ترجمة سورة النبأ

Alikhan Musayev - Azerbaijani translation

ترجمة معاني سورة النبأ باللغة الأذرية من كتاب Alikhan Musayev - Azerbaijani translation.


Onlar nə barədə bir-birindən soruşurlar?

Böyük bir xəbər barəsində –

elə bir xəbər ki, onlar onun haqqında ziddiyyətdədirlər.

Xeyr, onlar Qiyamətin həqiqət olduğunu hökmən biləcəklər!

Bir daha xeyr! Onlar hökmən biləcəklər!

Məgər Biz yeri yataq etmədikmi?

Dağları da payalar?!

Biz sizi cüt yaratdıq.

Yuxunuzu da sizin üçün rahatlıq etdik.

Gecəni örtük etdik,

gündüzü isə ruzi qazanmaq vaxtı.

Üstünüzdə yeddi möhkəm göy qurduq

və çox parlaq bir çıraq yaratdıq.

Biz buludlardan şırıltıyla yağış yağdırdıq ki,

onunla taxıl və digər bitkilər yetişdirək,

habelə ağaclarının qol-budaqları bir-birinə sarmaşan bağlar salaq.

Həqiqətən, ayırd etmə günü bəlli bir vaxta təyin edilmişdir!

Sur üfürüləcəyi gün siz dəstə-dəstə gələcəksiniz.

O gün göyün qapıları açılacaqdır.

Dağlar da hərəkətə gətirilib ilğıma çevriləcək.

Həqiqətən, Cəhənnəm kafirlər üçün pusquda dayanıb gözləyir.

O, həddi aşanların qayıdacağı yerdir.

Onlar orada əsrlər boyu qalacaqlar.

Onlar orada nə bir sərinlik, nə də sərinlədirici içki dadacaqlar.

İçdikləri yalnız qaynar su və irin olacaq –

Törətdikləri əməllərinə uyğun bir cəza kimi.

Doğrusu, onlar haqq-hesab çəkiləcəklərinə ümid etmirdilər.

Ayələrimizi də qətiyyətlə təkzib edirdilər.

Biz hər bir şeyi hesablayıb yazmışıq.

Elə isə dadın əzabı! Biz sizə əzabdan başqa bir şey artırmayacağıq!

Həqiqətən, müttəqilər üçün nicat yeri vardır.

Həmçinin bağlar və üzümlüklər,

dolğun döşlü həmyaşıd qızlar

və ləbələb doldurulmuş qədəhlər də vardır!

Onlar orada nə mənasız sözlər, nə də iftira eşidəcəklər.

Bunlar sənin Rəbbindən olan mükafatlar, artıqlaması ilə verilən töhfələrdir.

Göylərin, yerin və onların arasında olanların Mərhəmətli Rəbbindən mükafatdır. Onlar Allahın hüzurunda bir söz deməyə qadir olmayacaqlar.

Ruh (Cəbrail) və mələklər səf-səf duracağı gün, Mərhəmətli Allahın izin verdiyi kimsələrdən və doğru söz deyənlərdən başqa heç kəs danışmayacaq.

O gün, gerçək bir gündür. Kim istəsə öz Rəbbi yanında sığınacaq tapar!

Həqiqətən, Biz sizi yaxın əzab barədə xəbərdar etdik. O gün insan öz əlləri ilə nələr etdiyini görəcək, kafir isə deyəcəkdir: “Kaş mən torpaq olaydım!”
سورة النبأ
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (النَّبأ) من السُّوَر المكية، وقد جاءت بإثباتِ وقوع يوم القيامة، ودلَّلتْ على صدقِ ذلك بالآيات الكونية التي تملأ هذا الكونَ؛ فالله الذي خلَق هذا الكون بآياته العظام وسيَّره بأبدَعِ نظام قادرٌ على بعثِ الناس، ومجازاتهم على أعمالهم؛ فللعاصين النارُ جزاءً وِفاقًا، وللمتقين الجنةُ جزاءً من ربك عطاءً حسابًا، وسورة (النبأ) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم؛ لما ذكَرتْ من مشاهدِ يوم القيامة.

ترتيبها المصحفي
78
نوعها
مكية
ألفاظها
174
ترتيب نزولها
80
العد المدني الأول
40
العد المدني الأخير
40
العد البصري
41
العد الكوفي
40
العد الشامي
40

* سورة (النَّبأ):

سُمِّيت سورة (النَّبأ) بهذا الاسم؛ لوقوع لفظ (النَّبأ) في فاتحتها؛ وهو: خبَرُ الساعة والبعث الذي يسأل الناسُ عن وقوعه.

* وتُسمَّى كذلك بسورة (عمَّ)، أو (عمَّ يتساءلون)، أو (التساؤل)؛ لافتتاحِها بها.

سورة (النَّبأ) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

1. تساؤل المشركين عن النبأ (١-٥).

2. الآيات الكونية (٦-١٦).

3. أحداث يوم القيامة (١٧-٣٠).

4. جزاء المتقين (٣١-٤٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /4).

يقول البقاعي: «مقصودها: الدلالةُ على أن يوم القيامة الذي كانوا مُجمِعين على نفيه، وصاروا بعد بعثِ النبي صلى الله عليه وسلم في خلافٍ فيه مع المؤمنين: ثابتٌ ثباتًا لا يحتمل شكًّا ولا خلافًا بوجه؛ لأن خالقَ الخَلْقِ - مع أنه حكيمٌ قادر على ما يريد - دبَّرهم أحسنَ تدبير، وبنى لهم مسكنًا وأتقَنه، وجعلهم على وجهٍ يَبقَى به نوعُهم من أنفسهم، بحيث لا يحتاجون إلى أمرٍ خارج يرونه، فكان ذلك أشَدَّ لأُلفتهم، وأعظَم لأُنْسِ بعضهم ببعض، وجعَل سَقْفَهم وفراشهم كافلَينِ لمنافعهم، والحكيم لا يترك عبيدَه - وهو تامُّ القدرة، كامل السلطان - يَمرَحون، يَبغِي بعضهم على بعض، ويأكلون خيرَه ويعبدون غيرَه، فكيف إذا كان حاكمًا؟! فكيف إذا كان أحكَمَ الحاكمين؟!
هذا ما لا يجوز في عقلٍ، ولا يخطر ببالٍ أصلًا؛ فالعلم واقع به قطعًا.
وكلٌّ من أسمائها واضحٌ في ذلك؛ بتأمُّل آيته، ومبدأ ذكرِه وغايته». "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /151).