ترجمة معاني سورة السجدة
باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation.
ﰡ
ﭑ
ﰀ
سجده
الم (الف. لام. میم)
نازل شدن (این) کتاب، که در آن هیچ شکی نیست، از سوی پروردگار جهانیان است.
آیا می گویند :«(محمد) آن را به دروغ بافته است؟» (نه) بلکه آن حق است، از جانب پرودگار توست، تا هشدار دهی قومی را که پیش از تو هشدار دهنده ای برای شان نیامده است، شاید هدایت شوند.
الله کسی است که آسمانها و زمین و آنچه را میان آنهاست در شش روز آفرید، سپس بر عرش قرار گرفت، شما را جز او هیچ کار ساز و شفیعی نیست، آیا پند نمی گیرید؟!
کار (جهان هستی) را از آسمان تا زمین تدبیر می کند، سپس در روزی که مقدار آن هزار سال از سالهایی است که شما می شمارید؛ به سوی او بالا می رود.
این (توصیف) دانای پنهان و آشکار، پیروزمند مهربان است.
(همان) کسی که هر چه را آفرید به نیکوترین (وجه) آفرید، و آفرینش انسان را از گل آغاز کرد.
سپس نسل او را از عصاره ای از آب نا چیز پدید آورد.
آنگاه (اندام) او را سامان داد، و از روح خود در آن دمید، و برای شما گوش و چشمها و دلها قرار داد، چه اندک سپاس می گزارید.
و (کافران) گفتند :«آیا هنگامی که (مردیم و) در زمین نا پدید شدیم، آیا در آفرینش تازه ای خواهیم بود ؟!» بلکه آنان به دیدار پروردگارشان کافرند.
(ای پیامبر!) بگو :«فرشته ی مرگ که بر شما گماشته شده؛ جانتان را می گیرد، سپس به سوی پروردگارتان باز گردانده می شوید»
و اگر ببینی مجرمان را هنگامی که در پیشگاه پروردگارشان سرهایشان به زیر افکنده اند، (گویند:) «پروردگارا ! دیدیم، و شنیدیم، پس ما را بازگردان تا کار شایسته ای انجام دهیم، بی گمان ما (به قیامت) یقین داریم»
و اگر می خواستیم به هرکس هدایتش را می دادیم، ولیکن سخن (و وعده ی) من حق است که جهنم را از جنیان و آدمیان همگی پر می کنم.
پس به کیفر آن که دیدار امروزتان را فراموش کردید، (عذاب را) بچشید، بی گمان ما (نیز) شما را فراموش کردیم. و عذاب جاودان را بخاطر اعمالی که انجام می دادید؛ بچشید.
تنها کسانی به آیات ما ایمان می آورند که چون به آن پند داده شوند، سجده کنان (به زمین) افتند، و پروردگارشان را به پاکی بستایند، و آنان تکبر نمی کنند.
پهلوهایشان از بسترها (در دل شب) دور می شود، پروردگارشان را با بیم و امید می خوانند، و از آنچه به آنها روزی داده ایم انفاق می کنند.
پس هیچ کس نمی داند چه پاداشها(ی عظیمی) که مایه ی روشنی چشمهاست برای آنها نهفته شده است، به؛ (پاس) آنچه که (در دنیا) انجام می دادند.
آیا کسی که مؤمن است همچون کسی است که فاسق است؟! (نه) هرگز برابر نیستند.
اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، پس برای آنها باغهای بهشت جاویدان خواهد بود، (این به عنوان) محل پذیرایی (از آنها) است؛ به پاداش آنچه که انجام می دادند.
و اما کسانی که فاسق شدند، پس جایگاهشان آتش (جهنم) است، هرگاه که بخواهند از آن خارج شوند، به آن باز گردانده شوند، و به آنها گفته شود: «بچشید عذاب آتشی را که آن را تکذیب می کردید».
و یقیناً به آنان از عذاب نزدیک (این دنیا) پیش از عذاب بزرگ (آخرت) می چشانیم، شاید باز گردند.
و کیست ستمکار تر از آن کسی که به آیات پروردگارش پند دهند، آنگاه از آن اعراض کند؟ بی گمان ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت.
به راستی به موسی کتاب (تورات) دادیم، پس (ای پیامبر گرامی!) از دیدار او (= موسی) در شک و تردید مباش و ما آن (تورات) را (وسیله ی) هدایت برای بنی اسرائیل قرار دادیم.
و از آنان پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می کردند، چون شکیبایی ورزیدند، و به آیات ما یقین داشتند.
مسلماً پروردگارتوست که در روز قیامت میان آنها در آنچه اختلاف می کردند؛ داوری می کند.
آیا برای آنها روشن نشده است که چه نسلهای بسیاری را پیش از آنها هلاک کردیم ؟! که اینان در خانه های (ویران شده ی) آنها راه می روند، بی گمان در این نشانه ها (و عبرتها) است، آیا نمی شنوند؟!
آیا ندیدند که ما آب را به سوی زمین خشک (و بی گیاه) می رانیم، پس به (وسیله ی) آن کشتزار را بیرون می آوریم، که چهارپایان شان و خودشان از آن می خورند، آیا نمی بینند؟!
و گویند:«اگر راستگویید، این پیروزی کی خواهد بود؟!»
بگو :« روز پیروزی، کسانی که کافر شدند؛ ایمان شان سودی نخواهد داشت، ونه به آنها مهلت داده می شود».
سپس (ای پیامبر!) از آنها روی بگردان، و منتظر باش که آنها (نیز) منتظر هستند.
