ترجمة سورة النبأ

الترجمة الأذرية

ترجمة معاني سورة النبأ باللغة الأذرية من كتاب الترجمة الأذرية.
من تأليف: لي خان موساييف .

ﰡ

ﭑﭒ ﰀ​
1. Onlar nə barədə bir-bi­rin­dən so­ru­şurlar?
ﭔﭕﭖ ﰁ​
2. Böyük bir xəbər barə­sin­də –
ﭘﭙﭚﭛ ﰂ​
3. elə bir xəbər ki, onlar onun haq­qında ziddiyyətdə­dirlər.
ﭝﭞ ﰃ​
4. Xeyr, onlar Qiyamətin hə­qiqət oldu­ğunu hökmən bilə­cək­lər!
ﭠﭡﭢ ﰄ​
5. Bir daha xeyr! Onlar hök­mən bilə­cəklər!
ﭤﭥﭦﭧ ﰅ​
6. Məgər Biz yeri yataq et­mədikmi?
ﭩﭪ ﰆ​
7. Dağları da payalar?
ﭬﭭ ﰇ​
8. Biz sizi cüt yaratdıq.
ﭯﭰﭱ ﰈ​
9. Yuxunuzu da sizin üçün rahatlıq etdik.
ﭳﭴﭵ ﰉ​
10. Gecəni örtük etdik,
ﭷﭸﭹ ﰊ​
11. gündüzü isə ruzi qazan­maq vaxtı.
ﭻﭼﭽﭾ ﰋ​
12. Üstünüzdə yeddi möh­kəm göy qurduq
ﮀﮁﮂ ﰌ​
13. və çox parlaq bir çıraq ya­ratdıq.
ﮄﮅﮆﮇﮈ ﰍ​
14. Biz buludlardan şırıl­-şırıl axan yağmur endirdik ki,
ﮊﮋﮌﮍ ﰎ​
15. onunla toxum və digər bit­kilər ye­tiş­dirək,
ﮏﮐ ﰏ​
16. habelə ağaclarının qol-bu­daqları bir-birinə sarmaşan bağ­lar sa­laq.
ﮒﮓﮔﮕﮖ ﰐ​
17. Həqiqətən, ayırd etmə günü bəlli bir vaxta təyin edil­mişdir!
ﮘﮙﮚﮛﮜﮝ ﰑ​
18. Sur üfürüləcəyi gün siz dəstə-dəstə gələcəksi­niz.
ﮟﮠﮡﮢ ﰒ​
19. O gün göyün qapıları açılacaq.
ﮤﮥﮦﮧ ﰓ​
20. Dağlar da hərəkətə gəti­rilib il­ğıma çevriləcək.
ﮩﮪﮫﮬ ﰔ​
21. Həqiqətən, Cəhənnəm pusquda daya­nıb kafirləri göz­ləyir.
ﮮﮯ ﰕ​
22. O, həddi aşanların qayı­dacağı yerdir.
ﮱﯓﯔ ﰖ​
23. Onlar orada əsrlər boyu qala­caq­lar.
ﯖﯗﯘﯙﯚﯛ ﰗ​
24. Onlar orada nə bir sə­rin­lik, nə də sərinləşdirici içki da­da­caq­lar.
ﯝﯞﯟ ﰘ​
25. İçdikləri yalnız qaynar su və irin olacaq –
ﯡﯢ ﰙ​
26. törətdikləri əməllərinə uy­ğun bir cəza kimi.
ﯤﯥﯦﯧﯨ ﰚ​
27. Çünki, onlar haqq-he­sab çəki­lə­cəyini güman et­mir­di­lər.
ﯪﯫﯬ ﰛ​
28. Ayələrimizi də qətiy­yət­lə təkzib edirdilər.
ﯮﯯﯰﯱ ﰜ​
29. Biz hər bir şeyi hesab­la­yıb yaz­mışıq.
ﯳﯴﯵﯶﯷ ﰝ​
30. Elə isə dadın əzabı! Biz sizə əzab­dan başqa bir şey ar­tır­ma­ya­­cağıq!
ﭑﭒﭓ ﰞ​
31. Həqiqətən, müttəqilər üçün nicat yeri vardır.
ﭕﭖ ﰟ​
32. Həmçinin bağlar və üzüm­lüklər,
ﭘﭙ ﰠ​
33. dolğun döşlü həmyaşıd qızlar
ﭛﭜ ﰡ​
34. və ləbələb doldurulmuş qədəhlər də vardır!
ﭞﭟﭠﭡﭢﭣ ﰢ​
35. Onlar orada nə mənasız sözlər, nə də iftira eşidə­cəklər.
ﭥﭦﭧﭨﭩ ﰣ​
36. Bunlar sənin Rəbbindən olan mü­kafatlar, artıq­laması ilə ve­ri­lən töhfə­lərdir.
ﭫﭬﭭﭮﭯﭰﭱﭲﭳﭴﭵ ﰤ​
37. Göylərin, yerin və onla­rın ara­sın­da olanların Rəb­bi ər-Rəhmanın mü­kafatdır. On­lar Allahın hü­zu­run­da bir söz deməyə qa­dir ol­maya­caqlar.
ﭷﭸﭹﭺﭻﭼﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅ ﰥ​
38. Ruh Cəbrail və mələk­lər səf-səf duracağı gün, ər-Rəhmanın izin verdiyi kim­sə­lər­dən və doğru söz de­yən­lər­dən başqa heç kəs danışma­ya­caq.
ﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎﮏﮐ ﰦ​
39. O gün, gerçək bir gün­dür. Kim is­təsə öz Rəbbi yanında sı­ğı­na­caq ta­par!
ﮒﮓﮔﮕﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠ ﰧ​
40. Həqiqətən, Biz sizi ya­xın əzab barədə xəbərdar etdik. O gün in­san öz əlləri ilə nələr et­diyini görəcək, kafir isə deyə­cək­dir: “Kaş mən torpaq olay­dım!”
سورة النبأ
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (النَّبأ) من السُّوَر المكية، وقد جاءت بإثباتِ وقوع يوم القيامة، ودلَّلتْ على صدقِ ذلك بالآيات الكونية التي تملأ هذا الكونَ؛ فالله الذي خلَق هذا الكون بآياته العظام وسيَّره بأبدَعِ نظام قادرٌ على بعثِ الناس، ومجازاتهم على أعمالهم؛ فللعاصين النارُ جزاءً وِفاقًا، وللمتقين الجنةُ جزاءً من ربك عطاءً حسابًا، وسورة (النبأ) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم؛ لما ذكَرتْ من مشاهدِ يوم القيامة.

ترتيبها المصحفي
78
نوعها
مكية
ألفاظها
174
ترتيب نزولها
80
العد المدني الأول
40
العد المدني الأخير
40
العد البصري
41
العد الكوفي
40
العد الشامي
40

* سورة (النَّبأ):

سُمِّيت سورة (النَّبأ) بهذا الاسم؛ لوقوع لفظ (النَّبأ) في فاتحتها؛ وهو: خبَرُ الساعة والبعث الذي يسأل الناسُ عن وقوعه.

* وتُسمَّى كذلك بسورة (عمَّ)، أو (عمَّ يتساءلون)، أو (التساؤل)؛ لافتتاحِها بها.

سورة (النَّبأ) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

1. تساؤل المشركين عن النبأ (١-٥).

2. الآيات الكونية (٦-١٦).

3. أحداث يوم القيامة (١٧-٣٠).

4. جزاء المتقين (٣١-٤٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /4).

يقول البقاعي: «مقصودها: الدلالةُ على أن يوم القيامة الذي كانوا مُجمِعين على نفيه، وصاروا بعد بعثِ النبي صلى الله عليه وسلم في خلافٍ فيه مع المؤمنين: ثابتٌ ثباتًا لا يحتمل شكًّا ولا خلافًا بوجه؛ لأن خالقَ الخَلْقِ - مع أنه حكيمٌ قادر على ما يريد - دبَّرهم أحسنَ تدبير، وبنى لهم مسكنًا وأتقَنه، وجعلهم على وجهٍ يَبقَى به نوعُهم من أنفسهم، بحيث لا يحتاجون إلى أمرٍ خارج يرونه، فكان ذلك أشَدَّ لأُلفتهم، وأعظَم لأُنْسِ بعضهم ببعض، وجعَل سَقْفَهم وفراشهم كافلَينِ لمنافعهم، والحكيم لا يترك عبيدَه - وهو تامُّ القدرة، كامل السلطان - يَمرَحون، يَبغِي بعضهم على بعض، ويأكلون خيرَه ويعبدون غيرَه، فكيف إذا كان حاكمًا؟! فكيف إذا كان أحكَمَ الحاكمين؟!
هذا ما لا يجوز في عقلٍ، ولا يخطر ببالٍ أصلًا؛ فالعلم واقع به قطعًا.
وكلٌّ من أسمائها واضحٌ في ذلك؛ بتأمُّل آيته، ومبدأ ذكرِه وغايته». "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /151).