ترجمة سورة الحجر

الترجمة الأذرية

ترجمة معاني سورة الحجر باللغة الأذرية من كتاب الترجمة الأذرية.
من تأليف: لي خان موساييف .

1. Əlif. Ləm. Ra. Bunlar Ki­ta­bın və açıq-aydın Quranın ayə­lə­ri­dir.
2. Kafirlər mütləq müsəl­man olma­la­rını arzulayacaq­lar.
3. Qoy onlar bir müddət ye­yib-içsin­lər, əylənsinlər və xam xə­yal­lar onların başlarını qat­sın. Tez­liklə biləcəklər.
4. Məhv etdiyimiz hər bir di­yarın mə­lum bir yazısı var idi (hə­lak ola­caq­la­rı vaxt əv­vəl­cə­dən müəyyən edil­miş­di).
5. Heç bir ümmət öz əcəlini nə qa­baq­laya bilər, nə də yu­bada bi­lər.
6. Kafirlər dedilər: “Ey özü­nə Zikr na­zil edilən kəs! Doğru­dan da, sən də­li­sən.
7. Əgər doğru danışanlar­dan­­sansa, nə­­yə görə dediyinə şa­hid­lik edə bilən mə­lək­ləri bizə gə­tir­mirsən?”
8. Biz mələkləri ancaq haq­qı bərqərar etmək üçün endiri­rik. O za­man kafirlərə möhlət ve­ril­məz.
9. Şübhəsiz ki, Zikri Biz na­zil etdik, əlbəttə, Biz də onu qo­ruya­ca­ğıq.
10. Biz səndən öncə də əv­vəlki mil­lət­lərə elçilər göndər­mişdik.
11. Onlara elə bir elçi gəl­məzdi ki, ona istehza etmə­sin­lər.
12. Beləcə, Biz küfrü gü­nah­karların qəl­binə yeridirik.
13. Onlar hələ də Qu­rana inan­mır­lar. Halbuki əv­vəlkilərin ba­şı­na gə­lənlər on­lara bəllidir.
14. Əgər onlara göydən bir qapı aç­saydıq və onlar dayan­ma­dan oraya qalx­saydılar,
15. yenə də inanmayıb: “Göz­lərimiz du­manlanmış, daha doğ­­ru­su biz sehr­lən­mi­şik”– deyər­dilər.
16. Biz səmada bürclər ya­rat­dıq və onu baxanlar üçün bəzədik.
17. Onları qo­vulmuş hər bir şeytan­dan qoruduq.
18. Ancaq şeytanlardan kim göy əh­li­nin danışıqlarına xəl­vət­cə qu­laq assa, onu yandırıb ya­xan alov təqib edər.
19. Biz yeri döşədik, orada möh­kəm dağlar yerləşdirdik və ora­da hər şey­dən lazım oldu­ğu qədər yetişdirdik.
20. Orada həm sizin üçün, həm də si­zin ruzi vermədik­lə­riniz üçün do­la­nı­şıq vasitələri yaratdıq.
21. Elə bir şey yoxdur ki, onun xə­zi­nələri Bizdə olmasın. Biz onu ancaq mü­əyyən öl­çü­də endiririk.
22. Biz küləkləri dölləndi­ri­ci – bulud­larda su əmələ gəti­rən, bit­ki­lə­ri toz­lan­dıran bir vasitə ki­mi göndərdik, göy­dən yağ­mur yağdı­rıb onu sizə içirt­dik. Belə ol­ma­saydı, siz onu yığıb saxla­ya bil­məz­diniz.
23. Şübhəsiz ki, Biz həm di­ril­dir, həm də öldürürük və hər şeyə va­ris olan da Bizik.
24. Həqiqətən, sizdən əvvəl gəlib-ge­dənləri də bilirik, son­ra kim­lərin gələ­cə­yini də bili­rik.
25. Həqiqətən, Rəbbin onla­rı bir yerə toplayacaq. Çünki O, hikmət sahibidir, hər şeyi bilən­dir.
26. Biz insanı başqa şəklə düş­müş qara palçıqdan, toxun­duq­da sax­sı kimi səs çıxaran quru gildən yaratdıq.
27. Cinləri isə daha öncə qız­mar alovdan yaratmışdıq.
28. Bir zaman Rəbbin mə­lək­lərə de­di: “Mən başqa şəklə düş­müş qara pal­çıqdan, toxun­duqda saxsı kimi səs çıxa­ran qu­ru gildən in­san yarada­cağam!
29. Mən ona biçim verib Öz ruhum­dan üfürdüyüm zaman siz ona səcdə edin!”
30. Mələklərin hamısı ona səcdə etdi­lər.
31. Yalnız İblisdən başqa. O, səcdə edənlər arasında ol­maq­dan imtina etdi.
32. Allah dedi: “Ey İblis! Nə üçün sən səcdə edənlər ara­sın­da de­yilsən?”
33. İblis dedi: “Sənin, başqa şəklə düş­­müş qara palçıqdan, to­xun­duqda sax­sı kimi səs çı­xa­ran quru gildən yarat­dı­ğın in­sana səc­də etmək mənə ya­raş­maz!”
34. Allah dedi: “Oradan çıx! Artıq sən qo­vuldun.
35. Haqq-hesab gününə qə­dər sənə lənət olacaqdır”.
36. İblis dedi: “Ey Rəbbim! Onların di­rildiləcəkləri günə qə­dər mə­nə möhlət ver”.
37. Allah dedi: “Sən möhlət verilən­lər­dənsən.
38. Ancaq məlum vaxtın gü­­nünə qə­dər”.
39. İblis dedi: “Ey Rəbbim! Sən məni yoldan çıxartdığına görə, mən də yer üzündə on­lara pis işləri gözəl göstərib onların ha­mı­sını az­dıracağam.
40. Yalnız Sənin seçilmiş, ix­laslı qul­la­rından başqa”.
41. Allah dedi: “Bu, Mənə tə­­rəf gə­ti­rib çıxaran düz yoldur.
42. Şübhəsiz ki, qullarım üzə­rində sə­nin heç bir hökmün yox­dur. Yalnız sənə uyan az­ğın­lar­dan başqa”.
43. Həqiqətən, Cəhənnəm on­la­rın ha­mısına vəd olunmuş yer­dir.
44. Onun yeddi qapısı var­. Hər qapı üçün onlardan müəy­yən bir dəstə təyin olun­muşdur.
45. Sözsüz ki, müttəqilər cən­nətlərdə və çeşmələr ba­şın­da ola­caq­lar.
46. Onlara deyiləcək: “Oraya sağ-sala­mat və xatircəmliklə da­xil olun!”
47. Biz onların köksündəki kin-kü­durəti çıxarıb kənar et­dik. On­lar taxtlar üstündə qarşı-qarşıya oturan qar­daş­lar ola­caq­lar.
48. Onlara orada heç bir yor­ğunluq toxunmayacaq və on­lar ora­­dan çıxarıl­mayacaqlar.
49. Qullarıma xəbər ver ki, Mən Ba­ğışlayanam, Rəhmli­yəm.
50. Əzabım isə ağrılı-acılı əzab­dır.
51. Onlara İbrahimin qo­naq­ları barə­sində də xəbər ver.
52. O zaman onlar İbrahi­min yanına daxil olub: “Salam!”– de­di­­lər. İbrahim: “Biz sizdən eh­tiyat edirik!”– dedi.
53. Mələklər: “Qorxma! Hə­qi­­qətən, biz səni bilikli bir oğulla müj­dələyirik!”– dedilər.
54. İbrahim dedi: “Qocalıq mə­ni haq­ladığı bir vaxtda mənə müj­də ve­rir­si­niz? Məni nə ilə müjdələ­yirsiniz?”
55. Onlar dedilər: “Biz sənə həqi­qət­lə müjdə veririk. Sən ümi­di­ni üzən­lər­dən olma!”
56. İbrahim dedi: “Doğru yol­­­dan azan­lardan başqa Rəb­bi­nin mər­həmətindən kim ümi­dini üzər?”
57. İbrahim dedi: “Ey elçi­lər! Vəzi­fə­niz nədir?”
58. Onlar dedilər: “Biz gü­nah­kar adamları məhv etməyə gön­də­ril­mişik;
59. yalniz Lutun ailəsindən başqa. Biz onların hamısını xi­las edə­cəyik.
60. Lutun arvadından baş­qa. Biz onun geridə əzab içində qa­lan­lardan ol­ma­sına qə­rar verdik”.
61. Elçilər Lut əhlinin ya­nı­na gəl­dik­də
62. o dedi: “Siz yad adam­lar­sınız!”
63. Onlar dedilər: “Xeyr, biz sənin ya­nına onların şübhə et­diyi əzab ilə gəl­mi­şik.
64. Biz sənin yanına doğru xə­bərlə gəl­mişik. Həqiqətən də, biz doğru danı­şanlarıq.
65. Gecənin bir vaxtı ailəni yola çı­xart və özün də onların ar­xa­sın­ca get. Sizdən heç kəs çevri­lib arxaya bax­ma­sın. Sizə əmr olu­nan yerə yollanın”.
66. Biz ona vəhy etdik ki, sübh çağı on­ların kökü kəsi­lə­cək.
67. Şəhər əhalisi bir-birini muş­tu­luq­layaraq onun yanına gəl­di­lər.
68. Lut dedi: “Bunlar mə­nim qo­naq­la­rımdır. Məni bia­bır et­mə­yin!
69. Allahdan qorxun və mə­ni hör­mət­dən salmayın!”
70. Onlar dedilər: “Məgər biz sənə bu­ra gələn adamları qo­naq sax­lamağı qada­ğan et­mə­mi­şik?”
71. O dedi: “Bunlar mənim qızlarım­dır! Əgər istəyir­siniz­sə, on­larla evlənin!”
72. Ey Muhəmməd! Sənin ca­nına and olsun ki, onlar sər­xoş­luq­la­rı içində veyl-veyl gəzir­dilər.
73. Günəş doğanda qor­xunc səs on­la­rı yaxaladı.
74. Oranın altını üstünə çe­vir­dik və onların üzərinə odda biş­miş gil­ daşlar yağdırdıq.
75. Şübhəsiz ki, bunda başa düşən­lər üçün dəlillər vardır.
76. Həqiqətən, onlar Məkkə­dən Şama gedən yolun üstündə yaşa­yır­dılar.
77. Şübhəsiz ki, bunda mö­minlər üçün dəlillər vardır.
78. Əykə əhli də zalım idi.
79. Onlardan da intiqam al­dıq. Hər iki kənd aydın görü­nən yol üzərində yerləşirdi.
80. Hicr əhli də elçiləri ya­lançı saydı.
81. Biz onlara ayələrimizi gön­dər­dik, lakin onlar bu ayə­lərdən üz döndər­di­lər.
82. Onlar təhlükəsizlikdə qal­maq üçün dağlarda evlər yo­nur­du­lar.
83. Onları sübh çağı qor­xunc səs ya­xaladı.
84. Qazandıqları dünya malı isə on­la­ra heç bir fayda ver­mə­di.
85. Biz göyləri, yeri və on­la­rın ara­sında olanları yalnız haqq ola­raq yarat­dıq. O Saat mütləq gələ­cəkdir. Odur ki, Sən onları gö­zəl tərzdə bağışla.
86. Həqiqətən, Rəbbin Yara­dan­dır, Bi­ləndir.
87. Biz sənə təkrarlanan yed­di ayə­ni və əzəmətli Quranı verdik.
88. Onların bəzi təbəqələ­ri­nə verdi­yimiz fani dünya ma­lı­na gö­zü­nü dik­mə, onlara görə kədər­lənmə, mömin­lər­lə yum­şaq davran
89. və de: “Şübhəsiz ki, mən açıq-aş­kar bir xəbərdar edə­nəm!”
90. Biz Quranı bölənlərə də beləcə əzab endirmişdik.
91. Onlar Quranı hissələrə böl­dülər (bir qisminə inanıb, digər qis­mini inkar etdilər).
92. Rəbbinə and olsun ki, Biz onların hamısından soruşa­ca­ğıq –
93. törətdikləri əməllər barə­sində.
94. Sənə buyurulanı açıq-aş­kar bə­yan et və müşriklərdən üz çe­vir.
95. Sözsüz ki, istehza edən­lərə qarşı Biz sənə yetərik.
96. O kəslər ki, Allaha baş­qa məbudu şə­rik qoşurlar. Onlar tez­lik­lə biləcəklər.
97. Biz onların dediklərin­dən sənin qəl­binin daraldığını bi­lirik.
98. Sən həmd-səna ilə Rəb­bini təriflə və səcdə edən­lər­dən ol!
99. Sənə ölüm gələnədək Rəb­binə iba­dət et.
سورة الحجر
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورةُ (الحِجْرِ) مِن السُّوَر المكية، وقد سعَتْ هذه السورةُ إلى إقامةِ الحُجَّة على الكافرين في سنَّةِ الله في إرسال الرُّسُل، الذين أوضَحوا طريق الحقِّ والهداية ودعَوْا إليه، وبيَّنُوا طريقَ الغَوايةِ وحذَّروا منه، وجاءت هذه السورةُ بأمرٍ للنبيِّ صلى الله عليه وسلم بالاستمرار في طريق الدعوة، والدَّلالة على الله عز وجل؛ فالله ناصرُه وكافيه: {فَاْصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ} [الحجر: 94].

ترتيبها المصحفي
15
نوعها
مكية
ألفاظها
658
ترتيب نزولها
54
العد المدني الأول
99
العد المدني الأخير
99
العد البصري
99
العد الكوفي
99
العد الشامي
99

سورةُ (الحِجْرِ):

سُمِّيتْ سورةُ (الحِجْرِ) بذلك؛ لذِكْرِ (الحِجْرِ) فيها، ولم يُذكَرْ في أيِّ سورة أخرى.

جاءت موضوعاتُ السورة على النحو الآتي:

1. سُنَّة الله تعالى في إرسال الرسل (١-١٥).

2. إقامة الحُجة على الكافرين (١٦- ٢٥).

3. بيان أصل الغَواية والهِداية (٢٦- ٤٨).

4. مَصارِعُ الغابرين (٤٩-٨٤).

5. الخطاب للرسول الكريم صلى الله عليه وسلم بالمُضيِّ في أمرِ الدعوة (٨٥- ٩٩).

ينظر: "التفسير الموضوعي للقرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (4 /93).

مِن مقاصدِ السورة: وصفُ الكتاب بأنه في الذِّروة من الجمعِ للمعاني، الموضِّحةِ للحق من غير اختلافٍ أصلًا، وأقرَبُ ما فيها وأمثَلُه وأشبَهُه بهذا المعنى: قصةُ أصحاب (الحِجْرِ).

وكذا مِن مقاصدها: تثبيتُ الرسول صلى الله عليه وسلم، وانتظارُ ساعة النَّصر، وأن يَصفَحَ عن الذين يؤذونه، ويَكِلَ أمرهم إلى الله، ويشتغِلَ بالمؤمنين، وأن اللهَ كافِيهِ أعداءَه.

ينظر: "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (2 /20) ، "التَّحرير والتنوير" لابن عاشور (14 /7).