ترجمة سورة النجم

Farsi - Persian translation

ترجمة معاني سورة النجم باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation.

نجم


سوگند به ستاره چون فرود افتد,

(که) یار شما (= محمد) گمراه نشده و راه را گم نکرده است,

واز روی هوای نفس سخن نمی گوید.

این نیست جز آنچه به او وحی می شود (وبجز وحی چیزی نمی گوید)( ).

(فرشتۀ) بس نیرومند (= جبرئیل) او را تعلیم داده است,

(همان فرشتۀ) نیرومندی که آنگاه راست ودرست (به شکل حقیقی فرا رویش) ایستاد.

در حالی که او در افق اعلی (آسمان) بود.

سپس (جبرئیل) نزدیک شد, آنگاه فرو آمد (ونزدیکترشد).

پس (فاصلۀ او با پیامبر) به قدر دو کمان یا کمتر بود.

آنگاه (خداوند) آنچه را باید وحی می کرد, به بنده اش وحی نمود.

قلب (پیامبر) آنچه را دید, دروغ نگفت.

آیا با او در بارۀ آنچه می بیند مجادله می کنید؟!.

وبه راستی بار دیگر (نیز) اورا دید( ).

نزد «سدرة المنتهی»( ).

که «جنة المأوی» نزد آن (درخت) است.

چون (درخت) سدرة را چیزی (= نوری) پوشاند.

چشم (پیامبر) خطا نکرد و(از حد) در نگذشت.

به راستی (او) پاره ای از نشانه های بزرگ پروردگارش را دید ( ).

آیا «لات» و«عزّی» را دیده اید؟!

و«منات» (بت) سومی بی ارزش را؟.

آیا شما را پسر باشد و اورا دختر؟

در این صورت, این تقسیمی غیر عادلانه است.

اینها چیزی جز نامهایی نیست که شما و پدارنتان بر آنها گذاشته اید وخداوند دلیلی بر (صدق مدعی شما) نازل نکرده است. آنها جز از گمان (های بد وبی اساس) و هوای نفس پیروی نمی کنند, در حالی که هدایت از (سوی) پروردگارشان برای آنها آمده است.

آیا انسان هر چه آرزو کند برایش میسّر است؟!

پس آخرت ودنیا از آنِ خداست.

وچه بسیار فرشتگانی که در آسمانها هستند که شفاعت آنها هیچ سودی نمی بخشد, مگر پس از آنکه خداوند برای هرکس که بخواهد اجازه دهد وراضی باشد.

بی گمان کسانی که به آخرت ایمان ندارند, فرشتگان را به نام دختران نا مگذاری می کنند.

وآنها به آن هیچ دانشی ندارند, جزاز گمان (بی اساس) پیروی نمی کنند, ویقیناً گمان (انسان را) از (شناخت) حق بی نیاز نمی کند.

پس (ای پیامبر) از کسی که از ذکر ما روی می گرداند, وجز زندگی (مادی) دنیا را نخواهد, اعراض کن.

این آخرین حد دانش آنهاست, بی گمان پروردگار تو به کسانی که از راه او گمراه شده اند داناتر است, و او (نیز) به کسانی که هدایت یافتند داناتر است.

وآنچه در آسمانها وآنچه در زمین است از آنِ خداست تا کسانی را که (کار) بد کردند به (سبب) آنچه کرده اند کیفر دهد, وکسانی را که نیکوکاری کردند با (بهشت) نیکو پاداش دهد.

(همان) کسانی که از گناهان کبیره( ) واعمال زشت ـ جز گناهان صغیره ـ دوری می کنند بی گمان پروردگارتو گسترده آمرزش است, و او نسبت به شما داناتر است, هنگامی که شما را از زمین پدید آورد, وهنگامی که شما در شکم ما درانتان بصورت جنینهایی بودید, پس خودتان را نستائید (وپاک نشمارید) او به کسانی که پرهیز کاری نمودند داناتر است.

آیا دیده ای کسی را که (از حق) روی گرداند؟!

واندکی (مال) بخشید و(سپس سنگدل شد و) خود داری کرد.

آیا نزد او علم غیب است پس او (همه چیز را) می بیند؟!

یا از آنچه در صحیفه های موسی بوده, آگاه نشده است؟!

و (نیز آنچه در صحیفه های) ابراهیم, همان کسی که وفا دار بود؟!

که هیچ کس بارگناه دیگری را بر دوش نمی کشد.

و اینکه برای انسان (بهره ای) جز آنچه سعی کرده, نیست.

و اینکه به زودی (حاصل) تلاش وسعی او دیده خواهد شد.

سپس او به پاداشی تمام (وکافی) پاداش داده خواهد شد,

ویقیناً بازگشت (همۀ امور) به سوی پروردگار توست.

واینکه او خنداند وگریاند.

واینکه او میراند وزنده کرد.

واینکه او دو جفت نروماده آفرید.

از نطفه ای چون (در رحم) ریخته شود.

واینکه پدید آوردن باردیگر بر (عهدۀ) او (= خداوند) است.

واینکه او ست که بی نیاز کرد و سرمایه بخشید.

و اینکه او ست که پروردگار (ستاره) «شعری»( ) است.

واینکه او ست که «عاد نخستین» را هلاک کرد.

و(نیز) «ثمود» را (هلاک کرد) پس (کسی را) باقی نگذاشت.

(و(همچنین) قوم نوح را پیش از آن (هلاک نمود). بی گمان آنها از همه ظالم تر و سرکش تر بودند.

و(شهرهای) موتفکه (= قوم لوط) را زیر و رو (ونابود) کرد( ).

پس آنها را با آنچه سزاوار بودند از عذاب سنگین ودردناک پو شانید.

پس (ای انسان نا سپاس) به کدامیک از نعمتهای پروردگارت شک داری؟!

این (پیامبر) هشدار دهنده ای از (قبیل) هشدار دهندگان پیشین است.

قیامت نزدیک شده است.

وهیچ کس جز خدا آشکارش نکند (ونتواند سختیهای آن را دفع کند).

آیا از این سخن تعجب می کنید؟!

ومی خندید ونمی گریید؟!

وشما همواره در غفلت (وهوس رانی) هستید.

پس (همه) برای خدا سجده کنید, واورا بپرستید( ).
سورة النجم
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (النَّجْم) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الإخلاص)، وقد أشارت إلى صدقِ النبيِّ صلى الله عليه وسلم في تبليغه الرسالةَ، ونفيِ الهوى عنه، وأن كلَّ ما جاء به هو وحيٌ من عند الله، عن طريق جبريلَ عليه السلام؛ فحاشاه صلى الله عليه وسلم أن يفتريَ على الله الكذبَ، كما جاءت السورةُ الكريمة بإثبات بطلان الآلهة التي يَدْعُونها من دُونِ الله؛ فهو وحده المستحِقُّ للعبادة.

ترتيبها المصحفي
53
نوعها
مكية
ألفاظها
361
ترتيب نزولها
23
العد المدني الأول
61
العد المدني الأخير
61
العد البصري
61
العد الكوفي
62
العد الشامي
61

*  سورة (النَّجْم):

سُمِّيت سورة (النَّجْم) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقَسَم الله عز وجل بالنَّجْم.

* سورة (النَّجْم) هي أولُ سورةٍ أُنزلت فيها سجدةٌ:

عن عبدِ اللهِ بن مسعودٍ رضي الله عنه، قال: «أولُ سورةٍ أُنزِلتْ فيها سَجْدةٌ: {وَاْلنَّجْمِ}، قال: فسجَدَ رسولُ اللهِ ﷺ، وسجَدَ مَن خَلْفَه، إلا رجُلًا رأَيْتُه أخَذَ كفًّا مِن ترابٍ فسجَدَ عليه، فرأَيْتُه بعدَ ذلك قُتِلَ كافرًا؛ وهو أُمَيَّةُ بنُ خَلَفٍ». أخرجه البخاري (٤٨٦٣).

1. إثبات الوحيِ، وتزكيةُ مَن أُنزِلَ عليه (١-١٨).

2. الظنُّ لا يغني من الحق شيئًا (١٩-٣٢).

3. ذمُّ المشركين، وبيانُ وَحْدة رسالة التوحيد (٣٣- ٦٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (7 /490).

مقصدُ السورة الأعظم هو إثبات صدقِ النبي صلى الله عليه وسلم فيما جاء به، ونفيِ الهوى عنه، فلا يَتكلَّم إلا بما علَّمه اللهُ إياه عن طريق الوحيِ؛ فهو الصادقُ المصدوق المبعوث من عند القويِّ المتعال، وفي ذلك يقول ابنُ عاشور رحمه الله مشيرًا إلى مقصودها: «تحقيقُ أن الرسول صلى الله عليه وسلم صادقٌ فيما يبلغه عن الله تعالى، وأنه مُنزَّه عما ادَّعَوْهُ.

وإثباتُ أن القرآن وحيٌ من عند الله بواسطة جبريل.

وتقريبُ صفة نزول جبريل بالوحيِ في حالينِ؛ زيادةً في تقرير أنه وحيٌ من الله واقع لا محالةَ.

وإبطالُ إلهيَّة أصنام المشركين.

وإبطال قولهم في اللاتِ والعُزَّى ومَناةَ: بناتُ الله، وأنها أوهام لا حقائقَ لها، وتنظيرُ قولهم فيها بقولهم في الملائكة: إنهم إناثٌ». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (27 /88).

وينظر: "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /35).