ترجمة سورة المدّثر

الترجمة الفلبينية (تجالوج)

ترجمة معاني سورة المدّثر باللغة الفلبينية من كتاب الترجمة الفلبينية (تجالوج).
من تأليف: مركز رواد الترجمة بالتعاون مع موقع دار الإسلام .

O nakatakip,
bumangon ka at magbabala ka!
At ang Panginoon mo ay dakilain mo.
At ang mga kasuutan mo ay dalisayin mo.
At ang kasalaulaan ay layuan mo.
At huwag kang maghandog habang humiling ng marami.
At alang-alang sa Panginoon mo ay magtiis ka.
Kaya kapag umihip sa trumpeta,
iyon, sa araw na iyon, ay isang araw na mahirap.
Sa mga tagatangging sumampalataya ay hindi madali.
Hayaan mo Ako at ang nilikha Ko nang mag-isa.
Gumawa Ako para sa kanya ng isang yamang pinalawak
at mga anak na kapiling.
At nagpaalwan Ako sa kanya sa isang pagpapaalwan.
Pagkatapos ay naghahangad siya na magdagdag Ako.
Aba’y hindi! Tunay na siya sa mga tanda Namin ay mapagmatigas.
Magpapabigat Ako sa kanya ng isang pahirap.
Tunay na siya ay nag-isip at nagtakda.
Kaya pinanaigan siya kung papaano siyang nagtakda!
Pagkatapos ay pinanaigan siya kung papaano siyang naghanda!
Pagkatapos ay nagmasid siya.
Pagkatapos ay nagkunut-noo siya at sumimangot siya.
Pagkatapos ay tumalikod siya at nagmalaki siya.
Kaya nagsabi siya: "Walang iba ito ay kundi isang panggagaway na ipinamamana-mana.
Walang iba ito ay kundi sabi ng tao."
Magpapasok Ako sa kanya sa Saqar.
At ano ang nagpabatid sa iyo kung ano ang Saqar?
Hindi ito nagtitira at hindi ito nag-iiwan.
Isang tagapagtupok ng mga balat,
sa ibabaw nito ay may labingsiyam na anghel.
At hindi Kami naglagay ng mga tanod ng Apoy maliban pa sa mga anghel. Hindi Kami gumawa sa bilang nila malibang bilang pagsubok para sa mga tumangging sumampalataya, upang makatiyak ang mga binigyan ng Kasulatan, madagdagan ang mga sumampalataya ng pananampalataya, at hindi mag-alinlangan ang mga binigyan ng Kasulatan at ang mga mananampalataya, at upang magsabi ang sa mga puso nila ay may sakit at ang mga tagatangging sumampalataya: "Ano ang ninais ni Allāh dito bilang paghahalintulad?" Gayon nagpapaligaw si Allāh sa sinumang niloloob Niya at nagpapatnubay sa sinumang niloloob Niya. Walang nakaaalam sa mga kawal ng Panginoon mo kundi Siya. Walang iba ito kundi isang paalaala para sa mga tao.
Aba’y hindi! Sumpa man sa buwan,
sumpa man sa gabi kapag tumalikod ito,
sumpa man sa madaling-araw kapag nagliwanag ito;
tunay na [ang Apoy na] ito ay isa sa napakalalaki
bilang tagapagbabala para sa mga tao,
para sa sinumang lumuob kabilang sa inyo na magpakauna o magpakahuli.
Bawat kaluluwa sa nakamit nito ay nakasangla,
maliban sa mga kasamahan ng kanan,
na sa mga Hardin ay magtatanungan sila
tungkol sa mga salarin:
"Ano ang nagpasok sa inyo sa Saqar?"
Magsasabi ang mga ito: "Hindi kami noon kabilang sa mga nagdarasal,
at hindi kami noon nagpapakain sa dukha,
kami noon ay sumusuong [sa kabulaanan] kasama sa mga sumusuong [sa kabulaanan],
at kami noon ay nagpapabula sa Araw ng Paggantimpala,
hanggang sa dumating sa amin ang katiyakan [ng kamatayan]."
Kaya hindi magpapakinabang sa kanila ang pamamagitan ng mga tagapamagitan.
Kaya ano ang mayroon sa kanila na sa pagpapaalaala ay mga tagaayaw?
Para bang sila ay mga asnong ligaw na naiilang,
na tumakas mula sa isang leyon.
Bagkus nagnais ang bawat tao kabilang sa kanila na bigyan ng mga pahinang iniladlad.
Aba’y hindi! Bagkus hindi sila nangangamba sa Kabilang-buhay.
Aba’y hindi! Tunay na [ang Qur’ān na] ito ay isang pagpapaalaala.
Kaya ang sinumang lumuob ay mag-alaala siya nito.
At hindi sila mag-aalaala maliban na loobin ni Allāh. Siya ay ang karapat-dapat sa pangingilag sa pagkakasala at ang karapat-dapat sa pagpapatawad.
سورة المدثر
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُدثِّر) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (المُزمِّل)، وقد جاء فيها أمرُ النبي صلى الله عليه وسلم بدعوة الخَلْقِ إلى الإيمان، وتقريرُ صعوبة يوم القيامة على أهل الكفر والعصيان، وتهديدُ الوليد بن المغيرة بنقضِ القرآن، وبيانُ عدد زبانية النِّيران، وأن كلَّ أحد رهنُ الإساءة والإحسان، ومَلامةُ الكفار على إعراضهم عن الإيمان، وذِكْرُ وعدِ الكريم بالرحمة والغفران.

ترتيبها المصحفي
74
نوعها
مكية
ألفاظها
256
ترتيب نزولها
4
العد المدني الأول
55
العد المدني الأخير
55
العد البصري
56
العد الكوفي
56
العد الشامي
55

قوله تعالى: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]:

عن جابرِ بن عبدِ اللهِ رضي الله عنهما، قال: «قال ﷺ: جاوَرْتُ بحِرَاءٍ، فلمَّا قضَيْتُ جِواري، هبَطْتُ، فنُودِيتُ، فنظَرْتُ عن يميني فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ عن شِمالي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ أمامي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ خَلْفي فلَمْ أرَ شيئًا، فرفَعْتُ رأسي فرأَيْتُ شيئًا، فأتَيْتُ خديجةَ، فقلتُ: دَثِّرُوني، وصُبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فدثَّرُوني، وصَبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فنزَلتْ: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]». أخرجه البخاري (٤٩٢٢).

* قوله تعالى: {ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدٗا} [المدثر: 11]:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما: «أنَّ الوليدَ بنَ المُغيرةِ جاء إلى النبيِّ صلى الله عليه وسلم، فقرَأَ عليه القرآنَ، فكأنَّه رَقَّ له، فبلَغَ ذلك أبا جهلٍ، فأتاه فقال: يا عَمِّ، إنَّ قومَك يرَوْنَ أن يَجمَعوا لك مالًا، قال: لِمَ؟ قال: ليُعطُوكَه؛ فإنَّك أتَيْتَ مُحمَّدًا لِتَعرَّضَ لِما قِبَلَه، قال: قد عَلِمتْ قُرَيشٌ أنِّي مِن أكثَرِها مالًا! قال: فقُلْ فيه قولًا يبلُغُ قومَك أنَّك مُنكِرٌ له، أو أنَّك كارهٌ له، قال: وماذا أقول؟! فواللهِ، ما فيكم رجُلٌ أعلَمُ بالأشعارِ منِّي، ولا أعلَمُ برَجَزِه ولا بقَصِيدِه منِّي، ولا بأشعارِ الجِنِّ، واللهِ، ما يُشبِهُ الذي يقولُ شيئًا مِن هذا، وواللهِ، إنَّ لِقولِه الذي يقولُ حلاوةً، وإنَّ عليه لَطلاوةً، وإنَّه لَمُثمِرٌ أعلاه، مُغدِقٌ أسفَلُه، وإنَّه لَيعلو، وما يُعلَى، وإنَّه لَيَحطِمُ ما تحته، قال: لا يَرضَى عنك قومُك حتى تقولَ فيه، قال: فدَعْني حتى أُفكِّرَ، فلمَّا فكَّرَ، قال: هذا سِحْرٌ يُؤثَرُ، يأثُرُه مِن غيرِه؛ فنزَلتْ: {ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدٗا} [المدثر: 11]». أخرجه الحاكم (3872).

* سورة (المُدثِّر):

سُمِّيت سورة (المُدثِّر) بهذا الاسم؛ لوصفِ الله نبيَّه بهذا اللفظ في أوَّل السورة.

و(المُدثِّر): هو لابِسُ الدِّثار، وفي ذلك إشارةٌ إلى حديثِ جابرِ بن عبدِ اللهِ رضي الله عنهما، قال: «قال ﷺ: جاوَرْتُ بحِرَاءٍ، فلمَّا قضَيْتُ جِواري، هبَطْتُ، فنُودِيتُ، فنظَرْتُ عن يميني فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ عن شِمالي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ أمامي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ خَلْفي فلَمْ أرَ شيئًا، فرفَعْتُ رأسي فرأَيْتُ شيئًا، فأتَيْتُ خديجةَ، فقلتُ: دَثِّرُوني، وصُبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فدثَّروني، وصَبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فنزَلتْ: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]». أخرجه البخاري (٤٩٢٢).

1. إرشاد النبيِّ صلى الله عليه وسلم في بَدْءِ الدعوة (١-١٠).

2. تهديد زعماءِ الكفر (١١-٣٠).

3. الحِكْمة في اختيار عدد خَزَنة جهنَّم (٣١-٣٧).

4. الحوار بين أصحاب اليمين وبين المجرِمين (٣٨-٥٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /454).

يقول ابن عاشور عما جاء فيها من مقاصدَ:

«تكريمُ النبيِّ صلى الله عليه وسلم، والأمر بإبلاغ دعوة الرسالة.
وإعلان وَحْدانية الله بالإلهية.
والأمر بالتطهُّر الحِسِّي والمعنوي.
ونبذ الأصنام.
والإكثار من الصدقات.
والأمر بالصبر.
وإنذار المشركين بهول البعث.
وتهديد مَن تصدى للطعن في القرآن، وزعم أنه قولُ البشر.
ووصف أهوال جهنَّم.
والرد على المشركين الذين استخَفُّوا بها، وزعموا قلةَ عدد حفَظتِها.
وتَحدِّي أهل الكتاب بأنهم جهلوا عددَ حفَظتِها.
وتأييسهم من التخلص من العذاب.
وتمثيل ضلالهم في الدنيا.
ومقابلة حالهم بحال المؤمنين أهلِ الصلاة، والزكاة، والتصديق بيوم الجزاء». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /293).