ترجمة سورة المطفّفين

Tajik - Tajik translation

ترجمة معاني سورة المطفّفين باللغة الطاجيكية من كتاب Tajik - Tajik translation.

МУТАФФИФИН


Вой бар камфурӯшон,

онон, ки чун аз мардум кайл (паймона) меситонанд, онро пур мекунанд

ва чун барои мардум мепаймоянд ё бармекашанд, аз он кам мекунанд.

Оё инҳо намедонанд, ки зинда мешаванд

дар он рӯзи бузург?

Рӯзе, ки мардум ба пешгоҳи Парвардигори ҷаҳониён меистанд.

Ҳаққо, ки албатта аъмоли бадкорон навишташуда дар сиҷҷин аст.

Ту чӣ медонӣ, ки сиҷҷин чист?

Китобест навишта!

Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон (дурӯғбарорандагон),

онон, ки рӯзи ҷазоро дурӯғ меҳисобанд!

Ва он рӯзро фақат аз ҳад гузарандаи гуноҳкор дурӯғ меҳисобад.

Чун оёти Мо бар ӯ хонда шуд, гуфт: «Афсонаҳои пешиниён аст!»

Ҳаққо, ки корҳое, ки карда буданд, бар дилҳошон (ғолиб шуда) занг бастааст.

Ҳаққо, ки дар он рӯз аз (дидори) Парвардигорашон маҳҷуб (маҳрум) бошанд.

Пас онҳо ба ҷаҳаннам дароянд.

Ва онҳоро гӯянд: «Ин аст он чӣ дурӯғаш мешумурдед!»

Ҳаққо, ки амалҳои некон дар иллийин мактуб аст.

Ва ту чӣ медонӣ, ки иллийин чист?

Китобест навишта!

Ки муқаррабони (наздикшудагони) Худо дар он менигаранд.

Албатта некон дар неъматанд,

бар тахтҳо нишаста ва назора мекунанд.

Бар чеҳраҳошон таровати неъматро бишиносӣ.

Аз шаробе холис, ки бар сари он мӯҳр ниҳодаанд, сероб мешаванд.

Мӯҳри он аз мушк аст ва пешдастӣ кунандагон дар он бар якдигар пешдастӣ кунанд,

Омезаи он тасним аст, (яъне ботасним омехта)

чашмаест, ки муқаррабони (наздикони даргоҳи) Худо аз он меошоманд.

Гуноҳкорон ба мӯъминон механдиданд

Ва чун бар онҳо мегузаштанд, ба чашму абрӯ ишора мекарданд (бо нияти масхара)

ва чун назди касонашон бозмегаштанд, шодмона бозмегаштанд.

Ва чун ононро медиданд, мегуфтанд, ки инҳо гумроҳанд.

Ва ҳол он ки ононро ба нигаҳбониву муҳофизати амалҳои мӯъминон нафиристода буданд.

Ва имрӯз мӯъминон ба кофирон механданд,

бар тахтҳо такя задаанд ва менигаранд.

Оё кофирон баробари амалҳояшон ҷазо ёфтаанд?
سورة المطففين
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُطفِّفين) من السُّوَر المكية، وقد افتُتحت بوعيد المُطفِّفين الذين يتلاعبون بالميزان بُغْيةَ خداع الناس، متناسِين أنَّ هناك يومًا يبعثُ اللهُ فيه الخلائقَ، يحاسبهم على كلِّ صغيرة وكبيرة، وقد جاء فيها وعيدُ الفُجَّار بالعقاب الأليم، ووعدُ الأبرار بالثواب العظيم، وإكرامُ المؤمنين وإيلامُ المجرمين يوم البعث؛ جزاءً لهم على أعمالهم، وفي هذا كلِّه دعوةٌ للمُطفِّفين أن يؤُوبُوا إلى الله، ويَرجِعوا عن باطلهم.

ترتيبها المصحفي
83
نوعها
مكية
ألفاظها
170
ترتيب نزولها
86
العد المدني الأول
36
العد المدني الأخير
36
العد البصري
36
العد الكوفي
36
العد الشامي
36

* قوله تعالى: {وَيْلٞ لِّلْمُطَفِّفِينَ} [المطففين: 1]:

عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «لمَّا قَدِمَ النبيُّ ﷺ المدينةَ، كانوا مِن أخبَثِ الناسِ كَيْلًا؛ فأنزَلَ اللهُ عز وجل: {وَيْلٞ لِّلْمُطَفِّفِينَ} [المطففين: 1]؛ فأحسَنوا الكَيْلَ بعد ذلك». أخرجه ابن حبان (٤٩١٩).

* سورة (المُطفِّفين):

سُمِّيت سورة (المُطفِّفين) بذلك؛ لافتتاحها بقوله تعالى: {وَيْلٞ لِّلْمُطَفِّفِينَ} [المطففين: 1]؛ وهم: الذين يتلاعبون في المكيال بُغْيةَ خداع الناس.

1. إعلان الحرب على المُطفِّفين (١-٦).

2. وعيد الفُجَّار بالعقاب الأليم (٧-١٧).

3. وعد الأبرار بالثواب العظيم (١٨-٢٨).

4. إكرام المؤمنين، وإيلام المجرمين (٢٩-٣٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /66).

يقول ابن عاشور: «اشتملت على التحذيرِ من التطفيف في الكيل والوزن، وتفظيعِه بأنه تحيُّلٌ على أكلِ مال الناس في حال المعاملة أخذًا وإعطاءً.
وأن ذلك مما سيُحاسَبون عليه يوم القيامة.
وتهويل ذلك اليوم بأنه وقوفٌ عند ربهم؛ ليَفصِلَ بينهم، وليجازيَهم على أعمالهم، وأن الأعمال مُحصاةٌ عند الله.
ووعيد الذين يُكذِّبون بيوم الجزاء، والذين يُكذِّبون بأن القرآن منزل من عند الله.

وقوبل حالُهم بضدِّه من حال الأبرار أهلِ الإيمان، ورفعِ درجاتهم، وإعلان كرامتهم بين الملائكة والمقربين، وذكرِ صُوَرٍ من نعيمهم.
وانتقل من ذلك إلى وصف حال الفريقين في هذا العالم الزائل؛ إذ كان المشركون يَسخَرون من المؤمنين، ويَلمِزونهم، ويستضعفونهم، وكيف انقلب الحالُ في العالم الأبدي». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /188).