ترجمة سورة المدّثر

King Fahad Quran Complex - Thai translation

ترجمة معاني سورة المدّثر باللغة التايلاندية من كتاب King Fahad Quran Complex - Thai translation.

ﰡ

ﮪﮫ ﰀ​

สูเราะฮฺ อัล-มุดดัษษิร


โอ้ผู้ห่มกายอยู่เอ๋ย !
ﮭﮮ ﰁ​

จงลุกขึ้น แล้วประกาศตักเตือน
ﮰﮱ ﰂ​

และแด่พระเจ้าของเจ้า จงให้ความเกียงไกร (ต่อพระองค์)
ﯔﯕ ﰃ​

และเสื้อผ้าของเจ้า จงทำให้สะอาด
ﯗﯘ ﰄ​

และสิ่งสกปรกก็จงหลบหลีกให้ห่างเสีย
ﯚﯛﯜ ﰅ​

และอย่าทำคุณ เพื่อหวังการตอบแทนอันมากมาย
ﯞﯟ ﰆ​

และเพื่อพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นจงอดทน
ﯡﯢﯣﯤ ﰇ​

ในที่สุด เมื่อเสียงเป่าถูกเป่าขึ้น
ﯦﯧﯨﯩ ﰈ​

นั่นคือ วันนั้น วันแห่งความยากลำบาก
ﯫﯬﯭﯮ ﰉ​

แก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา มิใช่เป็นเรื่องง่าย
ﯰﯱﯲﯳ ﰊ​

จงปล่อยข้าไว้กับผู้ที่ข้าได้สร้างเขาไว้แต่ลำพังเถิด
ﯵﯶﯷﯸ ﰋ​

และข้าได้ทำให้เขามีทรัพย์สมบัติอย่างล้นเหลือ
ﯺﯻ ﰌ​

และลูกหลานอย่างพรั่งพร้อม
ﯽﯾﯿ ﰍ​

และข้าได้ทำให้เขาสุขสบายอย่างราบรื่น
ﰁﰂﰃﰄ ﰎ​

แล้วเขายังโลภที่จะให้ข้าเพิ่มพูนแก่เขาอีก
ﰆﰇﰈﰉﰊﰋ ﰏ​

เปล่าเลย ! เพราะว่าเขาเป็นผู้ดื้อรั้นต่อสัญญาณต่าง ๆ ของเรา
ﰍﰎ ﰐ​

ในไม่ช้าข้าจะเพิ่มพูนความยากลำบากแก่เขา
ﰐﰑﰒ ﰑ​

แท้จริงเขาได้ใคร่ครวญและคาดคะเน
ﭑﭒﭓ ﰒ​

ดังนั้นเขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร ?
ﭕﭖﭗﭘ ﰓ​

แล้วเขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร ?
ﭚﭛ ﰔ​

แล้วเขาได้ตรึกตรอง
ﭝﭞﭟ ﰕ​

แล้วเขาทำหน้าบูดบึ้ง และทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
ﭡﭢﭣ ﰖ​

แล้วเขาก็ผินหลังออกไป และหยิ่งผยอง
ﭥﭦﭧﭨﭩﭪ ﰗ​

แล้วเขากล่าวว่า นี่มิใช่อื่นนอกจากเป็นมายากลที่สืบทอดกันมา
ﭬﭭﭮﭯﭰ ﰘ​

นี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นคำพูดของปุถุชน
ﭲﭳ ﰙ​

ในไม่ช้าข้าจะโยนเขาเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้
ﭵﭶﭷﭸ ﰚ​

และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่เผาไหม้นั้นคืออะไร ?
ﭺﭻﭼﭽ ﰛ​

มันจะไม่เหลืออะไรเลย และมันจะไม่ปล่อยผู้ใดให้คงเหลือไว้ (เช่นกัน)
ﭿﮀ ﰜ​

มันจะเผาไหม้ผิวหนังจนเกรียมดำ
ﮂﮃﮄ ﰝ​

เหนือมันมีมะลาอิกะฮฺสิบเก้าท่าน
ﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎﮏﮐﮑﮒﮓﮔﮕﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡﮢﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫﮬﮭﮮﮯﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣ ﰞ​

และเรามิได้แต่งตั้งผู้ใดเป็นยามเฝ้าประตูนรก นอกจากมะลาอิกะฮฺเท่านั้น และเรามิได้กำหนดจำนวนของพวกเขาไว้ เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา เพื่อบรรดาอะฮฺลุลกิตาบจะได้เชื่อมั่น และบรรดาผู้ศรัทธาจะได้เพิ่มพูนการศรัทธา และบรรดาอะฮฺลุลกิตาบรวมทั้งบรรดาผู้ศรัทธาจะไม่ต้องสงสัย และเพื่อบรรดาผู้ในหัวใจของพวกเขามีโรคอีกทั้งบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า อัลลอฮฺทรงประสงค์อะไรด้วยอุปมานี้ เช่นนั้นแหละอัลลอฮฺจะทรงให้หลงทางผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงชี้แนะทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และไม่มีผู้ใดรู้จำนวนไพร่พลของพระเจ้าของเจ้านอกจากพระองค์ และนี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่มนุษย์
ﯥﯦ ﰟ​

เปล่าเลย ขอสาบานด้วยดวงจันทร์
ﯨﯩﯪ ﰠ​

ขอสาบานด้วยกลางคืนเมือมันคล้อยไป
ﯬﯭﯮ ﰡ​

ขอสาบานด้วยยามเช้าเมื่อมันทอแสง
ﯰﯱﯲ ﰢ​

แท้จริงนรกนั้นแน่นอนเป็นหนึ่งในความหายนะอันใหญ่หลวง
ﯴﯵ ﰣ​

เพื่อเป็นการเตือนสำทับแก่มนุษย์
ﯷﯸﯹﯺﯻﯼﯽ ﰤ​

สำหรับผู้ที่ประสงค์ในหมู่พวกเจ้าจะรุดหน้า (ไปสู่ความดี) หรือจะรั้งท้าย (เพื่อกระทำความชั่ว)
ﯿﰀﰁﰂﰃ ﰥ​

แต่ละชีวิตย่อมถูกค้ำประกันกับสิ่งที่มันขวนขวายไป
ﰅﰆﰇ ﰦ​

ยกเว้นบรรดาผู้อยู่เบื้องขวา
ﰉﰊﰋ ﰧ​

อยู่ในสวนสวรรค์หลากหลาย พวกเขาจะไต่ถามซึ่งกันและกัน
ﰍﰎ ﰨ​

เกี่ยวกับพวกที่กระทำความผิด
ﰐﰑﰒﰓ ﰩ​

อะไรที่นำพวกท่านเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้
ﰕﰖﰗﰘﰙ ﰪ​

พวกเขากล่าวว่า เรามิได้อยู่ในหมู่ผู้ทำละหมาด
ﰛﰜﰝﰞ ﰫ​

เรามิได้ให้อาหารแก่บรรดาผู้ขัดสน
ﰠﰡﰢﰣ ﰬ​

และพวกเราเคยมั่วสุมอยู่กับพวกที่มั่วสุม
ﰥﰦﰧﰨ ﰭ​

และเราเคยปฏิเสธวันแห่งการตอบแทน
ﰪﰫﰬ ﰮ​

จนกระทั่งความตายได้มาเยือนเรา
ﭑﭒﭓﭔ ﰯ​

ดังนั้นการชะฟาอะฮฺของบรรดาผู้มีชะฟาอะฮฺจะไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่พวกเขา
ﭖﭗﭘﭙﭚ ﰰ​

ดังนั้นเกิดอะไรขึ้นแก่พวกเขา โดยทีพวกเขาผินหลังออกห่างจากการเตือนสติ
ﭜﭝﭞ ﰱ​

ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นลาเปรียวที่ตื่นตระหนก
ﭠﭡﭢ ﰲ​

หนีจากเสือสิงห์
ﭤﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫﭬ ﰳ​

แท้จริงแล้วทุกคนในหมู่พวกเขาต้องการที่จะมีแผ่นกระดาษกางแผ่ยืนมาให้แก่เขา
ﭮﭯﭰﭱﭲﭳ ﰴ​

ไม่เลยทีเดียว! ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังไม่กลัววันปรโลกอีกด้วย
ﭵﭶﭷ ﰵ​

เปล่ามิได้! แท้จริงนั่นคือข้อเตือนสติ
ﭹﭺﭻ ﰶ​

ฉะนั้นผู้ใดประสงค์เขาก็จะจดจำรำลึกไว้
ﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅﮆﮇﮈ ﰷ​

และพวกเขาจะไม่จดจำรำลึกได้ เว้นแต่อัลลอฮฺจะทรงประสงค์ พระองค์เท่านั้นคือพระเจ้าแห่งการยำเกรงและพระเจ้าแห่งการให้อภัย
سورة المدثر
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُدثِّر) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (المُزمِّل)، وقد جاء فيها أمرُ النبي صلى الله عليه وسلم بدعوة الخَلْقِ إلى الإيمان، وتقريرُ صعوبة يوم القيامة على أهل الكفر والعصيان، وتهديدُ الوليد بن المغيرة بنقضِ القرآن، وبيانُ عدد زبانية النِّيران، وأن كلَّ أحد رهنُ الإساءة والإحسان، ومَلامةُ الكفار على إعراضهم عن الإيمان، وذِكْرُ وعدِ الكريم بالرحمة والغفران.

ترتيبها المصحفي
74
نوعها
مكية
ألفاظها
256
ترتيب نزولها
4
العد المدني الأول
55
العد المدني الأخير
55
العد البصري
56
العد الكوفي
56
العد الشامي
55

قوله تعالى: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]:

عن جابرِ بن عبدِ اللهِ رضي الله عنهما، قال: «قال ﷺ: جاوَرْتُ بحِرَاءٍ، فلمَّا قضَيْتُ جِواري، هبَطْتُ، فنُودِيتُ، فنظَرْتُ عن يميني فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ عن شِمالي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ أمامي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ خَلْفي فلَمْ أرَ شيئًا، فرفَعْتُ رأسي فرأَيْتُ شيئًا، فأتَيْتُ خديجةَ، فقلتُ: دَثِّرُوني، وصُبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فدثَّرُوني، وصَبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فنزَلتْ: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]». أخرجه البخاري (٤٩٢٢).

* قوله تعالى: {ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدٗا} [المدثر: 11]:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما: «أنَّ الوليدَ بنَ المُغيرةِ جاء إلى النبيِّ صلى الله عليه وسلم، فقرَأَ عليه القرآنَ، فكأنَّه رَقَّ له، فبلَغَ ذلك أبا جهلٍ، فأتاه فقال: يا عَمِّ، إنَّ قومَك يرَوْنَ أن يَجمَعوا لك مالًا، قال: لِمَ؟ قال: ليُعطُوكَه؛ فإنَّك أتَيْتَ مُحمَّدًا لِتَعرَّضَ لِما قِبَلَه، قال: قد عَلِمتْ قُرَيشٌ أنِّي مِن أكثَرِها مالًا! قال: فقُلْ فيه قولًا يبلُغُ قومَك أنَّك مُنكِرٌ له، أو أنَّك كارهٌ له، قال: وماذا أقول؟! فواللهِ، ما فيكم رجُلٌ أعلَمُ بالأشعارِ منِّي، ولا أعلَمُ برَجَزِه ولا بقَصِيدِه منِّي، ولا بأشعارِ الجِنِّ، واللهِ، ما يُشبِهُ الذي يقولُ شيئًا مِن هذا، وواللهِ، إنَّ لِقولِه الذي يقولُ حلاوةً، وإنَّ عليه لَطلاوةً، وإنَّه لَمُثمِرٌ أعلاه، مُغدِقٌ أسفَلُه، وإنَّه لَيعلو، وما يُعلَى، وإنَّه لَيَحطِمُ ما تحته، قال: لا يَرضَى عنك قومُك حتى تقولَ فيه، قال: فدَعْني حتى أُفكِّرَ، فلمَّا فكَّرَ، قال: هذا سِحْرٌ يُؤثَرُ، يأثُرُه مِن غيرِه؛ فنزَلتْ: {ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدٗا} [المدثر: 11]». أخرجه الحاكم (3872).

* سورة (المُدثِّر):

سُمِّيت سورة (المُدثِّر) بهذا الاسم؛ لوصفِ الله نبيَّه بهذا اللفظ في أوَّل السورة.

و(المُدثِّر): هو لابِسُ الدِّثار، وفي ذلك إشارةٌ إلى حديثِ جابرِ بن عبدِ اللهِ رضي الله عنهما، قال: «قال ﷺ: جاوَرْتُ بحِرَاءٍ، فلمَّا قضَيْتُ جِواري، هبَطْتُ، فنُودِيتُ، فنظَرْتُ عن يميني فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ عن شِمالي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ أمامي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ خَلْفي فلَمْ أرَ شيئًا، فرفَعْتُ رأسي فرأَيْتُ شيئًا، فأتَيْتُ خديجةَ، فقلتُ: دَثِّرُوني، وصُبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فدثَّروني، وصَبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فنزَلتْ: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]». أخرجه البخاري (٤٩٢٢).

1. إرشاد النبيِّ صلى الله عليه وسلم في بَدْءِ الدعوة (١-١٠).

2. تهديد زعماءِ الكفر (١١-٣٠).

3. الحِكْمة في اختيار عدد خَزَنة جهنَّم (٣١-٣٧).

4. الحوار بين أصحاب اليمين وبين المجرِمين (٣٨-٥٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /454).

يقول ابن عاشور عما جاء فيها من مقاصدَ:

«تكريمُ النبيِّ صلى الله عليه وسلم، والأمر بإبلاغ دعوة الرسالة.
وإعلان وَحْدانية الله بالإلهية.
والأمر بالتطهُّر الحِسِّي والمعنوي.
ونبذ الأصنام.
والإكثار من الصدقات.
والأمر بالصبر.
وإنذار المشركين بهول البعث.
وتهديد مَن تصدى للطعن في القرآن، وزعم أنه قولُ البشر.
ووصف أهوال جهنَّم.
والرد على المشركين الذين استخَفُّوا بها، وزعموا قلةَ عدد حفَظتِها.
وتَحدِّي أهل الكتاب بأنهم جهلوا عددَ حفَظتِها.
وتأييسهم من التخلص من العذاب.
وتمثيل ضلالهم في الدنيا.
ومقابلة حالهم بحال المؤمنين أهلِ الصلاة، والزكاة، والتصديق بيوم الجزاء». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /293).