ترجمة سورة العاديات

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم

ترجمة معاني سورة العاديات باللغة الفلبينية من كتاب الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم.
من تأليف: مركز تفسير للدراسات القرآنية .

Sumumpa si Allāh sa mga kabayong tumatakbo hanggang sa may naririnig na tunog sa paghinga nito dahil sa tindi ng pagtakbo,
sumumpa Siya sa mga kabayong nagpapaningas ng apoy sa pamamagitan ng mga kuko ng mga ito kapag sumaling ang mga kabayo sa pamamagitan ng mga paa ng mga ito sa mga bato dahil sa tindi ng pagsalpok ng mga kuko sa mga bato,
sumumpa Siya sa mga kabayong nanlulusob sa mga kaaway sa oras ng bukang liwayway,
saka nagpagalaw, dahil sa pagtakbo ng mga ito, ng mga alikabok,
saka pumagitna sa pamamagitan ng mga mangangabayo ng mga ito sa isang pangkat;
tunay na ang tao ay talagang mapagkait sa kabutihang ninanais mula sa kanya ng Panginoon niya.
At tunay na siya, sa pagkakait niya ng kabutihan, ay talagang isang tagasaksi; hindi siya makakakaya sa pagkakaila niyon dahil sa kaliwanagan niyon.
Tunay na siya, dahil sa pagkalabis ng pagkaibig niya sa yaman, ay nagmamaramot nito.
Kaya hindi ba nakaaalam ang taong ito na nalilinlang ng buhay pangmundo - kapag bumuhay si Allāh ng nasa mga libingan na mga patay at nagpalabas Siya sa kanila mula sa lupa para sa pagtutuos at pagganti - na ang usapin ay hindi magiging gaya ng dati nilang hinahaka-haka.
at pinalantad at nilinaw ang nasa mga dibdib na mga layunin, mga paniniwala, at iba pa sa mga ito,
tunay na ang Panginoon nila sa kanila, sa Araw na iyon, ay talagang Nakababatid: walang naikukubli sa Kanya na anuman mula sa pumapatungkol sa mga lingkod Niya. Gaganti Siya sa kanila roon.
سورة العاديات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (العاديَات) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (العصر)، وقد افتُتحت بقَسَم الله عز وجل بـ(العاديَات)؛ وهي: خيلُ الغُزَاة، أو رواحلُ الحَجيج، وذكَّرتْ بالآخرة، وذمَّتْ خِصالًا تؤدي بصاحبها إلى الخسران والنِّيران؛ منها الجحود، والطَّمَعُ في هذه الدنيا ومَلذَّاتها وشهواتها.

ترتيبها المصحفي
100
نوعها
مكية
ألفاظها
40
ترتيب نزولها
14
العد المدني الأول
11
العد المدني الأخير
11
العد البصري
11
العد الكوفي
11
العد الشامي
11

* سورة (العاديَات):

سُمِّيت سورة (العاديَات) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقَسَمِ الله عزَّ وجلَّ بـ(العاديَات)؛ قال تعالى: {وَاْلْعَٰدِيَٰتِ ضَبْحٗا} [العاديات: 1].

1. القَسَم على جحود الإنسان (١-٨).

2. مشهد البعث والحشر (٩-١١).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /299).

التذكيرُ بالآخرة، وذمُّ الخصالِ التي تؤدي إلى الخسران والنِّيران.

يقول ابنُ عاشور رحمه الله عن مقاصدها: «ذمُّ خصالٍ تفضي بأصحابها إلى الخسران في الآخرة، وهي خصالٌ غالية على المشركين والمنافقين، ويراد تحذيرُ المسلمين منها، ووعظُ الناس بأن وراءهم حسابًا على أعمالهم بعد الموت؛ ليتذكرَه المؤمن، ويُهدَّد به الجاحد.

وأُكِّد ذلك كلُّه بأن افتُتح بالقَسَم، وأدمج في القَسَم التنويه بخيلِ الغزاة، أو رواحلِ الحجيج». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /498).