ترجمة سورة الذاريات

Polish - Polish translation

ترجمة معاني سورة الذاريات باللغة البولندية من كتاب Polish - Polish translation.


Na gwałtownie rozpraszające

I na niosące brzemię,

I na płynące z lekkością,

I na rozdzielające rozkazy!

Zaprawdę, to, co wam zostało obiecane, jest prawdziwe!

Zaprawdę, Sąd z pewnością nadejdzie!

I na niebo posiadające szlaki gwiezdne!

Zaprawdę, różnicie się w mowie!

Odwrócony został od tego ten, kto dał się odwrócić.

Niech zginą kłamcy,

Którzy w swoim zamęcie są beztroscy!

Oni pytają: "Kiedyż nadejdzie Dzień Sądu?"

W Dniu, kiedy oni będą wystawieni na ogień:

"Zakosztujcie waszego doświadczenia! To jest to, co staraliście się przyśpieszyć!

Zaprawdę, bogobojni będą przebywać wśród ogrodów i źródeł,

Przyjmując to, co dał im Pan. Oni byli przedtem wśród czyniących dobro.

Oni mało sypiali nocą.

I o świcie prosili Boga o przebaczenie.

W ich majątku mieli odpowiedni udział żebrak i nędzarz.

Na ziemi są znaki dla tych, którzy są przekonani o prawdzie.

I są w waszych duszach. Czy wy nie widzicie?

W niebie jest wasze zaopatrzenie i to, co wam zostało obiecane.

Na Pana nieba i ziemi! Zaprawdę, to jest tak prawdziwe, jak to, że mówicie.

Czy doszło do ciebie opowiadanie o gościach Abrahama, uszanowanych?

Kiedy oni weszli do niego i powiedzieli: "Pokój!", on odparł: "Pokój, nieznani ludzie!"

I poszedł do swojej rodziny, i przyniósł tłustego cielaka;

I podał im go, mówiąc: "Czyż nie będziecie jedli?"

I odczuł przed nimi pewną obawę. Oni powiedzieli: "Nie obawiaj się!" - i obwieścili mu radosną wieść o mądrym chłopcu.

Wtedy przyszła jego żona z krzykiem, biła się po twarzy i mówiła "Stara kobieta, bezpłodna!"

I rzekli: "Tak powiedział twój Pan. Zaprawdę, On jest Mądry, Wszechwiedzący!"

Abraham powiedział: "Jaka jest wasza sprawa, o wysłannicy?"

Odparli: "Zostaliśmy wysłani do ludu grzeszników,

Aby rzucić na nich kamienie z gliny,

Oznakowane u twego Pana dla ludzi występnych."

Przeto wyprowadziliśmy tych spośród wiernych, którzy się w tym mieście znajdowali.

Lecz znaleźliśmy tam tylko jeden dom takich, którzy się poddali całkowicie.

I zostawiliśmy w tym mieście znak dla tych, którzy się obawiają kary bolesnej.

...i o Mojżeszu? Oto wysłaliśmy go do Faraona, dając mu władzę jasną.

Lecz on odwrócił się, pewny swojej potęgi, i powiedział: Czarownik albo opętany!"

Wtedy pochwyciliśmy go wraz z jego wojskami i wrzuciliśmy ich w otchłań morza, bo był on godny nagany.

... i o ludzie Ad? oto posłaliśmy przeciw nim niszczycielski wiatr,

Który wszystko, nad czym przeszedł, zamienił w pył.

... i o ludzie Samud? Oto powiedzieliśmy im: "Używajcie jeszcze przez pewien czas!"

Lecz oni byli dumni wobec rozkazu swego Pana i poraził ich piorun, kiedy mieli otwarte oczy.

I nie mogli ani wstać, ani uzyskać żadnej pomocy.

... a jeszcze wcześniej o Noem? Zaprawdę, oni byli ludem występnym!

A niebo?! Zbudowaliśmy je solidnie - My przecież tworzymy rozległe przestrzenie!

A ziemia?! Rozpostarliśmy ją. I jakże wspaniale wszystko porządkujemy!

Z każdej rzeczy stworzyliśmy parę. Może sobie przypomnicie!

Przeto, uciekajcie się do Boga! Zaprawdę, ja jestem dla was, od Niego, jawnie ostrzegającym!

I nie umieszczajcie razem z Bogiem żadnego innego boga! Zaprawdę, ja jestem dla was od Niego jawnie ostrzegającym!

Podobnie do każdego posłańca przychodzącego do tych ludzi, którzy byli przed nimi, oni mówili: "Czarownik albo opętany!"

Czy oni to sobie kolejno przekazywali? Przeciwnie! To lud buntowniczy!

Odwróć się więc od nich, a nie będziesz ganiony.

I napominaj! bo, zaprawdę, napominanie przynosi korzyść wiernym!

I stworzyłem dżiny i ludzi tylko po to, żeby Mnie czcili.

I nie chcę od nich żadnego zaopatrzenia, i nie chcę, aby Mnie żywili.

Zaprawdę, Bóg jest Dawcą Zaopatrzenia, Posiadającym Siłę, Niewzruszonym!

I, zaprawdę, tym, którzy byli niesprawiedliwi - przypadnie pewien udział, podobny do udziału ich towarzyszy. Niech więc oni nie próbują skłaniać Mnie do pośpiechu!

Biada tym, którzy nie uwierzyli, z powodu Dnia, który im został obiecany!
سورة الذاريات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الذَّاريَات) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (الأحقاف)، وقد جاءت ببيانِ عظمة الله، وقُدْرتِه على التصرُّف في الكون، وإنزالِ العذاب بمَن شاء، كيف شاء، متى شاء، ومِن ذلك قَسَمُه بـ(الذَّاريَات)، وهي: الرِّياح، وهي آيةٌ من آيات الله، يُصرِّفها اللهُ إن شاء للرَّحمة، وإن شاء للعذاب؛ فعلى الناسِ الفرارُ إلى الله، الذي هو طريقُ النجاة.

ترتيبها المصحفي
51
نوعها
مكية
ألفاظها
360
ترتيب نزولها
67
العد المدني الأول
60
العد المدني الأخير
60
العد البصري
60
العد الكوفي
60
العد الشامي
60

* سورة (الذَّاريَات):

سُمِّيت سورةُ (الذَّاريَات) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بالقَسَم بـ(الذَّاريَات)؛ وهي: الرِّياح.

* أُثِر عن النبي صلى الله عليه وسلم قراءتُه لسورة (الذَّاريَات) في صلاة الظُّهر:

عن البراءِ بن عازبٍ رضي الله عنهما، قال: «كُنَّا نُصلِّي خلفَ النبيِّ ﷺ الظُّهْرَ، فيُسمِعُنا الآيةَ بعد الآياتِ مِن لُقْمانَ والذَّاريَاتِ». أخرجه النسائي (٩٧١).

1. وقوع البعثِ والجزاء (١-٢٣).

2. دلائل القدرة الإلهية (٢٤-٤٦).

3. الفرارُ إلى الله طريق النجاة (٤٧- ٦٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (7 /443).

مقصودُ سورة (الذَّاريَات) هو الدعوةُ إلى طاعة الله، والاستجابة لأمره؛ من خلال التحذير من وقوع العذاب بالأقوام؛ فإن اللهَ في هذه السورة أقسَمَ بـ(الذَّاريَات)، وهي الرِّياح التي يُعذِّب الله بها من يشاء من عباده، يقول البِقاعي: «مقصودها: الدلالة على صدقِ ما أنذَرتْ به سورةُ (ق) تصريحًا، وبشَّرت به تلويحًا، ولا سيما من مُصاب الدنيا، وعذابِ الآخرة.

واسمها (الذَّاريَات): ظاهرٌ في ذلك، بملاحظة جواب القَسَم؛ فإنه - لِشِدة الارتباط - كالآية الواحدة وإن كان خمسًا.

وللتعبير عن الرِّياح بـ(الذَّاريَات) أتمُّ إشارةٍ إلى ذلك؛ فإن تكذيبَهم بالوعيد لكونهم لا يشعُرون بشيءٍ من أسبابه، وإن كانت موجودةً معهم». "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /25).