ترجمة سورة المدّثر

Finnish - Finnish translation

ترجمة معاني سورة المدّثر باللغة الفنلندية من كتاب Finnish - Finnish translation.

ﰡ

ﮪﮫ ﰀ​


Sinä, joka olet viittaan kiedottu,
ﮭﮮ ﰁ​

nouse ja varoita,
ﮰﮱ ﰂ​

ylistä Herraasi,
ﯔﯕ ﰃ​

puhdista vaatteesi,
ﯗﯘ ﰄ​

karta epäpuhdasta,
ﯚﯛﯜ ﰅ​

älä jaa antimia saadaksesi ne runsaampina takaisin,
ﯞﯟ ﰆ​

vaan pysy lujana Jumalan asiassa.
ﯡﯢﯣﯤ ﰇ​

Sillä kun pasuunaan puhalletaan,
ﯦﯧﯨﯩ ﰈ​

on se päivä oleva ankara päivä,
ﯫﯬﯭﯮ ﰉ​

epäuskoisille kaikkea muuta kuin otollinen.
ﯰﯱﯲﯳ ﰊ​

Jätä Minun huostaani hänet, jonka olen luonut,
ﯵﯶﯷﯸ ﰋ​

jolle olen antanut runsaasti rikkauksia
ﯺﯻ ﰌ​

ja poikia silmien iloksi,
ﯽﯾﯿ ﰍ​

jonka asioita olen parhain päin sovitellut
ﰁﰂﰃﰄ ﰎ​

ja joka vain haluaa yhä enemmän.
ﰆﰇﰈﰉﰊﰋ ﰏ​

Mutta totisesti ei! Sillä hän uhmaa tunnusmerkkejämme;
ﰍﰎ ﰐ​

Minä panen hänen kestettäväkseen raskaan kurituksen.
ﰐﰑﰒ ﰑ​

Kylläpä hän mietti ja mietti;
ﭑﭒﭓ ﰒ​

voi, miten hän harkitsikaan!
ﭕﭖﭗﭘ ﰓ​

Ja kuinka hän punnitsi mielessään!
ﭚﭛ ﰔ​

Sitten hän katsahti ympärilleen,
ﭝﭞﭟ ﰕ​

sitten rypisti otsaansa ja näytti tuimalta,
ﭡﭢﭣ ﰖ​

sitten hän kääntyi pois ja paisui ylpeydestä
ﭥﭦﭧﭨﭩﭪ ﰗ​

ja sanoi: »Tämä on pelkkää opittua noituutta,
ﭬﭭﭮﭯﭰ ﰘ​

pelkkiä sanoja kuolevaisen suusta.»
ﭲﭳ ﰙ​

Minä syöksen hänet helvetin liekkeihin.
ﭵﭶﭷﭸ ﰚ​

Mutta kuinka saisin sinut käsittämään, mikä tuo palo on?
ﭺﭻﭼﭽ ﰛ​

Se ei jätä jäljelle mitään eikä säästä ketään;
ﭿﮀ ﰜ​

se kärventää kuolevaisen kokonaan,
ﮂﮃﮄ ﰝ​

ja sen yläpuolella on yhdeksäntoista.
ﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎﮏﮐﮑﮒﮓﮔﮕﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡﮢﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫﮬﮭﮮﮯﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣ ﰞ​

Tulen vartijoiksi asetimme vain enkeleitä, ja heidän lukunsa asetimme vain koetukseksi niille, jotka eivät usko, jotta ne, joille on annettu Pyhä kirja, olisivat varmoja, ja ne, jotka uskovat, kasvaisivat uskossa; jotta Pyhän kirjan saaneet sekä uskovaiset eivät epäilisi, ja taasen ne, joiden sydämissä on sairaus ja epäusko, sanoisivat: »Mitä tarkoittaa Jumala tällä vertauksella?» Näin johtaa Jumala harhaan kenet haluaa ja ohjaa ketä mielii, eikä Herrasi sotajoukkoja tunne kukaan muu kuin Hän itse, tämä on vain muistutus kuolevaisille.
ﯥﯦ ﰟ​

Ei milloinkaan!
ﯨﯩﯪ ﰠ​

Vakuutan kuun ja valkenevan yön nimessä
ﯬﯭﯮ ﰡ​

sekä aamun nimessä, kun sen valkeus sarastaa:
ﯰﯱﯲ ﰢ​

tämä on totisesti ankarampia asioista,
ﯴﯵ ﰣ​

varoitus ihmiselle,
ﯷﯸﯹﯺﯻﯼﯽ ﰤ​

jokaiselle teistä, joka tahtoo päästä eteenpäin tai jäädä jälkeen:
ﯿﰀﰁﰂﰃ ﰥ​

jokainen sielu on vastuussa teoistaan,
ﰅﰆﰇ ﰦ​

paitsi ne, jotka ovat (Jumalan) oikealla puolella.
ﰉﰊﰋ ﰧ​

Ollessaan paratiisissa nämä kyselevät toisiltaan
ﰍﰎ ﰨ​

syntisten kohtaloa:
ﰐﰑﰒﰓ ﰩ​

»Mikä on saattanut teidät tulen ruoaksi?»
ﰕﰖﰗﰘﰙ ﰪ​

Ja nämä vastaavat: »Me emme kuuluneet niihin, jotka rukoilivat,
ﰛﰜﰝﰞ ﰫ​

emmekä niihin, jotka ruokkivat köyhiä,
ﰠﰡﰢﰣ ﰬ​

vaan haastoimme joutavia niiden kanssa, jotka turhia puhuivat;
ﰥﰦﰧﰨ ﰭ​

me pidimme puhetta tuomiopäivästä valheena,
ﰪﰫﰬ ﰮ​

kunnes kuolema yllätti meidät.»
ﭑﭒﭓﭔ ﰯ​

Niinpä ei heitä enää hyödytä puolustajain apu.
ﭖﭗﭘﭙﭚ ﰰ​

Mutta miksi he kääntyvät pois muistuttajasta
ﭜﭝﭞ ﰱ​

kuin säikkyneet aasit,
ﭠﭡﭢ ﰲ​

jotka pakenevat kuullessaan leijonan karjunnan?
ﭤﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫﭬ ﰳ​

Jokainen heistä odottaa erikoiskutsua.
ﭮﭯﭰﭱﭲﭳ ﰴ​

Mutta eiväthän he pelkää tulevaa elämää.
ﭵﭶﭷ ﰵ​

Ei! Tämä on totisesti varoitus,
ﭹﭺﭻ ﰶ​

ja kukin halukas voi painaa sen mieleensä.
ﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅﮆﮇﮈ ﰷ​

Mutta he eivät tahdo pitää sitä mielessään, ellei se ole Jumalan tahto. Hän ansaitsee kunnioituksen, ja Hänen on anteeksiantamus.
سورة المدثر
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُدثِّر) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (المُزمِّل)، وقد جاء فيها أمرُ النبي صلى الله عليه وسلم بدعوة الخَلْقِ إلى الإيمان، وتقريرُ صعوبة يوم القيامة على أهل الكفر والعصيان، وتهديدُ الوليد بن المغيرة بنقضِ القرآن، وبيانُ عدد زبانية النِّيران، وأن كلَّ أحد رهنُ الإساءة والإحسان، ومَلامةُ الكفار على إعراضهم عن الإيمان، وذِكْرُ وعدِ الكريم بالرحمة والغفران.

ترتيبها المصحفي
74
نوعها
مكية
ألفاظها
256
ترتيب نزولها
4
العد المدني الأول
55
العد المدني الأخير
55
العد البصري
56
العد الكوفي
56
العد الشامي
55

قوله تعالى: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]:

عن جابرِ بن عبدِ اللهِ رضي الله عنهما، قال: «قال ﷺ: جاوَرْتُ بحِرَاءٍ، فلمَّا قضَيْتُ جِواري، هبَطْتُ، فنُودِيتُ، فنظَرْتُ عن يميني فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ عن شِمالي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ أمامي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ خَلْفي فلَمْ أرَ شيئًا، فرفَعْتُ رأسي فرأَيْتُ شيئًا، فأتَيْتُ خديجةَ، فقلتُ: دَثِّرُوني، وصُبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فدثَّرُوني، وصَبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فنزَلتْ: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]». أخرجه البخاري (٤٩٢٢).

* قوله تعالى: {ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدٗا} [المدثر: 11]:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما: «أنَّ الوليدَ بنَ المُغيرةِ جاء إلى النبيِّ صلى الله عليه وسلم، فقرَأَ عليه القرآنَ، فكأنَّه رَقَّ له، فبلَغَ ذلك أبا جهلٍ، فأتاه فقال: يا عَمِّ، إنَّ قومَك يرَوْنَ أن يَجمَعوا لك مالًا، قال: لِمَ؟ قال: ليُعطُوكَه؛ فإنَّك أتَيْتَ مُحمَّدًا لِتَعرَّضَ لِما قِبَلَه، قال: قد عَلِمتْ قُرَيشٌ أنِّي مِن أكثَرِها مالًا! قال: فقُلْ فيه قولًا يبلُغُ قومَك أنَّك مُنكِرٌ له، أو أنَّك كارهٌ له، قال: وماذا أقول؟! فواللهِ، ما فيكم رجُلٌ أعلَمُ بالأشعارِ منِّي، ولا أعلَمُ برَجَزِه ولا بقَصِيدِه منِّي، ولا بأشعارِ الجِنِّ، واللهِ، ما يُشبِهُ الذي يقولُ شيئًا مِن هذا، وواللهِ، إنَّ لِقولِه الذي يقولُ حلاوةً، وإنَّ عليه لَطلاوةً، وإنَّه لَمُثمِرٌ أعلاه، مُغدِقٌ أسفَلُه، وإنَّه لَيعلو، وما يُعلَى، وإنَّه لَيَحطِمُ ما تحته، قال: لا يَرضَى عنك قومُك حتى تقولَ فيه، قال: فدَعْني حتى أُفكِّرَ، فلمَّا فكَّرَ، قال: هذا سِحْرٌ يُؤثَرُ، يأثُرُه مِن غيرِه؛ فنزَلتْ: {ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدٗا} [المدثر: 11]». أخرجه الحاكم (3872).

* سورة (المُدثِّر):

سُمِّيت سورة (المُدثِّر) بهذا الاسم؛ لوصفِ الله نبيَّه بهذا اللفظ في أوَّل السورة.

و(المُدثِّر): هو لابِسُ الدِّثار، وفي ذلك إشارةٌ إلى حديثِ جابرِ بن عبدِ اللهِ رضي الله عنهما، قال: «قال ﷺ: جاوَرْتُ بحِرَاءٍ، فلمَّا قضَيْتُ جِواري، هبَطْتُ، فنُودِيتُ، فنظَرْتُ عن يميني فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ عن شِمالي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ أمامي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ خَلْفي فلَمْ أرَ شيئًا، فرفَعْتُ رأسي فرأَيْتُ شيئًا، فأتَيْتُ خديجةَ، فقلتُ: دَثِّرُوني، وصُبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فدثَّروني، وصَبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فنزَلتْ: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]». أخرجه البخاري (٤٩٢٢).

1. إرشاد النبيِّ صلى الله عليه وسلم في بَدْءِ الدعوة (١-١٠).

2. تهديد زعماءِ الكفر (١١-٣٠).

3. الحِكْمة في اختيار عدد خَزَنة جهنَّم (٣١-٣٧).

4. الحوار بين أصحاب اليمين وبين المجرِمين (٣٨-٥٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /454).

يقول ابن عاشور عما جاء فيها من مقاصدَ:

«تكريمُ النبيِّ صلى الله عليه وسلم، والأمر بإبلاغ دعوة الرسالة.
وإعلان وَحْدانية الله بالإلهية.
والأمر بالتطهُّر الحِسِّي والمعنوي.
ونبذ الأصنام.
والإكثار من الصدقات.
والأمر بالصبر.
وإنذار المشركين بهول البعث.
وتهديد مَن تصدى للطعن في القرآن، وزعم أنه قولُ البشر.
ووصف أهوال جهنَّم.
والرد على المشركين الذين استخَفُّوا بها، وزعموا قلةَ عدد حفَظتِها.
وتَحدِّي أهل الكتاب بأنهم جهلوا عددَ حفَظتِها.
وتأييسهم من التخلص من العذاب.
وتمثيل ضلالهم في الدنيا.
ومقابلة حالهم بحال المؤمنين أهلِ الصلاة، والزكاة، والتصديق بيوم الجزاء». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /293).