ترجمة سورة التكوير

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

ترجمة معاني سورة التكوير باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم.
من تأليف: مركز تفسير للدراسات القرآنية .

آن‌گاه که جرم خورشید جمع شود، و نورش از بین برود.
و آن‌گاه که ستارگان سقوط کنند و نورشان از بین برود.
و آن‌گاه که کوه‌ها از جای خویش به حرکت درآیند.
و آن‌گاه که ماده‌شتران آبستن که گران‌بهاترین اموال مردم هستند از سوی صاحبان‌شان رها و به فراموشی سپرده شوند.
و آن‌گاه که وحوش در یک میدان همراه انسان‌ها گردآورده شوند.
و آن‌گاه که دریاها برافروخته و به آتش تبدیل شوند.
و آن‌گاه که جان‌ها با یکدیگر در هم پیوندند؛ یعنی بدکار با بدکار، و پرهیزگار با پرهیزگار پیوند داده شود.
و آن‌گاه که الله از دخترک زنده به گور شده بپرسد.
کسی‌که تو را کشت به چه جرمی این کار را کرد؟!
و آن‌گاه که نامه‌های اعمال بندگان گشوده شود؛ تا هر یک نامۀ اعمالش را بخواند.
و آن‌گاه که آسمان کنده شود چنان‌که پوست گوسفند کنده می‌شود.
و آن‌گاه که آتش برافروخته شود.
و آن‌گاه که بهشت به پرهیزگاران نزدیک شود.
آن‌گاه که این موارد رخ دهد هرکس از اعمالی‌که برای آن روز از پیش فرستاده است آگاه می‌شود.
الله به ستارگان پنهان قبل از پدیدار گشتن در شب سوگند یاد فرمود.
ستارگانی که در مدارهای‌شان در حرکت هستند و هنگام برآمدن صبح پنهان می‌گردند همانند آهوها که وارد لانه‌های‌شان می‌شوند.
و به شروع شب آن‌گاه که روی آورد، و به پایان شب آن‌گاه که پشت کند سوگند یاد کرد.
و به صبح آن‌گاه که نورش برآید سوگند یاد کرد.
که قرآن نازل‌شده بر محمد صلی الله علیه وسلم به‌طور قطع کلام الله است که فرشته‌ای امانتدار به او رساند، یعنی جبرئیل علیه السلام، که الله او را بر آن امین قرار داد.
فرشته‌ای نیرومند که نزد پروردگار عرش سبحانه دارای منزلت بزرگی است.
ساکنان آسمان از او اطاعت می‌کنند، و بر وحیی که به او ابلاغ می‌شود امین است.
و محمد صلی الله علیه وسلم همنشین شما که عقل و امانتداری و راستگویی او را می‌شناسید دیوانه نیست چنان‌که از روی بهتان ادعا می‌کنید.
و به تحقیق که همنشین شما، جبرئیل علیه السلام را به صورتی‌که بر آن آفریده شده در افق روشن آسمان دیده است.
و همنشین‌تان بر شما بخیل نیست که در آنچه به تبلیغ آن به شما فرمان یافته است که آن را به شما ابلاغ کند بخل ورزد، و همانند کاهنان نیز مزد نمی‌گیرد.
و این قرآن سخن شیطانی رانده‌شده از رحمت الله نیست.
بعد از این دلایل، با انکار اینکه قرآن از جانب الله است چه راهی را می‌پیمایید؟!
قرآن جز یادآور و اندرزی برای جن‌ها و انسان‌ها نیست.
برای هر یک از شما که بخواهد راه حق را به‌درستی در پیش گیرد.
و شما نه راستی را خواهید خواست و نه غیر آن را مگر زمانی‌که الله، پروردگار تمام مخلوقات آن را بخواهد.
سورة التكوير
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (التَّكْوير) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (المَسَد)، وهي من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم؛ كما صح في الأثر؛ وذلك لِما أخبَرتْ عنه من الأهوال التي تسبق يومَ القيامة؛ تخويفًا للكفار من عذاب الله الواقع بهم إن بَقُوا على كفرهم، وقد خُتِمت بحقيقةِ الوحي، وإثباتِ مجيئه من عند الله عز وجل.

ترتيبها المصحفي
81
نوعها
مكية
ألفاظها
104
ترتيب نزولها
7
العد المدني الأول
29
العد المدني الأخير
29
العد البصري
29
العد الكوفي
29
العد الشامي
29

* سورة (التَّكْوير):

سُمِّيت سورة (التَّكْوير) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقوله تعالى: {إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ} [التكوير: 1].

سورة (التَّكْوير) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسول الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

* سورة (التَّكْوير) من السُّوَر التي وصفت أحداثَ يوم القيامة بدقة؛ لذا كان النبي صلى الله عليه وسلم يدعو الصحابةَ إلى قراءتها:

عن عبدِ اللهِ بن عُمَرَ رضي الله عنهما، قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: «مَن سَرَّه أن ينظُرَ إلى يومِ القيامةِ كأنَّه رأيَ عينٍ، فَلْيَقرأْ: {إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}، و{إِذَا اْلسَّمَآءُ اْنفَطَرَتْ}، و{إِذَا اْلسَّمَآءُ اْنشَقَّتْ}». أخرجه الترمذي (٣٣٣٣).

1. حقيقة القيامة (١-١٤).

2. حقيقة الوحي (١٥-٢٩).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /49).

يقول ابنُ عاشور رحمه الله: «اشتملت على تحقيقِ الجزاء صريحًا، وعلى إثبات البعث، وابتُدئ بوصفِ الأهوال التي تتقدمه، وانتُقل إلى وصف أهوال تقع عَقِبَه.

وعلى التنويه بشأن القرآن الذي كذَّبوا به؛ لأنه أوعَدهم بالبعث؛ زيادةً لتحقيقِ وقوع البعث إذ رمَوُا النبيَّ صلى الله عليه وسلم بالجنون، والقرآنَ بأنه يأتيه به شيطانٌ». "التحرر والتنوير" لابن عاشور (30 /140).