ترجمة سورة النبأ

Salomo Keyzer - Flemish (Dutch) translation

ترجمة معاني سورة النبأ باللغة فلمكني (هولندية) من كتاب Salomo Keyzer - Flemish (Dutch) translation.


Nopens wat ondervragen de ongeloovigen elkander?

Nopens het groote nieuws der opstanding.

Omtrent welke zij niet overeenstemmen.

Waarlijk, zij zullen hiernamaals de waarheid daarvan kennen.

Nogmaals, zij zullen hiernamaals de waarheid daarvan kennen.

Hebben wij de aarde niet als een bed gespreid.

En de bergen als staken om haar te bevestigen?

Hebben wij u niet van twee seksen geschapen.

En bepaald dat gij slapen zoudt om te rusten?

Hebben wij van den nacht, geen kleed gemaakt om u te bedekken.

En hebben wij niet den dag bestemd, ten einde daarop uw levensonderhoud te winnen?

Hebben wij niet zeven stevige hemelen boven u gebouwd.

En daarin eene brandende lamp geplaatst?

En doen wij niet, uit de wolken, een overvloed van water stroomen.

Om daardoor graan en kruiden voort te brengen.

En tuinen, dicht beplant met boomen?

Waarlijk, de dag der scheiding is een onbepaald tijdstip;

De dag waarop de trompet zal klinken, en gij in scharen ten oordeel zult optrekken.

De hemelen zullen geopend wezen, en zij zullen vol poorten zijn, om er de engelen te laten doorgaan.

De bergen zullen voorbijgaan, en als damp worden.

Waarlijk, de hel zal eene plaats van verbranding zijn;

Eene bergplaats voor de zondaren

Die daar gedurende eeuwen zullen wonen.

Zij zullen daar geenerlei verversching proeven, noch eenigen drank.

Behalve kokend water en bedorven vocht:

Eene geschikte vergelding voor hunne daden!

Want zij hoopten, dat zij geene rekenschap zouden moeten afleggen.

En zij geloofden niet in onze teekenen, welke zij van valschheid beschuldigden.

Maar elke zaak hebben wij opgeteld en nedergeschreven.

Proef dus de vergelding: wij zullen u niets dan marteling toevoegen.

Maar voor de godvruchtigen is eene plaats van heil gereed gemaakt:

Tuinen met boomen beplant en wijngaarden.

En maagden met zwellende borsten, van gelijken ouderdom met hen.

En een vollen beker.

Zij zullen daar geene ijdele gesprekken, of eenige onwaarheid hooren.

Dit zal hunne belooning wezen van hunnen Heer; eene volkomen toereikende gift.

Van den Heer over hemel en aarde, en over alles wat daartusschen is: den Barmhartigen; maar de bewoners van den hemel of de aarde zullen hem geen gehoor durven vragen.

Den dag waarop de geest (Gabriël) en de andere engelen in orde geschaard zullen staan, zullen zij niet ten behoeve van zich zelven of van anderen spreken, behalve hij alleen, aan wien de Barmhartige verlof zal geven, en die zeggen zal, wat recht is.

Dit is de onvermijdelijke dag. Wie dus wil, laat die tot zijn Heer terugkeeren.

Waarlijk, wij bedreigen u met eene straf die nabij ligt. Op den dag waarop de mensch de goede of slechte daden zal aanschouwen, welke zijne handen voor hem uit hebben gezonden, en waarop de on geloovige zal zeggen: God gaf, ik ware stof!
سورة النبأ
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (النَّبأ) من السُّوَر المكية، وقد جاءت بإثباتِ وقوع يوم القيامة، ودلَّلتْ على صدقِ ذلك بالآيات الكونية التي تملأ هذا الكونَ؛ فالله الذي خلَق هذا الكون بآياته العظام وسيَّره بأبدَعِ نظام قادرٌ على بعثِ الناس، ومجازاتهم على أعمالهم؛ فللعاصين النارُ جزاءً وِفاقًا، وللمتقين الجنةُ جزاءً من ربك عطاءً حسابًا، وسورة (النبأ) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم؛ لما ذكَرتْ من مشاهدِ يوم القيامة.

ترتيبها المصحفي
78
نوعها
مكية
ألفاظها
174
ترتيب نزولها
80
العد المدني الأول
40
العد المدني الأخير
40
العد البصري
41
العد الكوفي
40
العد الشامي
40

* سورة (النَّبأ):

سُمِّيت سورة (النَّبأ) بهذا الاسم؛ لوقوع لفظ (النَّبأ) في فاتحتها؛ وهو: خبَرُ الساعة والبعث الذي يسأل الناسُ عن وقوعه.

* وتُسمَّى كذلك بسورة (عمَّ)، أو (عمَّ يتساءلون)، أو (التساؤل)؛ لافتتاحِها بها.

سورة (النَّبأ) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

1. تساؤل المشركين عن النبأ (١-٥).

2. الآيات الكونية (٦-١٦).

3. أحداث يوم القيامة (١٧-٣٠).

4. جزاء المتقين (٣١-٤٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /4).

يقول البقاعي: «مقصودها: الدلالةُ على أن يوم القيامة الذي كانوا مُجمِعين على نفيه، وصاروا بعد بعثِ النبي صلى الله عليه وسلم في خلافٍ فيه مع المؤمنين: ثابتٌ ثباتًا لا يحتمل شكًّا ولا خلافًا بوجه؛ لأن خالقَ الخَلْقِ - مع أنه حكيمٌ قادر على ما يريد - دبَّرهم أحسنَ تدبير، وبنى لهم مسكنًا وأتقَنه، وجعلهم على وجهٍ يَبقَى به نوعُهم من أنفسهم، بحيث لا يحتاجون إلى أمرٍ خارج يرونه، فكان ذلك أشَدَّ لأُلفتهم، وأعظَم لأُنْسِ بعضهم ببعض، وجعَل سَقْفَهم وفراشهم كافلَينِ لمنافعهم، والحكيم لا يترك عبيدَه - وهو تامُّ القدرة، كامل السلطان - يَمرَحون، يَبغِي بعضهم على بعض، ويأكلون خيرَه ويعبدون غيرَه، فكيف إذا كان حاكمًا؟! فكيف إذا كان أحكَمَ الحاكمين؟!
هذا ما لا يجوز في عقلٍ، ولا يخطر ببالٍ أصلًا؛ فالعلم واقع به قطعًا.
وكلٌّ من أسمائها واضحٌ في ذلك؛ بتأمُّل آيته، ومبدأ ذكرِه وغايته». "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /151).