ترجمة سورة المطفّفين

الترجمة الأوزبكية - محمد صادق

ترجمة معاني سورة المطفّفين باللغة الأوزبكية من كتاب الترجمة الأوزبكية - محمد صادق.
من تأليف: محمد صادق محمد .

Вайл бўлсин ўлчовдан уриб қолувчиларга.
Улар одамлардан нарса ўлчаб олсалар, тўлиқ оларлар.
Ва агар одамларга ўлчаб ёки тортиб берсалар, камайтирарлар.
Ана шулар, албатта, қайта тирилтирилишларини ўйламайдиларми?
Улуғ бир кунда.
У кунда одамлар оламларнинг Робби ҳузурида тик турарлар.
Йўқ! Албатта фожирларларнинг китоби «сижжийн»дадир.
«Сижжийн» қандай нарса эканини сенга нима билдирди?!
____________________
(Сижжин нима эканини қаердан ҳам билардинг, унинг моҳияти шундоқ каттаки, сен уни идрок эта олмайсан. Билиб қўй!)
У(Сижжийн) ёзилган китобдур.
Ўша кунда ёлғонга чиқарувчиларга вайл бўлсин!
Улар жазо (қиёмат) кунини ёлғонга чиқарурлар.
Уни ҳаддан ошувчи ва ўта гуноҳкорлардан бошқалар ёлғонга чиқармаслар.
Қачон унга оятларимиз тиловат қилинса, «аввалгиларнинг афсоналари», дер.
Йўқ! Уларнинг қилган касблари қалбларига моғор бўлиб ўрнашиб қолгандир.
Йўқ!!! Албатта, улар ўша кунда ўз Роббиларини кўришдан тўсилурлар.
Сўнгра, албатта, улар жаҳиймга кирувчилардир.
Сўнгра, мана бу, сизлар ёлғонга чиқариб юрган нарса, дейилур.
Йўқ!!! Албатта, аброрларнинг китоби «Иллиййийн»дадур.
«Иллиййийн» қандоқ нарса эканини сенга нима билдирди?!
У ёзилган китобдур.
Унга муқарраб(фаришта)лар шоҳид бўлурлар.
Албатта, аброрлар жаннати наъиймдадурлар.
Пардали баланд сўрилар устида назар солиб турурлар.
Уларнинг чеҳраларидан жаннат равнақини билиб оласан.
Улар муҳрланган, ниҳоятда пок шаробдан ичурлар.
У(шароб)нинг хотимаси мискдандир. Ва шу нарса учун мусобақа қилувчилар мусобақа қилсинлар.
У шаробнинг аралашмаси «Таснийм»дандир.
У(Таснийм) бир булоқдирки, ундан муқарраблар ичарлар.
Албатта, жиноят қилганлар иймон келтирганлар устидан кулар эдилар.
Агар мўминлар уларнинг ёнидан ўтсалар, масхаралаб ишора қилар эдилар.
Агар (кофирлар) ўз аҳллари ҳузурига қайтиб борсалар, ҳузурланиб қайтиб борар эдилар.
Ва агар у(мўмин)ларни кўрсалар, «Албатта, анавилар адашганлар», дер эдилар.
Ҳолбуки, улар мўминлар устидан кузатувчи қилиб юборилганлари йўқ-ку!
Энди, бу Кунда иймон келтирганлар кофирлар устидан куларлар.
Пардали, баланд сўрилар устида назар солиб турарлар.
Кофирлар бу дунёда қилган ишларининг «савобини» олармиканлар?!
سورة المطففين
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُطفِّفين) من السُّوَر المكية، وقد افتُتحت بوعيد المُطفِّفين الذين يتلاعبون بالميزان بُغْيةَ خداع الناس، متناسِين أنَّ هناك يومًا يبعثُ اللهُ فيه الخلائقَ، يحاسبهم على كلِّ صغيرة وكبيرة، وقد جاء فيها وعيدُ الفُجَّار بالعقاب الأليم، ووعدُ الأبرار بالثواب العظيم، وإكرامُ المؤمنين وإيلامُ المجرمين يوم البعث؛ جزاءً لهم على أعمالهم، وفي هذا كلِّه دعوةٌ للمُطفِّفين أن يؤُوبُوا إلى الله، ويَرجِعوا عن باطلهم.

ترتيبها المصحفي
83
نوعها
مكية
ألفاظها
170
ترتيب نزولها
86
العد المدني الأول
36
العد المدني الأخير
36
العد البصري
36
العد الكوفي
36
العد الشامي
36

* قوله تعالى: {وَيْلٞ لِّلْمُطَفِّفِينَ} [المطففين: 1]:

عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «لمَّا قَدِمَ النبيُّ ﷺ المدينةَ، كانوا مِن أخبَثِ الناسِ كَيْلًا؛ فأنزَلَ اللهُ عز وجل: {وَيْلٞ لِّلْمُطَفِّفِينَ} [المطففين: 1]؛ فأحسَنوا الكَيْلَ بعد ذلك». أخرجه ابن حبان (٤٩١٩).

* سورة (المُطفِّفين):

سُمِّيت سورة (المُطفِّفين) بذلك؛ لافتتاحها بقوله تعالى: {وَيْلٞ لِّلْمُطَفِّفِينَ} [المطففين: 1]؛ وهم: الذين يتلاعبون في المكيال بُغْيةَ خداع الناس.

1. إعلان الحرب على المُطفِّفين (١-٦).

2. وعيد الفُجَّار بالعقاب الأليم (٧-١٧).

3. وعد الأبرار بالثواب العظيم (١٨-٢٨).

4. إكرام المؤمنين، وإيلام المجرمين (٢٩-٣٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /66).

يقول ابن عاشور: «اشتملت على التحذيرِ من التطفيف في الكيل والوزن، وتفظيعِه بأنه تحيُّلٌ على أكلِ مال الناس في حال المعاملة أخذًا وإعطاءً.
وأن ذلك مما سيُحاسَبون عليه يوم القيامة.
وتهويل ذلك اليوم بأنه وقوفٌ عند ربهم؛ ليَفصِلَ بينهم، وليجازيَهم على أعمالهم، وأن الأعمال مُحصاةٌ عند الله.
ووعيد الذين يُكذِّبون بيوم الجزاء، والذين يُكذِّبون بأن القرآن منزل من عند الله.

وقوبل حالُهم بضدِّه من حال الأبرار أهلِ الإيمان، ورفعِ درجاتهم، وإعلان كرامتهم بين الملائكة والمقربين، وذكرِ صُوَرٍ من نعيمهم.
وانتقل من ذلك إلى وصف حال الفريقين في هذا العالم الزائل؛ إذ كان المشركون يَسخَرون من المؤمنين، ويَلمِزونهم، ويستضعفونهم، وكيف انقلب الحالُ في العالم الأبدي». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /188).