ترجمة سورة المطفّفين

الترجمة الألبانية

ترجمة معاني سورة المطفّفين باللغة الألبانية من كتاب الترجمة الألبانية.
من تأليف: حسن ناهي .

Mjerë për ata që hanë në peshë (dhe matje),
që, kur masin për veten, e marrin masën të plotë,
ndërsa, kur u masin të tjerëve me litër ose me kandar, ua pakësojnë.
A nuk mendojnë ata se do të ringjallen
në një Ditë të madhe,
Ditën, kur të gjithë njerëzit do të dalin para Zotit të botëve?!
Sigurisht (që do të ringjallen), dhe Libri i punëmbrapshtëve do të jetë në Sixh-xhîn!
E kush do të ta shpjegojë ty se ç’është Sixh-xhîn?!
Është një libër i shkruar!
Mjerë mohuesit atë ditë,
të cilët mohuan Ditën e Gjykimit!
Askush nuk e mohon atë, përveç gjynahqarëve që shkelin çdo kufi
e të cilët, kur u lexohen shpalljet Tona, thonë: “Këto janë përralla të popujve të lashtë!”
Nuk është ashtu! Por veprat e tyre (të këqija) ua kanë mbuluar zemrat.
Nuk është ashtu! Në të vërtetë, atë ditë një vel do t’i pengojë ata që të shohin Zotin e tyre,
pastaj, me siguri, do të hyjnë në Zjarrin e Xhehenemit
e do t’u thuhet: “Ja, kjo është ajo që e quanit të gënjeshtërt!”
Ndërsa Libri i punëdrejtëve me siguri që do të jetë në Il-lijûn.
E kush do të ta shpjegojë ty se ç’është Il-lijjûn?
Është një libër i shkruar!
Atë e dëshmojnë të afërmit (e Allahut).
Me të vërtetë, punëdrejtët do të gjenden në Xhenet,
duke shikuar nga divanet.
Në fytyrat e tyre do të njohësh shkëlqimin e Lumturisë.
Atyre do t’u jepet të pinë musht të pastër të ruajtur mirë,
fundi i të cilit është myshku. Për këtë, le të përpiqen ata që përpiqen.
Dhe ai (musht) do të përzihet me ujin e Tesnimit,
nga burimi i të cilit do të pinë më të afërmit (e Allahut).
Vërtet, keqbërësit qeshnin me ata që besonin,
duke ia shkelur syrin njëri-tjetrit, sa herë që ata kalonin pranë tyre.
Kur ktheheshin te njerëzit e vet, ata talleshin (me besimtarët)
dhe, kur i shihnin ata, thoshin: “Këta janë të humbur”,
ndonëse nuk qenë dërguar për kujdestarë të tyre.
Por sot, ata që kanë besuar, do t’i përqeshin jobesimtarët,
e nga divanet e ngritura do t’i shikojnë.
A janë shpërblyer meritueshëm mohuesit për atë që kanë bërë?!
سورة المطففين
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُطفِّفين) من السُّوَر المكية، وقد افتُتحت بوعيد المُطفِّفين الذين يتلاعبون بالميزان بُغْيةَ خداع الناس، متناسِين أنَّ هناك يومًا يبعثُ اللهُ فيه الخلائقَ، يحاسبهم على كلِّ صغيرة وكبيرة، وقد جاء فيها وعيدُ الفُجَّار بالعقاب الأليم، ووعدُ الأبرار بالثواب العظيم، وإكرامُ المؤمنين وإيلامُ المجرمين يوم البعث؛ جزاءً لهم على أعمالهم، وفي هذا كلِّه دعوةٌ للمُطفِّفين أن يؤُوبُوا إلى الله، ويَرجِعوا عن باطلهم.

ترتيبها المصحفي
83
نوعها
مكية
ألفاظها
170
ترتيب نزولها
86
العد المدني الأول
36
العد المدني الأخير
36
العد البصري
36
العد الكوفي
36
العد الشامي
36

* قوله تعالى: {وَيْلٞ لِّلْمُطَفِّفِينَ} [المطففين: 1]:

عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «لمَّا قَدِمَ النبيُّ ﷺ المدينةَ، كانوا مِن أخبَثِ الناسِ كَيْلًا؛ فأنزَلَ اللهُ عز وجل: {وَيْلٞ لِّلْمُطَفِّفِينَ} [المطففين: 1]؛ فأحسَنوا الكَيْلَ بعد ذلك». أخرجه ابن حبان (٤٩١٩).

* سورة (المُطفِّفين):

سُمِّيت سورة (المُطفِّفين) بذلك؛ لافتتاحها بقوله تعالى: {وَيْلٞ لِّلْمُطَفِّفِينَ} [المطففين: 1]؛ وهم: الذين يتلاعبون في المكيال بُغْيةَ خداع الناس.

1. إعلان الحرب على المُطفِّفين (١-٦).

2. وعيد الفُجَّار بالعقاب الأليم (٧-١٧).

3. وعد الأبرار بالثواب العظيم (١٨-٢٨).

4. إكرام المؤمنين، وإيلام المجرمين (٢٩-٣٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /66).

يقول ابن عاشور: «اشتملت على التحذيرِ من التطفيف في الكيل والوزن، وتفظيعِه بأنه تحيُّلٌ على أكلِ مال الناس في حال المعاملة أخذًا وإعطاءً.
وأن ذلك مما سيُحاسَبون عليه يوم القيامة.
وتهويل ذلك اليوم بأنه وقوفٌ عند ربهم؛ ليَفصِلَ بينهم، وليجازيَهم على أعمالهم، وأن الأعمال مُحصاةٌ عند الله.
ووعيد الذين يُكذِّبون بيوم الجزاء، والذين يُكذِّبون بأن القرآن منزل من عند الله.

وقوبل حالُهم بضدِّه من حال الأبرار أهلِ الإيمان، ورفعِ درجاتهم، وإعلان كرامتهم بين الملائكة والمقربين، وذكرِ صُوَرٍ من نعيمهم.
وانتقل من ذلك إلى وصف حال الفريقين في هذا العالم الزائل؛ إذ كان المشركون يَسخَرون من المؤمنين، ويَلمِزونهم، ويستضعفونهم، وكيف انقلب الحالُ في العالم الأبدي». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /188).