ترجمة سورة المدّثر

الترجمة الكازاخية - جمعية خليفة ألطاي

ترجمة معاني سورة المدّثر باللغة الكازاخية من كتاب الترجمة الكازاخية - جمعية خليفة ألطاي.
من تأليف: جمعية خليفة الطاي الخيرية .

ﰡ

ﮪﮫ ﰀ​
Ей, бүркеніп алушы!
ﮭﮮ ﰁ​
Орныңнан түр, ескерт!
ﮰﮱ ﰂ​
Әрі Раббыңды ұлықта.
ﯔﯕ ﰃ​
Әрі киіміңді тазала
ﯗﯘ ﰄ​
және лас нәрселерден аулақ бол.
ﯚﯛﯜ ﰅ​
Әрі жақсылықты - көп болып қайтуы үшін жасама.
ﯞﯟ ﰆ​
Әрі Раббың үшін сабыр ет.
ﯡﯢﯣﯤ ﰇ​
Ал, қашан сүр үрілсе,
ﯦﯧﯨﯩ ﰈ​
міне, сол күн - ауыр күн,
ﯫﯬﯭﯮ ﰉ​
кәпірлер үшін оңай болмайтын.
ﯰﯱﯲﯳ ﰊ​
Ей, Мұхаммед! / Жалғыз етіп жаратқанымды Өзіме қалдыр.
ﯵﯶﯷﯸ ﰋ​
Мен оған мол мал-дәулет бердім
ﯺﯻ ﰌ​
және жанында тұратын перзенттерді,
ﯽﯾﯿ ﰍ​
әрі оған / дүниені / жайып қойдым.
ﰁﰂﰃﰄ ﰎ​
Содан кейін де ол Менің арттыра түсуімді қалайды.
ﰆﰇﰈﰉﰊﰋ ﰏ​
Жоқ, олай болмайды! Ақиқатында, ол аяттарымызға қарсы қасарысушы еді!
ﰍﰎ ﰐ​
Таяуда оны «өрге» мәжбүрлеймін.
ﰐﰑﰒ ﰑ​
Анығында, ол ойлап, есептеді.
ﭑﭒﭓ ﰒ​
Жойылып кеткір, ол қалай есептеді?!
ﭕﭖﭗﭘ ﰓ​
Содан кейін тағы жойылғыр, ол қалай есептеді?!
ﭚﭛ ﰔ​
Сосын ол ойланып қарады.
ﭝﭞﭟ ﰕ​
Содан кейін қабағын шытып, бетін тыржитты.
ﭡﭢﭣ ﰖ​
Одан соң теріс айналып, өзін жоғары санап, менменсіп:
ﭥﭦﭧﭨﭩﭪ ﰗ​
«Бұл - айтылып келе жатқан сиқырдан басқа ештеңе емес.
ﭬﭭﭮﭯﭰ ﰘ​
Бұл - бар болғаны адамның сөзі», - деді.
ﭲﭳ ﰙ​
Жақында оны Сақарға кіргіземін.
ﭵﭶﭷﭸ ﰚ​
Сақардың не екенін саған не білдірді?
ﭺﭻﭼﭽ ﰛ​
Ол қалдырмайды да, тастамайды -
ﭿﮀ ﰜ​
теріні жандырып жіберуші.
ﮂﮃﮄ ﰝ​
Оның үстінде он тоғыз бар.
ﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎﮏﮐﮑﮒﮓﮔﮕﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡﮢﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫﮬﮭﮮﮯﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣ ﰞ​
Біз тозақ сақшыларын періштелерден ғана қылдық. Әрі олардың санын сондай күпірлік етушілер / имансыздар / үшін бір сынақ еттік. Бұл Кітап берілгендердің көздері жетуі, имандылардың иманы артуы үшін және Кітап берілгендер мен имандылардың күмәнданбауы үшін. Сондай-ақ жүректерінде дерті барлар мен кәпірлер: «Аллаһ бұл мысалмен нені қалады?!» - деп айтуы үшін. Осылай, Аллаһ кімді қаласа адастырып, кімді қаласа тура жолға салады. Раббыңның әскерін Одан басқа ешкім білмейді. бұл - адамзат үшін бір Еске салудан басқа еш нәрсе емес.
ﯥﯦ ﰟ​
Иә, солай! Аймен ант етемін!
ﯨﯩﯪ ﰠ​
Әрі кейін қайтқан түнмен,
ﯬﯭﯮ ﰡ​
және ағарып жатқан таңмен.
ﯰﯱﯲ ﰢ​
Ақиқатында, ол / тозақ / - өте үлкендердің / құбылыстардың / бірі,
ﯴﯵ ﰣ​
адамзатты ескертуші ретінде,
ﯷﯸﯹﯺﯻﯼﯽ ﰤ​
сендерден алға жүруді немесе артқа шегінуді қалағандар үшін.
ﯿﰀﰁﰂﰃ ﰥ​
Әрбір жан - істеп тапқанының / амалының / тұтқыны.
ﰅﰆﰇ ﰦ​
Бірақ оң жақтағылар олай емес.
ﰉﰊﰋ ﰧ​
Олар жәннаттарда бір-бірінен сұрасады,
ﰍﰎ ﰨ​
қылмыскерлер туралы.
ﰐﰑﰒﰓ ﰩ​
Тозаққа түскендерге / :«Сендерді Сақарға / тозаққа / не кіргізді?» - дейді.
ﰕﰖﰗﰘﰙ ﰪ​
Олар: «Біз намаз оқушылардан болмадық,
ﰛﰜﰝﰞ ﰫ​
әрі кедейді тамақтандырмайтын едік,
ﰠﰡﰢﰣ ﰬ​
және / бос, өтірік сөздерге / батушылармен бірге батушы едік,
ﰥﰦﰧﰨ ﰭ​
және Есеп / қиямет / күнін өтірік санауда болдық,
ﰪﰫﰬ ﰮ​
бізге айқын нәрсе / өлім / келгенге дейін», - дейді.
ﭑﭒﭓﭔ ﰯ​
Сонда оларға араға түсушілердің / шапағат етушілердің / араға түсуі пайда бермейді.
ﭖﭗﭘﭙﭚ ﰰ​
Оларға не болды, Еске салатыннан / Құраннан / бет бұратындай,
ﭜﭝﭞ ﰱ​
бейне бір үріккен жабайы есектер тәрізді.
ﭠﭡﭢ ﰲ​
Арыстаннан қашқан.
ﭤﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫﭬ ﰳ​
Негізінде, олардың әрбірі өзіне ашық жазбалардың берілуін қалайды.
ﭮﭯﭰﭱﭲﭳ ﰴ​
Жоқ, керісінше, олар соңғы, мәңгілік өмірден / ақиреттен / қорықпайды.
ﭵﭶﭷ ﰵ​
Жоқ, олай емес! Анығында, бұл - бір еске салу, / ескерту /
ﭹﭺﭻ ﰶ​
кім қаласа, оны есіне алады.
ﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅﮆﮇﮈ ﰷ​
Алайда олар Аллаһ қаламаса, есіне алмайды. Ол / жазасынан / қорқуға лайықты әрі кешірім Иесі.
سورة المدثر
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (المُدثِّر) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (المُزمِّل)، وقد جاء فيها أمرُ النبي صلى الله عليه وسلم بدعوة الخَلْقِ إلى الإيمان، وتقريرُ صعوبة يوم القيامة على أهل الكفر والعصيان، وتهديدُ الوليد بن المغيرة بنقضِ القرآن، وبيانُ عدد زبانية النِّيران، وأن كلَّ أحد رهنُ الإساءة والإحسان، ومَلامةُ الكفار على إعراضهم عن الإيمان، وذِكْرُ وعدِ الكريم بالرحمة والغفران.

ترتيبها المصحفي
74
نوعها
مكية
ألفاظها
256
ترتيب نزولها
4
العد المدني الأول
55
العد المدني الأخير
55
العد البصري
56
العد الكوفي
56
العد الشامي
55

قوله تعالى: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]:

عن جابرِ بن عبدِ اللهِ رضي الله عنهما، قال: «قال ﷺ: جاوَرْتُ بحِرَاءٍ، فلمَّا قضَيْتُ جِواري، هبَطْتُ، فنُودِيتُ، فنظَرْتُ عن يميني فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ عن شِمالي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ أمامي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ خَلْفي فلَمْ أرَ شيئًا، فرفَعْتُ رأسي فرأَيْتُ شيئًا، فأتَيْتُ خديجةَ، فقلتُ: دَثِّرُوني، وصُبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فدثَّرُوني، وصَبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فنزَلتْ: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]». أخرجه البخاري (٤٩٢٢).

* قوله تعالى: {ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدٗا} [المدثر: 11]:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما: «أنَّ الوليدَ بنَ المُغيرةِ جاء إلى النبيِّ صلى الله عليه وسلم، فقرَأَ عليه القرآنَ، فكأنَّه رَقَّ له، فبلَغَ ذلك أبا جهلٍ، فأتاه فقال: يا عَمِّ، إنَّ قومَك يرَوْنَ أن يَجمَعوا لك مالًا، قال: لِمَ؟ قال: ليُعطُوكَه؛ فإنَّك أتَيْتَ مُحمَّدًا لِتَعرَّضَ لِما قِبَلَه، قال: قد عَلِمتْ قُرَيشٌ أنِّي مِن أكثَرِها مالًا! قال: فقُلْ فيه قولًا يبلُغُ قومَك أنَّك مُنكِرٌ له، أو أنَّك كارهٌ له، قال: وماذا أقول؟! فواللهِ، ما فيكم رجُلٌ أعلَمُ بالأشعارِ منِّي، ولا أعلَمُ برَجَزِه ولا بقَصِيدِه منِّي، ولا بأشعارِ الجِنِّ، واللهِ، ما يُشبِهُ الذي يقولُ شيئًا مِن هذا، وواللهِ، إنَّ لِقولِه الذي يقولُ حلاوةً، وإنَّ عليه لَطلاوةً، وإنَّه لَمُثمِرٌ أعلاه، مُغدِقٌ أسفَلُه، وإنَّه لَيعلو، وما يُعلَى، وإنَّه لَيَحطِمُ ما تحته، قال: لا يَرضَى عنك قومُك حتى تقولَ فيه، قال: فدَعْني حتى أُفكِّرَ، فلمَّا فكَّرَ، قال: هذا سِحْرٌ يُؤثَرُ، يأثُرُه مِن غيرِه؛ فنزَلتْ: {ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدٗا} [المدثر: 11]». أخرجه الحاكم (3872).

* سورة (المُدثِّر):

سُمِّيت سورة (المُدثِّر) بهذا الاسم؛ لوصفِ الله نبيَّه بهذا اللفظ في أوَّل السورة.

و(المُدثِّر): هو لابِسُ الدِّثار، وفي ذلك إشارةٌ إلى حديثِ جابرِ بن عبدِ اللهِ رضي الله عنهما، قال: «قال ﷺ: جاوَرْتُ بحِرَاءٍ، فلمَّا قضَيْتُ جِواري، هبَطْتُ، فنُودِيتُ، فنظَرْتُ عن يميني فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ عن شِمالي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ أمامي فلَمْ أرَ شيئًا، ونظَرْتُ خَلْفي فلَمْ أرَ شيئًا، فرفَعْتُ رأسي فرأَيْتُ شيئًا، فأتَيْتُ خديجةَ، فقلتُ: دَثِّرُوني، وصُبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فدثَّروني، وصَبُّوا عليَّ ماءً باردًا، قال: فنزَلتْ: {يَٰٓأَيُّهَا اْلْمُدَّثِّرُ ١ قُمْ فَأَنذِرْ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ} [المدثر: 1-3]». أخرجه البخاري (٤٩٢٢).

1. إرشاد النبيِّ صلى الله عليه وسلم في بَدْءِ الدعوة (١-١٠).

2. تهديد زعماءِ الكفر (١١-٣٠).

3. الحِكْمة في اختيار عدد خَزَنة جهنَّم (٣١-٣٧).

4. الحوار بين أصحاب اليمين وبين المجرِمين (٣٨-٥٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /454).

يقول ابن عاشور عما جاء فيها من مقاصدَ:

«تكريمُ النبيِّ صلى الله عليه وسلم، والأمر بإبلاغ دعوة الرسالة.
وإعلان وَحْدانية الله بالإلهية.
والأمر بالتطهُّر الحِسِّي والمعنوي.
ونبذ الأصنام.
والإكثار من الصدقات.
والأمر بالصبر.
وإنذار المشركين بهول البعث.
وتهديد مَن تصدى للطعن في القرآن، وزعم أنه قولُ البشر.
ووصف أهوال جهنَّم.
والرد على المشركين الذين استخَفُّوا بها، وزعموا قلةَ عدد حفَظتِها.
وتَحدِّي أهل الكتاب بأنهم جهلوا عددَ حفَظتِها.
وتأييسهم من التخلص من العذاب.
وتمثيل ضلالهم في الدنيا.
ومقابلة حالهم بحال المؤمنين أهلِ الصلاة، والزكاة، والتصديق بيوم الجزاء». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /293).