ترجمة سورة السجدة

Maranao - Maranao translation

ترجمة معاني سورة السجدة باللغة ماراناو من كتاب Maranao - Maranao translation.


Alif, Lam, Mim. (so Allah i Matao ko paka-aantapan Iyan on.)

Na initoron so kitab a da a sangka a madalm on, - a phoon ko Kadnan o manga kaadn.

Ino a di iran tharoon a: "Pimbaas aya o Mohammad?" Kna, ka skaniyan so bnar a phoon ko Kadnan ka, ka an ka mapakaiktiyar so pagtaw a da a miyakatalingoma kiran a miyamakaiktiyar a miyaonaan ka, ka an siran makakdg ko ontol.

So Allah so miyadn ko manga langit, ago so lopa, go so nganin a pagltan a dowa nan, sii ko nm a alongan; oriyan iyan na lominiyawaw ko aras sa samporna a kaliyawaw ko domadait on: da a bagian iyo a salakaw Rkaniyan, a Panarigan, go da a Phangongogopan: Ino kano di phananadm?

Tomatakdir ko sogoan a phoon ko langit a phagowitn ko lopa: Oriyan iyan na phamanik sii Rkaniyan, sii ko alongan, a miyabaloy so diyangka iyan a sanggibo ragon ko itongan iyo (giyoto so alongan a qiyamah).

Giyoto man so Matao ko gaib, ago so mapayag, a Mabagr, a Makalimoon;

So miphiyapiya ko langowan taman a inadn Iyan: Go piyakapoon Iyan a kiyaadna Niyan ko manosiya ko lipaw,

Oriyan iyan na biyaloy Niyan so moriyataw Niyan a phoon sa rasa a phoon sa ig a malowig:

Oriyan iyan na inimasad Iyan thaong skaniyan, go inimasok Iyan on so pd ko niyawa a inadn Iyan. Na tiyagoan kano Niyan sa kan´g, go manga kaylay, go manga poso; miyakaytoito a kapphanalamat iyo!

Na pitharo iran: "Ino amay ka zanaw kami ko lopa, ba mataan! a skami na khatago kami dn ko kaadn a bago? Kna, ka siran na so kithoonaan ko Kadnan iran na oongkirn iran!

Tharoang ka a: "Thangan´ng kano o Malakalmawt, a so piyaka kibir rkano, oriyan iyan na sii kano ko Kadnan iyo phamakandoda."

Na o maylaing ka amay ka so manga baradosa a misosondong iran a manga olo iran sa hadapan o Kadnan iran, (matharo iran:) "Kadnan ami, miyakaylay kami, go miyakan´g kami: Na pakakasoya kaming Ka (sa doniya): Ka nggalbk kami sa mapiya: Mataan! a skami na mithomangkd kami."

Na o kabaya Ami, na khibgay Ami dn ko oman i ginawa so toroan rkaniyan: Na ogaid na miyatanto so katharo a phoon Rakn: "Mataan a ipnopno Akn dn ko naraka Jahannam so sabaad ko manga jinn, go so manga manosiya langon."

"Na taami niyo sa sabap ko kiyapakalipati niyo ko kapakambabaratmowa sa alongan iyo wai, mataan! a Skami na piyakalipatan Ami skano na taami niyo so siksa a kakal sabap ko pinggolawla niyo!"

Aya dn a mapaparatiyaya ko manga ayat Ami na so siran a igira a miyaaloy kiran skaniyan, na somondong siran, a khisosodiod, go ithasbik iran so podi ko Kadnan iran, a siran na di siran phmaratabat.

Pkhakalkat so manga kilid iran ko manga igaan, pphamangni siran ko Kadnan iran, sa kalk, ago arap: Go so sabaad ko inibgay Ami kiran na ipphammgay ran.

Na di katawan o ginawa so piyagma a bagian iran a kapipiya ginawa, a balas, sabap ko pinggolawla iran (a manga pipiya).

Ino so taw a aya btad iyan na mapaparatiyaya, ba lagid o taw a aya btad iyan na songklid? Kna a ba siran magizan.

Aya pman a so miyamaratiyaya, go pinggalbk iran so manga pipiya, na bagian iran so sorga a Jannatol Ma´wah, a tinibaba a darpa sabap ko pinggolawla iran (a manga pipiya).

Na so pman so miyamanongklid, na darpa iran so naraka: Oman iran khadiyatn a kapakaawa iran on, na pakakasowin siran on, go tharoon kiran: "Taami niyo so siksa ko naraka, a so skano na gii niyo to pakambokhagn."

Na mataan a pphakataamn Ami siran dn ko siksa a korang (sii sa doniya) ko dapn so siksa a mala (ko akhirat), ka an siran makambalingan (ko ontol).

Na ba adn a lbi a darowaka a di so taw a miyaaloy so manga ayat o Kadnan iyan, oriyan iyan na tiyalikhodan iyan? Mataan! a Skami i ziksa ko manga rarata i ongar.

Na sabnsabnar a inibgay Ami ko Mosa so kitab: Na oba ka matago ko anganangan ko kithoonaan ka rkaniyan: Go inisnggay Ami oto a toroan ko manga moriyataw o Israil.

Go biyaloy Ami so sabaad kiran a manga nakoda, a pkhipamando iran so sogoan Ami, ko masa a kiyaphantang iran; go miyabaloy siran ko manga ayat Ami a khitatangkd.

Mataan! a so Kadnan ka na Skaniyan i khokom ko lt iran ko alongan a qiyamah, sii ko siran a di siran on phagayonayon.

Ba kiran da makanggonanao so kadakl a bininasa Mi ko miyaonaan iran, a miyagapidapid a manga pagtaw, a pphakalalakaw siran ko manga darpa iran? Mataan! a adn a matatago roo man a titho a manga tanda: Ba siran di phamamakin´g?

Ba iran da maylay a mataan! a Skami na ipphamakaig Ami so ig ko lopa a kabagabagas, na pphakagmawan Ami sa sabap rkaniyan sa pr a pphakakan on so manga ayam iran, go so manga ginawa iran? Ba siran di phangilaylay?

Na gi iran tharoon: "Anda i masa angkai a kapakadaag, o skano i manga bnar?"

Tharoang ka a: "Sii ko alongan a kapakadaag, (a giyoto so alongan a qiyamah), na di phakanggay a gona ko siran a miyamangongkir so paratiyaya iran. Go di kiran mapthataalik."

Na talikhoding ka siran, go nayaw ka: Mataan! a siran, na khinanayaw (ko phakatalingoma a mapnggolawla).
سورة السجدة
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورةُ (السَّجْدة) من السُّوَر المكية، وقد جاءت بإنذارِ الكافرين من النار، وتوبيخِهم على اتِّباع الآلهة الزائفة التي لا تغني من الحقِّ شيئًا، ودعَتْهم إلى التواضُعِ واتِّباع دِينِ الله الحقِّ؛ من خلال تَرْكِ التكبُّر، والسجودِ لله، مذكِّرةً لهم بأصلِ خِلْقتهم، وبقوَّةِ الله عز وجل وقُدْرته؛ فهو المستحِقُّ للعبادة، وقد كان صلى الله عليه وسلم يَقرؤُها في صلاةِ فَجْرِ يوم الجمعة.

ترتيبها المصحفي
32
نوعها
مكية
ألفاظها
374
ترتيب نزولها
75
العد المدني الأول
30
العد المدني الأخير
30
العد البصري
29
العد الكوفي
30
العد الشامي
30

* قوله تعالى: {تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ اْلْمَضَاجِعِ} [السجدة: 16]:

عن أنسِ بن مالكٍ رضي الله عنه: «أنَّ هذه الآيةَ: {تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ اْلْمَضَاجِعِ} [السجدة: 16]  نزَلتْ في انتظارِ الصَّلاةِ التي تُدْعى العَتَمةَ». أخرجه الترمذي (٣١٩٦).

و(صلاةُ العَتَمةِ): هي صلاةُ العِشاءِ؛ لِما جاء في الحديثِ عن عبدِ اللهِ بن عُمَرَ رضي الله عنهما، قال: «صلَّى لنا رسولُ اللهِ ﷺ العِشاءَ، وهي التي يَدْعو الناسُ العَتَمةَ ...». أخرجه البخاري (٥٦٤).

* سورة (السَّجْدة):

سُمِّيت بذلك لِما ذكَر اللهُ تعالى فيها من أوصافِ المؤمنين، الذين إذا سَمِعوا آياتِ القرآن {خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَسَبَّحُواْ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ} [السجدة: 15]. وقال البِقاعيُّ: «واسمُها (السَّجْدة) منطبِقٌ على ذلك بما دعَتْ إليه آيَتُها من الإخباتِ، وتركِ الاستكبار». "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" (2 /361).

* سورة ({الٓمٓ ١ تَنزِيلُ})، أو ({الٓمٓ ١ تَنزِيلُ} السَّجْدةَ):

دلَّ على ذلك افتتاحُ السُّورة بذلك، واحتواؤها على سَجْدةٍ، وصحَّ عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما: «أنَّ النبيَّ ﷺ كان يَقرأُ في صلاةِ الفَجْرِ يومَ الجُمُعةِ: {الٓمٓ ١ تَنزِيلُ} السَّجْدةَ، و{هَلْ أَتَىٰ عَلَى اْلْإِنسَٰنِ حِينٞ مِّنَ اْلدَّهْرِ}، وأنَّ النبيَّ ﷺ كان يَقرأُ في صلاةِ الجُمُعةِ سورةَ الجُمُعةِ، والمُنافِقِينَ». أخرجه مسلم (٨٧٩).

ولها أسماءٌ أخرى غيرُ ما ذكرنا.

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (6 /47-48).

* كان النبيُّ صلى الله عليه وسلم يَقرؤُها في فَجْرِ يوم الجمعة:

 عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما: «أنَّ النبيَّ ﷺ كان يَقرأُ في صلاةِ الفَجْرِ يومَ الجُمُعةِ: {الٓمٓ ١ تَنزِيلُ} السَّجْدةَ، و{هَلْ أَتَىٰ عَلَى اْلْإِنسَٰنِ حِينٞ مِّنَ اْلدَّهْرِ}، وأنَّ النبيَّ ﷺ كان يَقرأُ في صلاةِ الجُمُعةِ سورةَ الجُمُعةِ، والمُنافِقِينَ». أخرجه مسلم (٨٧٩).

* كان النبيُّ صلى الله عليه وسلم يَقرؤُها قبل نومِه:

عن جابرِ بن عبدِ اللهِ رضي الله عنهما: «أنَّ النبيَّ ﷺ كان لا يَنامُ حتى يَقرأَ {الٓمٓ ١ تَنزِيلُ}، و{تَبَٰرَكَ اْلَّذِي بِيَدِهِ اْلْمُلْكُ}». أخرجه الترمذي (٣٤٠٤).

اشتمَلتْ سورةُ (السَّجْدة) على الموضوعات الآتية:

1. القرآن حقٌّ مُنزَّل (١-٣).

2. الخَلْقُ: مُدَّته، وأنه حسَنٌ (٤-٩).

3. إثبات البعث (١٠-١١).

4. ذلُّ المجرمين يوم الدِّين (١٢-١٤).

5. علامات الإيمان (١٥- ١٧).

6. الجزاء العادل (١٨-٢٢).

7. الإمامة في الدِّين (٢٣-٢٥).

8. آياتٌ وعِظات (٢٦- ٣٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (6 /51).

مقصدُ السُّورة الأعظم: هو إنذارُ الكفار بهذا الكتاب، وأنه مِن عندِ الله عزَّ وجلَّ؛ فلا يأتيه الباطلُ مِن بينِ يديه ولا مِن خلفِه، وبيانُ بطلانِ آلهتهم وزيفِها، والتذكيرُ بقدرة الله والبعث، وكذا تذكيرُهم بوجوب اتِّباع النبي صلى الله عليه وسلم المرسَل بهذا الكتاب؛ فمِن خلال الاتباع يكون الفوزُ بالجنة، والنجاةُ من النار، ولتحقيقِ ذلك لا بد من الاستجابة لله، والتواضُعِ لأمره، وتركِ الاستكبار والعناد، واسمُ السورة دالٌّ على ذلك.

ينظر: "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (2 /361)، و"التحرير والتنوير" لابن عاشور (21 /204).