ترجمة سورة الصف

الترجمة العبرية

ترجمة معاني سورة الصف باللغة العبرية من كتاب الترجمة العبرية.

ﰡ

ﮍﮎﮏﮐﮑﮒﮓﮔﮕﮖﮗﮘ ﰀ​
1 שיבח את אללה, כל אשר בשמים ובארץ, כי הוא הכול יכול החכם.
ﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡ ﰁ​
2 הוי אלה אשר האמינו! למה אתם אומרים מה שאתם לא עושים?
ﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫ ﰂ​
3 גרוע מאוד אצל אללה, שאינכם עושים את אשר אתם אומרים.
ﮭﮮﮯﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘ ﰃ​
4 אכן אללה אוהב את אלה אשר נלחמים בשבילו, הערוכים בשורות כאילו הם בניין מוצק (ויציב).
ﯚﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤﯥﯦﯧﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲ ﰄ​
5 וכאשר משה אמר לעמו: ״ הוי בני עמי! מדוע אתם פוגעים בי אף שאתם יודעים היסב שנשלחתי אליכם מאללה”. וכאשר הם סטו מהדרך, אללה הקשה את לבם, כדי שיסטו יותר, כי אללה אינו מדריך את האנשים המושחתים.
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖﭗﭘﭙﭚﭛﭜﭝﭞﭟﭠﭡﭢﭣﭤﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫﭬﭭﭮﭯﭰ ﰅ​
6 כאשר ישוע בן מרים אמר: “הוי בני ישראל! נשלחתי אליכם מאללה, כדי להצדיק את התורה שהגיעה לפניי, ולבשר על שליח, (שיבוא) אחריי ושמו אחמד” אך, כאשר הביא להם את האותות הבהירים הם אמרו: “זה כישוף ברור”.
ﭲﭳﭴﭵﭶﭷﭸﭹﭺﭻﭼﭽﭾﭿﮀﮁﮂ ﰆ​
7 ומי יכול להיות מרושע יותר מאשר האדם אשר ממציא שקרים על אללה בזמן שהוא נקרא להתמסר אליו (אל אללה) ? אכן אללה, לא ידריך את האנשים המקפחים!
ﮄﮅﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎ ﰇ​
8 (הם) רוצים לכבות את האור של אללה בפיותיהם, אך אללה הופך את אורו למושלם, גם אם הכופרים ישנאו את זה.
ﮐﮑﮒﮓﮔﮕﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝ ﰈ​
9 הוא זה אשר שלח את שליחו עם הדרכה ועם דת הצדק (האמונה באללה), כדי שהיא תגבר על כל דת, גם אם המשתפים (עבודה זרה) ישנאו את זה.
ﮟﮠﮡﮢﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩ ﰉ​
10 הוי אלה אשר האמינו! האם אוביל אתכם אל הדרך המתגמלת, אשר תציל אתכם מהעונש הכואב?
ﮫﮬﮭﮮﮯﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛ ﰊ​
11 האמינו באללה ובשליחו וקומו התאמצו בהקרבה בשביל אללה, גם אם תצטרכו להקריב את רכושכם ואת חייכם, זה יהיה טוב יותר עבורכם, אם רק ידעתם.
ﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤﯥﯦﯧﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮ ﰋ​
12 הוא יסלח לכם על חטאיכם ויכניס אתכם אל גנים אשר נהרות זורמים מתחתיהם, והוא ישכן אתכם במושבות נעימים בגני עדן, זה אכן ההישג הגדול ביותר.
ﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺ ﰌ​
13 הוא יברך אתכם בעוד דבר, שבו אתם חפצים: סיוע מאללה וניצחון מוחץ. ובשר למאמינים!
ﯼﯽﯾﯿﰀﰁﰂﰃﰄﰅﰆﰇﰈﰉﰊﰋﰌﰍﰎﰏﰐﰑﰒﰓﰔﰕﰖﰗﰘﰙﰚﰛﰜﰝﰞﰟﰠﰡ ﰍ​
14 הוי אלה אשר האמינו! היו התומכים בדרך אללה! כפי שקרא ישוע בן מרים אל תלמידיו: “מי הם עוזריי למען אללה?”, אז אמרו התלמידים: “אנו הם התומכים בדרך אללה”. חלק מבני ישראל האמינו בו, וחלק מהם כפרו בצדק. אנו תמכנו באלה אשר האמינו נגד אויביהם, על כן הם גברו עליהם.
سورة الصف
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الصَّفِّ) من السُّوَر المدنية، وهي من (المسبِّحات) التي تبدأ بـ{سَبَّحَ}، نزلت بعد سورة (التغابُنِ)، وقد طالبت المؤمنين بأن يكونوا على قلبِ رجلٍ واحد، متَّحِدِين بالتمسك بهذا الكتاب، وواقفين صفًّا واحدًا في الجهاد، والمحافظة على الجماعة ما أمكن، وهو مقصدٌ عظيم من مقاصد هذا الدِّين، ومصدر من مصادر قوة أتباعه.

ترتيبها المصحفي
61
نوعها
مدنية
ألفاظها
226
ترتيب نزولها
109
العد المدني الأول
14
العد المدني الأخير
14
العد البصري
14
العد الكوفي
14
العد الشامي
14

* قوله تعالى: {سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي اْلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي اْلْأَرْضِۖ وَهُوَ اْلْعَزِيزُ اْلْحَكِيمُ ١ يَٰٓأَيُّهَا اْلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ} [الصف: 1-2]:

عن عبدِ اللهِ بن سَلَامٍ رضي الله عنه، قال: «جلَسْتُ في نَفَرٍ مِن أصحابِ رسولِ اللهِ ﷺ، فقلتُ: أيُّكم يأتي رسولَ اللهِ ﷺ فيَسألَه: أيُّ الأعمالِ أحَبُّ إلى اللهِ؟ قال: فهِبْنا أن يَسألَه منَّا أحدٌ، قال: فأرسَلَ إلينا رسولُ اللهِ ﷺ يُفرِدُنا رجُلًا رجُلًا يَتخطَّى غيرَنا، فلمَّا اجتمَعْنا عنده، أومأَ بعضُنا إلى بعضٍ: لِأيِّ شيءٍ أرسَلَ إلينا؟ ففَزِعْنا أن يكونَ نزَلَ فينا، قال: فقرَأَ علينا رسولُ اللهِ ﷺ: {سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي اْلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي اْلْأَرْضِۖ وَهُوَ اْلْعَزِيزُ اْلْحَكِيمُ ١ يَٰٓأَيُّهَا اْلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ} [الصف: 1-2]، قال: فقرَأَ مِن فاتحتِها إلى خاتمتِها»، ثم قرَأَ يحيى مِن فاتحتِها إلى خاتمتِها، ثم قرَأَ الأَوْزاعيُّ مِن فاتحتِها إلى خاتمتِها، وقرَأَها الوليدُ مِن فاتحتِها إلى خاتمتِها. أخرجه ابن حبان (٤٥٩٤).

* سورة (الصَّف):

وجهُ تسمية سورة (الصَّفِّ) بهذا الاسم: هو وقوعُ كلمةِ {صَفّٗا} فيها؛ قال تعالى: {إِنَّ اْللَّهَ يُحِبُّ اْلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِهِۦ صَفّٗا كَأَنَّهُم بُنْيَٰنٞ مَّرْصُوصٞ} [الصف: 4].

* سورة (الحَوَاريِّين):

ووجهُ تسميتِها بهذا الاسم: هو ورود لفظ {اْلْحَوَارِيُّونَ} فيها مرتين في قوله تعالى: {يَٰٓأَيُّهَا اْلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُوٓاْ أَنصَارَ اْللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى اْبْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّـۧنَ مَنْ أَنصَارِيٓ إِلَى اْللَّهِۖ قَالَ اْلْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اْللَّهِۖ} [الصف: 14].

1. مطابقة القول والعمل في شأن الجهاد (١-٤).

2. موقف الكفار من دعوة الأنبياء (٥- ٩).

3. التِّجارة الرابحة (١٠-١٤).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /127).

مقصدُ سورة (الصَّفِّ) بيِّنٌ في اسمها؛ وهو الاجتماعُ، والوَحْدة، والتمسك بحبلِ الله المتين؛ ليكونَ المؤمنون صفًّا واحدًا في قلوبهم وأبدانهم.

وفي ذلك يقول البِقاعيُّ: «مقصودها: الحثُّ على الاجتهاد التام، والاجتماعِ على قلبٍ واحد، في جهادِ مَن دعت (الممتحنةُ) إلى البراءة منهم؛ بحَمْلِهم على الدِّين الحق، أو مَحْقِهم عن جديد الأرض؛ تنزيهًا للملكِ الأعلى عن الشرك، وصيانةً لجَنابه الأقدس عن الإفك، ودلالةً على الصِّدق في البراءة منهم، والعداوة لهم.

وأدلُّ ما فيها على هذا المقصدِ: الصفُّ؛ بتأمُّل آيته، وتدبُّر ما له من جليلِ النفع في أوله وأثنائه وغايته». "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /81).