ترجمة سورة نوح

الترجمة الفارسية - دار الإسلام

ترجمة معاني سورة نوح باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية - دار الإسلام.
من تأليف: فريق عمل اللغة الفارسية بموقع دار الإسلام .

بی‌گمان، ما نوح را به سوی قومش فرستادیم [و گفتیم]: «قوم خود را ـ پیش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آید ـ هشدار ده [و بترسان].
[نوح] گفت: «ای قوم، من بیم‌دهنده‌ای آشکار برایتان هستم،
که الله را عبادت کنید، و از او بترسید، و مطیع [دستورهای] من باشید.
[که اگر چنین کردید، الله] گناهانتان را می‌آمرزد و تا زمان معیّنی به شما مهلت می‌دهد؛ زیرا هنگامی که اجل الهی فرا رسد، تأخیر نخواهد داشت، اگر می‌دانستید».
و نوح [پس از نصیحت‌ و دعوت] گفت: «پروردگارا، به راستی که من قومِ خود را شب و روز [به ایمان] دعوت کردم؛
ولی دعوت من، جز بر گریزشان [از حق] نیفزود
و من هر چه دعوتشان کردم تا سرانجام آنان را بیامرزی، انگشتان‌ خود را در گوش‏هایشان فرو کردند و لباس‏هایشان را [به خود] پیچیدند و [در مخالفت] اصرار [و پا‌فشاری] کردند و به شدت، گردنکشی و تکبر نمودند.
سپس آنها را با صدای بلند [و آشکار] دعوت کردم.
به علاوه، آشکارا برایشان‏ گفتم و در نهان برای [هرکدام از] آنان بیان کردم.
گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بخواهید [که] بی‌گمان، او بسیار آمرزنده است.
تا از آسمان [باران] پیاپی بر شما بفرستد.
و شما را با اموال و فرزندانِ بسیار یاری کند، به شما باغ‏های [سرسبز] بدهد و جویبارها[ی جاری] برایتان قرار دهد.
شما را چه شده است که برای الله، عظمت [و شکوه] قائل نیستید؟
در حالی ‌که شما را طی مراحل گوناگون آفرید.
آیا نمی‌بینید که الله چگونه هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید؟
و ماه را در میان آسمان‏ها مایۀ روشنایی قرار داد، و خورشید را چراغ [فروزانی] گردانید؟
و الله شما را همچون گیاهی از زمین رویانید.
سپس شما را به آن [زمین] بازمی‌گرداند و بار دیگر شما را بیرون می‌آورَد.
و الله زمین را برای شما گسترده ساخت.
تا از راه‏های پهناورِ آن [به سوی مقصد خود] رفت و آمد کنید».
نوح گفت: «پروردگارا، آنها از من نافرمانی نمودند و از کسی پیروی کردند که مال و فرزندش، چیزی جز زیانکاری بر او نیفزوده است.
و [آن پیشوایان گمراه،] نیرنگِ بزرگی به کار بردند
و گفتند: معبودان خود را رها نکنید؛ و [به خصوص] «وَدّ» و «سَواع» و «یَغوث» و «یَعوق» و «نَسر» را [رها نکنید].
به راستی آنها بسیاری را گمراه کردند؛ و [تو ای پروردگار،] ستمکاران را جز گمراهی میفزای».
[سرانجام، آنان] به کیفرِ گناهانشان [همگی] غرق شدند؛ آنگاه در آتش [دوزخ] درآورده شدند و در برابر [عذاب] الهی، یاور [و مددکاری] برای خود نیافتند.
نوح گفت: «پروردگارا، هیچ‌یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار.
چرا که اگر آنها را باقی گذاری، بندگانت را گمراه می‌کنند و جز [نسلی] بدکار و کافر به وجود نمی‌آورند.
پروردگارا، مرا و پدر و مادرم و هر کسی را که با ایمان وارد خانۀ من شود، و [تمام] مردان مؤمن و زنان مؤمن را بیامرز؛ و ستمکاران را جز هلاکت [و نابودی] میفزای».
سورة نوح
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (نوح) من السُّوَر المكية، وقد جاءت على ذكرِ قصة (نوح) مع قومه، وما عاناه في طريق الدعوة إلى الله من عنادهم وتكبُّرهم، مع بيانِ موقف الكافرين ومآلهم، وفي ذلك تسليةٌ للنبي صلى الله عليه وسلم، وتحذيرٌ للكافرين أن يُنزِلَ الله بهم ما أنزله بقوم (نوح) عليه السلام، كما ثبَّتتِ السورةُ كلَّ من هو على طريق الدعوة إلى الله؛ ليكون (نوح) أسوةً له بعد النبي صلى الله عليه وسلم.

ترتيبها المصحفي
71
نوعها
مكية
ألفاظها
227
ترتيب نزولها
71
العد المدني الأول
30
العد المدني الأخير
30
العد البصري
29
العد الكوفي
28
العد الشامي
29

* سورة (نوح):

سُمِّيت سورة (نوح) بهذا الاسم؛ لورود قصةِ نوح عليه السَّلام فيها.

1. نوح عليه السلام يدعو قومه (١-٢٠).

2. موقف الكافرين ومآلهم (٢١-٢٧).

3. الخاتمة (٢٨).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /367).

يقول ابن عاشور رحمه الله: «أعظمُ مقاصدِ السورة ضربُ المثَلِ للمشركين بقوم نوح، وهم أول المشركين الذين سُلِّط عليهم عقابٌ في الدنيا، وهو أعظم عقابٍ؛ أعني: الطوفان.

وفي ذلك تمثيلٌ لحال النبي صلى الله عليه وسلم مع قومه بحالهم». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /186).