq.
78. Sonra gələnlər arasında onun üçün gözəl xatirə qoyduq;
79. aləmlər içərisində Nuha salam olsun!
80. Həqiqətən, Biz yaxşı iş gö­rənləri belə mükafatlan­dı­rı­rıq.
81. Həqiqətən, o Bizim mö­min qulla­rımızdandır.
82. Sonra o birilərini suya qərq et­dik.
83. Həqiqətən, İbrahim onun ardıcıl­larından idi.
84. Bir zaman o, öz Rəbbi­nin yanına pak bir qəlblə gəldi.
85. Onda o, öz atasına və qöv­münə dedi: “Siz nəyə si­tayiş edir­si­­niz?
86. Allahı qoyub uydurma məbudla­rı­mı diləyirsiniz?
87. Aləmlərin Rəbbi barə­sin­də nə düşünürsünüz?”
88. O, ulduzlara bir nəzər sa­laraq
89. “Mən xəstəyəm!”– dedi.
90. Onlar ondan üz çevirib çıxıb get­di­lər.
91. O, xəlvətcə onların mə­budlarının yanına gəlib istehza ilə de­di: “Siz bu təam­ları ye­mir­siniz?
92. Sizə nə olub ki, danış­mır­sınız?”
93. Sonra onlara yaxınlaşıb sağ əli ilə bir zərbə endirdi.
94. Bütpərəstlər tələsik onun yanına gəldilər.
95. O dedi: “Siz yonub dü­zəltdiklə­ri­nizəmi sitayiş edir­siniz?
96. Axı sizi də, sizin düzəlt­dik­lərinizi də Allah yarat­mış­dır”.
97. Onlar dedilər: “Bundan ötrü bir bina tikin və onu ora­da od­la­yın!”
98. Onlar İbrahimə hiylə qur­maq is­tədilər, Biz də onları rüs­vay et­dik.
99. O dedi: “Mən Rəbbimə doğru ge­di­rəm. O məni doğru yola yö­nəl­dəcək­”.
100. O dedi: “Ey Rəbbim! Mənə əmə­li­salehlərdən olan öv­lad bəxş et!”
101. Biz də onu həlim xa­siy­yətli bir oğlan uşağı ilə müj­də­lədik.
102. O, böyüyüb atası ilə bə­rabər ça­lışmaq həddinə çat­dıq­da İb­ra­­him dedi: “Oğlum! Yu­xuda gördüm ki, səni qur­ban kəsirəm. Bax gör nə düşü­nür­sən!” O dedi: “Atacan! Sənə buyurulanı yerinə ye­tir. Allah qoysa mənim səbirlilərdən ol­du­ğumu görəcəksən”.
103. Hər ikisi Allahın əm­rinə tabe ol­duqları və İbrahim onu üzüs­tə yerə yıx­dığı zaman
104. Biz onu çağırıb dedik: “Ey İbra­him!
105. Artıq sən yuxunu təs­diq etdin!” Biz yaxşı iş görənləri belə mü­ka­fat­lan­dırırıq.
106. Həqiqətən də, bu, açıq-aydın bir imtahandır.
107. Biz onun əvəzinə bö­yük bir qur­banlığı fidyə verdik.
108. Sonradan gələnlər ara­sında ona gözəl xatirə qoyduq.
109. İbrahimə salam olsun!
110. Həqiqətən, Biz yaxşı iş görənləri belə mükafatlan­dırı­rıq.
111. Həqiqətən, o, Bizim mö­min qulla­rımızdandır.
112. Ona əməlisalehlərdən olacaq bir peyğəmbər – İshaq ilə müj­də verdik.
113. Biz ona və İshaqa bə­rə­kət ver­dik. Hər ikisinin nəs­lin­də yax­şı iş gö­rənləri də var, açıq-aydın özünə zülm edən­ləri də.
114. Biz Musa ilə Haruna da nemət bəxş etdik.
115. Onların hər ikisini və tayfa­la­rı­nı böyük sıxıntıdan qur­tar­dıq.
116. Onlara kömək göstər­dik və on­lar qa­lib gəldilər.
117. Hər ikisinə aydın bir Ki­tab ver­dik.
118. Hər ikisini də doğru yo­la yö­nəltdik.
119. Sonradan gələnlər ara­sında hər ikisinə gözəl xatirə qoy­duq.
120. Musaya və Haruna sa­lam ol­sun!
121. Həqiqətən, Biz yaxşı iş görənləri belə mükafatlandırı­rıq.
122. Həqiqətən, onların iki­si də Bi­zim mömin qullarımız­dan­dır.
123. Şübhəsiz ki, İlyas da el­çilər­dən­dir.
124. Bir zaman o öz qöv­mü­nə demişdi: “Məgər qorx­mur­su­nuz?
125. Siz yaradanların ən yax­şısını qo­yub niyə Bələ yal­va­rır­sınız –
126. həm sizin Rəbbiniz, həm də əc­dadlarınızın Rəbbi olan Alla­hımı tərk edirsiniz?”
127. Onlar onu yalançı say­dılar. Ona görə də hamısı Cə­hənnəmə gə­tiri­lə­cək­dir.
128. Yalnız Allahın seçilmiş səmimi qullarından başqa.
129. Sonradan gələnlər ara­sında ona gözəl xatirə qoyduq.
130. İlyasinə salam olsun!
131. Həqiqətən, Biz yaxşı iş görənləri belə mükafatlandırı­rıq.
132. Həqiqətən, o Bizim mö­min qul­larımızdandır.
133. Şübhəsiz ki, Lut da el­çi­lər­dən­dir.
134. Bir zaman Biz onu və bütün ai­ləsini xilas etdik.
135. Yalnız geridə qalanla­rın içində olan yaşlı bir qadın­dan baş­qa.
136. Sonra da o birilərini yer­li-dibli yox etdik.
137. Siz həm səhər çağı on­la­rın ya­nından keçirsiniz,
138. həm də axşam çağı. Mə­gər an­la­mırsınız?
139. Yunus da, həqiqətən, el­çilər­dən­dir.
140. Bir zaman o, yüklü bir gəmiyə tə­rəf qaçdı.
141. Başqaları ilə birlikdə püşk atdı və uduzanlardan ol­du.
142. O, qınanmağa layiq ol­duqda ba­lıq onu uddu.
143. Əgər o, Allaha tərif de­yən­lər­dən olmasaydı,
144. balığın qarnında Qiya­mət gü­nü­nə qədər qalardı.
145. O, halsız olduğu vəziy­yətdə Biz onu sahilə çıxartdıq.
146. Və üstünə kölgə salmaq üçün ­qabaq növündən iriyarpaqlı bir bitki bitirdik.
147. Biz onu yüz mindən də daha çox adama peyğəmbər gön­dər­dik.
148. Onlar ona iman gətir­di­lər, Biz də onlara müəyyən vax­ta­dək firavanlıq nəsib etdik.
149. Kafirlərdən soruş: “Nə­yə görə qız­lar sənin Rəbbinin, oğ­lan­lar isə onların olmalıdır?”
150. Yoxsa Biz mələkləri di­şi yarat­mı­şıq və onlar da buna şahid olub­lar?
151. Həqiqətən, onlar yalan uydu­rub deyirlər:
152. “Allah doğmuşdur”. Şüb­həsiz ki, onlar yalançıdırlar.
153. Məgər Allah qızları oğ­lanlardan üstünmü tutmuş­dur?
154. Sizə nə olub, bu necə müha­ki­mə­dir yürüdürsünüz?
155. Məgər düşünüb ibrət alma­ya­caqsınız?
156. Yoxsa sizin aydın bir dəliliniz vardır?
157. Əgər doğru deyirsiniz­sə, kita­bı­nızı gətirin!
158. Onlar Allahla cinlər ara­sında qohumluq olduğunu uy­dur­du­lar. Hə­qiqətən, cinlər on­ların Cəhənnəmə gə­ti­ri­ləcə­yini bi­lirlər.
159. Allah onların Ona aid etdikləri sifətlərdən uzaqdır.
160. Yalnız Allahın seçilmiş səmimi qullarından başqa.
161. Ey müşriklər! Nə siz, nə də sizin tapındıqlarınız
162. heç kəsi Allaha qarşı yol­dan çı­xa­ra bilməzsiniz.
163. Ancaq Cəhənnəmə gi­rə­cək kim­sə­dən başqa.
164. Mələklər dedi: “Bizlər­dən hər kə­sin müəyyən bir yeri var­dır.
165. Həqiqətən, biz səf-səf dururuq.
166. Həqiqətən, biz Allahın şəninə tə­riflər deyirik”.
167. Müşriklər deyirdilər:
168. “Əgər bizdə də əvvəl­ki­lərdə olan zikrdən (o kitabdan) olsaydı,
169. biz mütləq Allahın se­çil­miş sə­mimi qulları olardıq”.
170. Lakin onlar onu inkar et­dilər. Onlar tezliklə bilə­cəklər.
171. Bizim elçi göndərdi­yi­miz qul­la­rımız haqqında bu Sö­zü­müz əzəldən deyilmişdi:
172. “Həqiqətən, onlara kö­mək gös­tə­riləcək.
173. Bizim ordumuz mütləq qalib gələcək”.
174. Sən bir müddət onlar­dan üz çe­vir!
175. Onlara bax! Onlar tez­liklə əzabı görəcəklər.
176. Onlar əzabımızın tez­lik­lə gəl­mə­sinimi istəyirlər?
177. Əzab onların yurdları­na endiyi zaman qorxudulan­la­rın sa­ba­hı necə də pis olacaq!
178. Sən bir müddət onlar­dan üz çe­vir!
179. Onlara bax! Onlar tez­liklə əzabı görəcəklər.
180. Qüdrət sahibi olan Rəb­bin pak­dır, müşriklərin Ona aid et­dik­ləri sifət­lərdən uzaqdır.
181. Elçilərə salam olsun!
182. Aləmlərin Rəbbi olan Allaha həmd olsun!
سورة الصافات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورةُ (الصَّافَّات) من السُّوَر المكِّية، افتُتِحت بإثبات وَحْدانية الله عزَّ وجلَّ، المتصفِ بكلِّ كمال، المُنزَّهِ عن كلِّ نقص، مُبدِعِ العوالِمِ السماوية، وقد تعرَّضتِ السورةُ لإثبات البعث والجزاء وقُدْرة الله تعالى من خلال ذِكْرِ قِصَص الكثير من الأنبياء، مختتمةً بنصرِ الله عزَّ وجلَّ لأوليائه بعد أن بيَّنتْ جزاءَ كلٍّ من الأبرار والكفار في الدَّارَينِ، و(الصَّافَّات) هم جموعُ الملائكة الذين يعبُدون اللهَ في صفوف.

ترتيبها المصحفي
37
نوعها
مكية
ألفاظها
865
ترتيب نزولها
56
العد المدني الأول
182
العد المدني الأخير
182
العد البصري
181
العد الكوفي
182
العد الشامي
182

* سورة (الصَّافَّات):

سُمِّيت سورةُ (الصَّافَّات) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بالقَسَمِ الإلهيِّ بهذا اللفظ، و(الصَّافَّات): هم جموعُ الملائكة الذين يعبُدون اللهَ في صفوف.

* كان صلى الله عليه وسلم يقرأ سورةَ (الصَّافَّات) في صلاة الفجر:

عن عبدِ اللهِ بن عُمَرَ رضي الله عنهما، قال: «إن كان رسولُ اللهِ ﷺ لَيؤُمُّنا في الفجرِ بـ: {اْلصَّٰٓفَّٰتِ}». أخرجه ابن حبان (١٨١٧).

اشتمَلتْ سورة (الصَّافَّات) على الموضوعات الآتية:

1. إعلان وَحْدانية الله تعالى (١-١٠).

2. إثبات المَعاد (١١-٢١).

3. مسؤولية المشركين في الآخرة (٢٢-٣٧).

4. جزاء الكافرين والمؤمنين (٣٨-٦١).

5. جزاء الظالمين، وألوان العذاب (٦٢-٧٤).

6. عبادُ الله المُخلَصِينَ {إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي اْلْمُحْسِنِينَ} (٧٥-١٤٨).

7. قصة نُوحٍ ودعاؤه (٧٥-٨٢).

8. قصة إبراهيمَ والذَّبح (٨٣-١١٣).

9. قصة موسى وهارون (١١٤-١٢٢).

10. قصة إلياسَ (١٢٣-١٣٢).

11. قصة لُوطٍ (١٣٣-١٣٨).

12. قصة يونُسَ (١٣٩-١٤٨).

13. مناقشة عقائدِ المشركين (١٤٩-١٧٠).

14. نصرُ جندِ الله تعالى (١٧١- ١٨٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (6 /347).

جاءت سورةُ (الصَّافَّات) بإثبات وَحْدانية الله عزَّ وجلَّ، المستحِقِّ للعبادة، المُنزَّه عن كلِّ نقص، المتصِفِ بكلِّ كمال مطلق، المتفرِّدِ بصُنْعِ العوالِمِ السماوية وإبداعها، ويَلزم من هذا الكمال ردُّ العباد ليوم الفصل، وحسابُهم بالعدل.

ينظر: "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (2 /409)، "التحرير والتنوير" لابن عاشور (23 /81).