ترجمة معاني سورة الدّخان
باللغة الطاجيكية من كتاب الترجمة الطاجيكية - عارفي.
من تأليف:
فريق متخصص مكلف من مركز رواد الترجمة بالشراكة مع موقع دار الإسلام
.
ﰡ
ﭑ
ﰀ
Ҳо, мим
ﭓﭔ
ﰁ
Савганд ба китоби равшангар
Мо Қуръонро дар шаби муборак [ва фархундаи қадр] нозил кардем, [зеро] ки Мо [ҳамвора] ҳушдордиҳанда будаем
Дар он [шаб] ҳар амри муҳимме файсала меёбад [ва тадбир мешавад]
[Ин] корест [ки] аз ҷониби Мо [сурат мегирад] бе гумон, Мо фиристандаи [паёмбарон] будаем
Ба унвони раҳмате аз Парвардигорат. Бе тардид, Ӯ шунавои доност
Парвардигори осмонҳову замин ва он чи миёни онҳост. Агар [ба ин ҳақиқат] яқин доред [ба Аллоҳ таоло ва Паёмбараш имон биёваред]
Ҳеҷ маъбуде [ба ҳақ] ҷуз Ӯ нест, зиндагӣ мебахшад ва мемиронад. Парвардигори шумо ва ниёгони шумост
Вале мушрикон тардид доранд ва саргарми [лаззатҳои дунё] ва бозӣ ҳастанд
Пас, [эй паёмбар] мунтазири рӯзе бош, ки осмон, дуде ошкор [падид] оварад
Ки [тамоми] мардумро фаро мегирад. Ин азобе дарднок аст
[Он гоҳ кофирон мегӯянд] «Парвардигоро, [ин] азобро аз мо бартараф кун, ки имон овардаем»
Чи гуна [ва аз куҷо] панд мепазиранд, дар ҳоле ки [пештар] паёмбари равшангар ба сӯяшон омада буд?
Аммо аз ӯ рӯй гардониданд ва гуфтанд: «[Ӯ] омӯзишёфтаи девона аст»
[Барои озмоиши шумо] Замоне андак азобро бармедорем, ва [-ле] шумо [ба куфри хеш] бозмегардед
Рӯзе сахт бар онон метозем. [Оре] Мо [аз кофирон ба хотири куфру такзибашон] интиқом мегирем
Пеш аз онон низ қавми Фиръавнро озмудем ва паёмбари бузургвор ба сӯяшон омад
[Ва ба онон гуфт] Ки «[кори Бани Исроил ин] бандагони Аллоҳро ба ман вогузоред, ки ман барои шумо паёмбари аминам
Ва [низ] бар Аллоҳ таоло бартарӣ маҷӯед, ки ман бароятон далели равшане овардаам
Ва аз ин ки сангсорам кунед, ба Парвардигори худ ва Парвардигори шумо паноҳ мебарам
Агар ба ман имон намеоваред, пас, аз ман канора бигиред [ва раҳоям кунед]
Он гоҳ ба даргоҳи Парвардигораш дуо кард, ки: «[Бор илоҳо] Инон гурӯҳе табоҳкоранд»
[Ба Мӯсо ваҳй кардем, ки] «Бандагонамро шабона [аз Миср] берун бибар, зеро [сипоҳи Фиръавн] шуморо таъқиб хоҳад кард
Ва дарёро ором пушти сар бигузор, ки онон сипоҳе ҳастанд ки ғарқ хоҳанд шуд
Чи бисёр боғҳову чашмасорҳоро, ки раҳо карданд [ва рафтанд]
Ва киштзорҳову қасрҳои наку [ва зебо]
Ва неъмате, ки дар он [шодмон] буданд
[Сарнавишташон] Ин гуна [буд] ва [тамомии] он неъматҳоро ба гурӯҳе дигар вогузоштем
Осмону замин бар [нобудии] онон қатраи ашке нарехт ва муҳлате [барои тавба] низ наёфтанд
Бе тардид, Бани Исроилро аз азоби хоркунанда наҷот додем
Аз Фиръавн, ки [роҳбари] саркаше дар зумраи исрофкорон буд
Мо бо дониши Худ Бани Исроилро бар мардуми замона бартарӣ додем
Ва нишонаҳое [аз қудрати хеш] дар ихтиёрашон гузоштем, ки озмоише равшан дар он буд
Ин мушрикон мегӯянд:
«Ҷуз марги нахустини мо ҳеҷ [зиндагии дигаре] нест ва ҳаргиз барангехта нахоҳем шуд
Ва агар рост мегӯед, ниёгонамонро [зинда кунед ва] биёваред»
Оё эшон беҳтаранд ё қавми [неруманди] Туббаъ ва пешиниёни онҳо, ки чун базаҳкор буданд, ҳалокашон кардем?
Ва Мо осмону замин ва он чиро, ки миёни онҳост ба бозича наёфаридаем
Онҳоро ба ҳақ [ва бо ҳадаф] офаридаем, вале бештарашон намедонанд
Бе тардид, рӯзи доварӣ [қиёмат] ваъдагоҳи ҳамаи онон аст
Рӯзе, ки ҳеҷ дӯсте барои дӯсти худ судманд нест ва [аз ҳеҷ сӯ] ёрӣ намешаванд
Магар касе, ки Аллоҳ таоло [бар ӯ] раҳм кунад, ки Ӯ шикастнопазири меҳрубон аст
Бе гумон, дарахти Заққум
ﭯﭰ
ﰫ
ғизои гунаҳкорон аст
[Мевааш аз шиддати ҳарорат] ҳамчун миси гудохта дар шикамҳо меҷӯшад
ﭷﭸ
ﰭ
Монанди ҷӯшиши оби гарм [ҷӯшидаистода]
[Хитоб мерасад] «Он [ситамгор]-ро бигиред ва ба миёни дузах дарафканед
Он гоҳ аз азоби оби доғ бар сараш фурӯ резед»
[Дар он ҳол ба ӯ гуфта мешавад] «Бичаш, ки ту [дар миёни қавми худ] иззатманд ва бузургворӣ
Ин ҳамон [сарнавишти дардноке] аст, ки дар мавридаш тардид доштед»
Яқинан парҳезкорон дар ҷойгоҳи амне ҳастанд
дар [миёни] боғҳо ва [канори] чашмасорҳои биҳишт
Либосҳое аз дебои нозук ва дебои захим мепӯшанд, дар ҳоле ки рӯёрӯи якдигар [ба суҳбат] нишастаанд
Чунин аст [вазъи онон] ва ҳуриёни ғизолчашм [-и биҳиштӣ]-ро ба ҳамсарии онон дармеоварем
Дар он ҷо ҳар мевае, ки ирода кунанд, бе дағдаға дар ихтиёрашон аст
Дар биҳишт таъми маргро нахоҳанд чашид, ҷуз ҳамон марги нахустин ва [Парвардигори меҳрубон] аз муҷозоти дузах барканорашон доштааст
[Ин] Бахшишест аз [ҷониби] Парвардигорат ва ин ҳамон комёбии бузург аст
[Эй паёмбар] Мо Қуръонро ба забони ту равон [ва осон] сохтем, бошад, ки [мушрикон] панд гиранд
Пас, дар интизори [ваъдаҳои илоҳӣ] бош, ки бе гумон, онон [низ] мунтазиранд
