ترجمة معاني سورة المدّثر
باللغة الألبانية من كتاب Hasan Efendi Nahi - Albanian translation.
ﰡ
ﮪﮫ
ﰀ
O ti, i mbuluar (Muhammed)!
ﮭﮮ
ﰁ
Çou dhe lajmëroi!
ﮰﮱ
ﰂ
Dhe Zotin tënd madhëroje!
ﯔﯕ
ﰃ
Dhe petkat tuaja pastroji!
ﯗﯘ
ﰄ
Dhe largoju (veprave) të këqia!
Dhe mos ndajë me qëllim që të marrësh më shumë!
ﯞﯟ
ﰆ
Dhe për hir të Zotit tënd, duro
e, kur të fryhet në buri –
do të jetë ato ditë e rëndë,
për jobesimtarët nuk do të jetë e lehtë.
Lemëni Mua dhe atë që e kam krijuar Unë, vet,
dhe i kam dhënë pasuri kolosale,
ﯺﯻ
ﰌ
dhe djemtë që i ka të pranishëm,
dhe nderë e prestigj i kam dhuruar
dhe përpos kësaj - dëshiron, që Unë t’ia zmadhojë (të mirat)!
Jo, kurrsesi! Me të vërtetë, ai është mohues kryeneç i ajeteve Tona;
ﰍﰎ
ﰐ
e Unë do ta ngarkojë atë me dënime të rënda,
sepse, ka paramenduar dhe ka kurdisur (kundër Kur’anit), -
dhe, qoftë mallkuar, si e ka kurdisur!
dhe sërish – edhe njëherë, qoftë mallkuar, si e ka kurdisur! –
ﭚﭛ
ﰔ
Pastaj ka shikuar
e, u vrejt dhe iu mrrol (fytyra)
dhe u kthye (nga mendimi i drejtë) dhe u kapardis,
dhe tha: “Ky (Kur’ani) nuk është gjë tjetër, përpos magji trashëguese,
këto janë vetëm fjalë njeriu!”
ﭲﭳ
ﰙ
Do ta hudhi (dënojë) në Sekar (Skëterrë) –
e kush të shpjegon ty se çka është Sekari?
Ai nuk lë gjë dhe i përfshinë të gjithë (i djegë)
ﭿﮀ
ﰜ
lëkurat iu bënë të zeza (nga të djegurit)
mbikëqyrës të tij (Skëterrës) janë nëntëmbëdhjetë (engjëj). –
Na, kemi bërë rojtarë të zjarrit (engjëj) dhe kemi caktuar numrin e tyre, vetëm për t’i provuar jobesimtarët; për ‘tu bindur njerëzit, të cilëve, u është dhënë Libri, që t’u shtohet (forcohet) besimi atyre që besojnë, e mos të dyshojnë, ata, të cilëve u është dhënë Libri, - dhe për të thënë ata që janë zemërkëqinj (hipokrit) dhe jobesimtarë: “Ç’ka dashur Zoti (të tregojë) me këtë shembull?” Kështu, Perëndia i lë në hutim (dhe në humbje) ata që do, dhe në rrugë të drejtë e udhëzon atë që don. Askush tjetër, përveç Tij, nuk e di numrin e ushtrisë së Zotit tënd. Kjo është vetëm këshillë për njerëzit.
ﯥﯦ
ﰟ
Kurrsesi! Betohem në Hënën
dhe në natën që largohet,
e mëngjesin që zbardhëllon, -
ajo (skëterra), me të vërtetë, është njëra nga fatkeqësitë më të mëdha,
ﯴﯵ
ﰣ
kjo është si këshillim –
për ata nga ju që dëshirojnë të bëjnë mirë ose të abstenojnë (në këtë)!
Çdo njeri është peng (përgjegjës) për veprat e veta,
përveç fatlumëve;
të cilët në kopshtijet e xhenneti i pyesin fajtorët:
ﰍﰎ
ﰨ
-
“Çka u ka sjellë juve në Sekar (Skëterrë)?”
Ata do të përgjigjen: “Nuk kemi qenë nga ata që kanë bërë namaz
dhe prej atyre që i kanë ushqyer të varfërit
dhe jemi lëshuar në biseda të kota me djerraditësit (badihavxhinjtë),
dhe kemi përgënjeshtruar Ditën e Kijametit,
përderisa nuk na erdhi vdekja”.
Kurrfarë ndërmjetësimi i ndërmjetësuesve nuk do t’u ndihmojë atyre.
E, përse shmangën ata nga këshillimi,
thua se janë gomarë të egër,
të frikësuar, që kanë ikur prej luanit.
Po! Çdonjëri nga ata do të kërkojë që t’i jepet rregjistri i qartë (nga Zoti).
Kurrsesi, pasi që ata nuk i frikohen Ditës së Kijametit!
Ai (Kur’ani), në të vërtetë, është këshillë,
dhe kush të dojë, le ta pranojë,
e këshillohen vetëm ata që do Perëndia; Ai është i vetmi të cilit duhet t’i druajmë dhe Ai është i vetmi falës.
