ترجمة سورة النجم

الترجمة الأوزبكية - محمد صادق

ترجمة معاني سورة النجم باللغة الأوزبكية من كتاب الترجمة الأوزبكية - محمد صادق.
من تأليف: محمد صادق محمد .

Ботаётган юлдуз билан қасам.
Сизнинг Биродарингиз адашгани ҳам йўқ, йўлдан озгани ҳам йўқ.
У ҳаводан нутқ қилмас.
У (Қуръон) ваҳийдан ўзга нарса эмас.
У(Муҳаммад)га шиддатли қувват эгаси таълим берди.
Миррат эгаси кўтарилди.
Ва у олий уфқда эди.
Сўнгра яқинлашди ва жуда ҳам яқин бўлди.
Бас, икки камон миқдоридай жойда бўлди. Балки ундан ҳам яқинроқ келди.
Ва У зот бандасига нимани ваҳий қилган бўлса, етказди.
Қалб (кўз) кўрганини ёлғонга чиқармади.
У билан ўзи кўрган нарса устида тортишасизларми?!
Ва, дарҳақиқат, уни бошқа сафар кўрди.
Сидратул мунтаҳа(тугаш дарахти) олдида.
Унинг ҳузурида маъво жаннати бор.
Ўшанда, у(дарахт)ни ўрайдиган нарса ўраб турибди.
Нигоҳ бурилмади ҳам, ҳаддидан ошмади ҳам.
Дарҳақиқат, ўз Роббисининг улкан белгиларидан кўрди.
____________________
(Муҳаммад алайҳиссалом меърож кечасида, жаннатни, дўзахни, Байтул маъмурни, ўтган пайғамбарларни, Жаброил алайҳиссаломнинг асл ҳолатларини ва бошқаларни кўрдилар.)
Лот ва Уззони ўйлаб кўрдингизми?
Ва бошқаси, учинчиси — Манотни ҳам (ўйлаб кўрдингизми)?
Сизларга эркак-у, У зотга аёлми?
Ундоқ бўлса, бу нотўғри тақсим-ку!
У(бут)лар сиз ва ота-боболарингиз қўйган номлардан ўзга ҳеч нарса эмас. Аллоҳ бунга ҳеч ҳужжат туширган эмас. У(мушрик)лар, Роббиларидан ҳидоят келганига қарамай, гумон ва ҳавойи нафс хоҳишига эргашарлар, холос.
Ёки ҳар инсон нимани хоҳласа, шу бўлаверадими?
Зеро, охират ҳам, дунё ҳам Аллоҳникидир.
Осмонларда қанчадан-қанча фаришталар мавжуд, уларнинг шафоати ҳеч фойда бермас. Магар, Аллоҳ Ўзи хоҳлаган ва рози бўлганларга изн берса.
Албатта, охиратга иймон келтирмаганлар фаришталарни аёл номи билан номларлар.
Уларда бу ҳақда ҳеч қандай илм йўқ. Гумондан бошқа нарсага эргашмаслар. Албатта, гумон ҳақиқат ўрнига ўтмас.
Бизнинг зикримизга орқа ўгирган, ҳаёти дунёдан бошқани хоҳламайдиганлардан юз ўгир.
Уларнинг эришган илмлари мана шу. Албатта, Роббинг Унинг йўлидан адашганларни билгувчидир ва У ҳидоятдагиларни ҳам билгувчидир.
Осмонлардагию ердаги барча нарсалар Аллоҳникидир. У ёмонлик қилганларни амалига яраша жазолар ва яхшилик қилганларни гўзал (мукофот) ила мукофотлар.
Улар кичик гуноҳлардан бошқа катта гуноҳлар ва фаҳш ишлардан четда бўладиганлардир. Албатта, Роббинг мағфирати кенг Зотдир. У сизларни тупроқдан пайдо қилганда ҳам, оналарингиз қоринларида ҳомилалик чоғингизни ҳам яхши билувчидир. Шундоқ экан, ўзингизни оқламанг, У ким тақводорлигини яхши биладир.
____________________
(Оятдаги «Ламам» сўзини биз «кичик гуноҳлар» деб таржима қилдик. Аслида, «ламам» сўзи «оз», «кичик» маъноларини англатади. «Кичик гуноҳ» ибораси энг муносиб маънодир. «Фаҳш ишлар» ибораси қабиҳлиги катта иш ва сўзларга нисбатан ишлатилади. Шариатда «катта гуноҳ» деб Аллоҳ ҳаромлигини баён қилган ва ёки жазоси белгиланган гуноҳларга айтилади. Ўғрилик, одам ўлдириш ва зино кабилар.)
Юз ўгириб кетганни кўрдингми?!
У озгина берди ва тўхтади.
Унинг ҳузурида ғайб илми бор-у, у кўриб турибдими?
____________________
(Ғайбни фақат Аллоҳ билиб, бошқа ҳеч ким билмаслиги аниқ. Охиратнинг ғамини емай юрганлар нимага суянишади? Ғайбни билмагандан кейин инсон доимо ўзига охиратда фойда берадиган ишларни кўпроқ бажаришга ҳаракат қилмоғи лозим.)
Ёки Мусонинг саҳифаларидаги нарсалар хабари унга берилмадими?
Ва вафо қилган Иброҳимнинг?
Албатта, ҳеч бир гуноҳкор бошқанинг гуноҳини кўтармас.
Ҳар бир инсонга ўз қилганидан бошқа нарса йўқ.
Ва, албатта, унинг қилмиши тезда кўринур.
Сўнгра жазо ёки мукофоти тўлиқ берилур.
____________________
(Ушбу зикр этилган маънолар Мусо алайҳиссаломнинг Тавротларида ва Иброҳим алайҳиссаломнинг саҳифаларида келгандир.)
Ва, албатта, интиҳо Роббинг ҳузуридадир.
Ва, албатта, кулдирган ҳам Ўзи, йиғлатган ҳам Ўзидир.
Албатта, ўлдирган ҳам Ўзи, тирилтирган ҳам Ўзи.
Албатта, икки жуфтни — эркак ва аёлни яратган ҳам Ўзи.
Отилиб чиққан нутфадан.
Ва, албатта, кейинги пайдо қилиш зиммасидаги зот ҳам Ўзи.
Ва, албатта, беҳожат қилган ҳам Ўзи, бадавлат қилган ҳам Ўзи.
Ва, албатта Шеъронинг роббиси ҳам Унинг Ўзи.
Ва, албатта, биринчи Одни ҳалок қилган ҳам Ўзи.
Ва Самудни боқий қолдирмаган ҳам Ўзи.
Ва бундан олдин Нуҳ қавмини (ҳалок қилган ҳам Ўзи). Чунки, улар ўта золим ва ўта туғёнга кетган эдилар.
Ва тўнтарилганни қулатган (ҳам Ўзи).
Бас, уни ўраган нарса ўраб олди.
Шундай экан, Роббингнинг қайси неъматларига шак келтирасан?
Бу, аввалги огоҳлантирувчилар каби бир огоҳлантирувчидир.
____________________
(Огоҳ бўлинглар: аввалги огоҳлантирувчиларга душман бўлганларнинг куни сизларнинг бошингизга тушиб қолмасин!)
Яқинлашувчи яқинлашди.
Уни Аллоҳдан бошқа кашф қилувчи йўқ.
Бу сўздан сизлар ажабланасизларми?
Ва куласизлар-у, йиғламайсизларми?
Ва ҳолбуки, сизлар бепарвосизлар.
Бас, Аллоҳга сажда қилинглар ва ибодат қилинглар.
سورة النجم
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (النَّجْم) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الإخلاص)، وقد أشارت إلى صدقِ النبيِّ صلى الله عليه وسلم في تبليغه الرسالةَ، ونفيِ الهوى عنه، وأن كلَّ ما جاء به هو وحيٌ من عند الله، عن طريق جبريلَ عليه السلام؛ فحاشاه صلى الله عليه وسلم أن يفتريَ على الله الكذبَ، كما جاءت السورةُ الكريمة بإثبات بطلان الآلهة التي يَدْعُونها من دُونِ الله؛ فهو وحده المستحِقُّ للعبادة.

ترتيبها المصحفي
53
نوعها
مكية
ألفاظها
361
ترتيب نزولها
23
العد المدني الأول
61
العد المدني الأخير
61
العد البصري
61
العد الكوفي
62
العد الشامي
61

*  سورة (النَّجْم):

سُمِّيت سورة (النَّجْم) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقَسَم الله عز وجل بالنَّجْم.

* سورة (النَّجْم) هي أولُ سورةٍ أُنزلت فيها سجدةٌ:

عن عبدِ اللهِ بن مسعودٍ رضي الله عنه، قال: «أولُ سورةٍ أُنزِلتْ فيها سَجْدةٌ: {وَاْلنَّجْمِ}، قال: فسجَدَ رسولُ اللهِ ﷺ، وسجَدَ مَن خَلْفَه، إلا رجُلًا رأَيْتُه أخَذَ كفًّا مِن ترابٍ فسجَدَ عليه، فرأَيْتُه بعدَ ذلك قُتِلَ كافرًا؛ وهو أُمَيَّةُ بنُ خَلَفٍ». أخرجه البخاري (٤٨٦٣).

1. إثبات الوحيِ، وتزكيةُ مَن أُنزِلَ عليه (١-١٨).

2. الظنُّ لا يغني من الحق شيئًا (١٩-٣٢).

3. ذمُّ المشركين، وبيانُ وَحْدة رسالة التوحيد (٣٣- ٦٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (7 /490).

مقصدُ السورة الأعظم هو إثبات صدقِ النبي صلى الله عليه وسلم فيما جاء به، ونفيِ الهوى عنه، فلا يَتكلَّم إلا بما علَّمه اللهُ إياه عن طريق الوحيِ؛ فهو الصادقُ المصدوق المبعوث من عند القويِّ المتعال، وفي ذلك يقول ابنُ عاشور رحمه الله مشيرًا إلى مقصودها: «تحقيقُ أن الرسول صلى الله عليه وسلم صادقٌ فيما يبلغه عن الله تعالى، وأنه مُنزَّه عما ادَّعَوْهُ.

وإثباتُ أن القرآن وحيٌ من عند الله بواسطة جبريل.

وتقريبُ صفة نزول جبريل بالوحيِ في حالينِ؛ زيادةً في تقرير أنه وحيٌ من الله واقع لا محالةَ.

وإبطالُ إلهيَّة أصنام المشركين.

وإبطال قولهم في اللاتِ والعُزَّى ومَناةَ: بناتُ الله، وأنها أوهام لا حقائقَ لها، وتنظيرُ قولهم فيها بقولهم في الملائكة: إنهم إناثٌ». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (27 /88).

وينظر: "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /35).