ترجمة سورة النبأ

Polish - Polish translation

ترجمة معاني سورة النبأ باللغة البولندية من كتاب Polish - Polish translation.


O co oni wzajemnie się pytają?

O wieść wielką,

Co do której nie są zgodnie

Nie! Oni niebawem się dowiedzą!

I jeszcze raz nie! Oni niebawem się dowiedzą!

Czyż nie uczyniliśmy ziemi łożem dla wypoczynku,

A gór jako podpory do namiotu?

Stworzyliśmy was parami.

Uczyniliśmy wasz sen odpoczynkiem.

Uczyniliśmy noc zasłoną.

Uczyniliśmy dzień czasem życia.

Zbudowaliśmy nad wami siedem sfer solidnych.

Uczyniliśmy lampę płonącą.

Spuściliśmy z deszczowych chmur wodę obfitą

I sprawiliśmy, iż dzięki niej wyrosły ziarna i rośliny

Oraz bujne ogrody.

Zaprawdę, Dzień Rozstrzygnięcia jest wyznaczony!

Tego Dnia, kiedy zadmą w trąbę, przybędziecie grupami.

Niebo zostanie otwarte i stanie się bramami.

Góry zostaną z posad poruszone i staną się mirażem.

Zaprawdę, Gehenna jest na czatach

Jako miejsce powrotu dla buntowników!

Będą przebywać w niej przez wieki.

Nie zakosztują w niej ani ochłody, ani napoju,

A jedynie wodę wrzącą i ropę cuchnącą

Jako zapłatę odpowiednią.

Zaprawdę, oni się nie spodziewali, iż będą zdawali rachunek!

Uważali znaki Nasze za kłamstwo

Podczas gdy My wyliczyliśmy każdą rzecz, zapisując ją.

Zakosztujcie więc! My nie zwiększymy dla was niczego oprócz cierpienia!

Zaprawdę, dla bogobojnych - miejsce szczęśliwości:

Sady i winnice,

I dziewczęta o zaokrąglonych piersiach - jednakowej młodości,

I puchary napełnione!

Nie będą oni, tam słyszeć ani próżnej gadaniny, ani kłamstwa.

Taka jest nagroda od twojego Pana - dar dobrze obliczony -,

Od Pana niebios i ziemi i tego wszystkiego, co jest między nimi, Miłosiernego; nie będą oni mieli możności przemawiania do Niego.

Tego Dnia kiedy Duch i aniołowie staną w szeregach, nie będą mogli mówić, oprócz tego, któremu pozwoli Miłosierny, i powie on to, co słuszne.

Ten Dzień to prawda. Przeto ten, kto zechce, znajdzie drogę powrotu do swojego Pana.

Zaprawdę, daliśmy wam ostrzeżenie o karze bliskiej, w Dniu, kiedy człowiek zobaczy to, co przygotowały jego ręce, i powie niewierny: "O, gdybym mógł być prochem!"
سورة النبأ
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (النَّبأ) من السُّوَر المكية، وقد جاءت بإثباتِ وقوع يوم القيامة، ودلَّلتْ على صدقِ ذلك بالآيات الكونية التي تملأ هذا الكونَ؛ فالله الذي خلَق هذا الكون بآياته العظام وسيَّره بأبدَعِ نظام قادرٌ على بعثِ الناس، ومجازاتهم على أعمالهم؛ فللعاصين النارُ جزاءً وِفاقًا، وللمتقين الجنةُ جزاءً من ربك عطاءً حسابًا، وسورة (النبأ) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم؛ لما ذكَرتْ من مشاهدِ يوم القيامة.

ترتيبها المصحفي
78
نوعها
مكية
ألفاظها
174
ترتيب نزولها
80
العد المدني الأول
40
العد المدني الأخير
40
العد البصري
41
العد الكوفي
40
العد الشامي
40

* سورة (النَّبأ):

سُمِّيت سورة (النَّبأ) بهذا الاسم؛ لوقوع لفظ (النَّبأ) في فاتحتها؛ وهو: خبَرُ الساعة والبعث الذي يسأل الناسُ عن وقوعه.

* وتُسمَّى كذلك بسورة (عمَّ)، أو (عمَّ يتساءلون)، أو (التساؤل)؛ لافتتاحِها بها.

سورة (النَّبأ) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «قال أبو بكرٍ الصِّدِّيقُ رضي الله عنه لرسولِ اللهِ: يا رسولَ اللهِ، أراكَ قد شِبْتَ! قال: «شيَّبتْني هُودٌ، والواقعةُ، والمُرسَلاتُ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}». أخرجه الحاكم (3314).

1. تساؤل المشركين عن النبأ (١-٥).

2. الآيات الكونية (٦-١٦).

3. أحداث يوم القيامة (١٧-٣٠).

4. جزاء المتقين (٣١-٤٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /4).

يقول البقاعي: «مقصودها: الدلالةُ على أن يوم القيامة الذي كانوا مُجمِعين على نفيه، وصاروا بعد بعثِ النبي صلى الله عليه وسلم في خلافٍ فيه مع المؤمنين: ثابتٌ ثباتًا لا يحتمل شكًّا ولا خلافًا بوجه؛ لأن خالقَ الخَلْقِ - مع أنه حكيمٌ قادر على ما يريد - دبَّرهم أحسنَ تدبير، وبنى لهم مسكنًا وأتقَنه، وجعلهم على وجهٍ يَبقَى به نوعُهم من أنفسهم، بحيث لا يحتاجون إلى أمرٍ خارج يرونه، فكان ذلك أشَدَّ لأُلفتهم، وأعظَم لأُنْسِ بعضهم ببعض، وجعَل سَقْفَهم وفراشهم كافلَينِ لمنافعهم، والحكيم لا يترك عبيدَه - وهو تامُّ القدرة، كامل السلطان - يَمرَحون، يَبغِي بعضهم على بعض، ويأكلون خيرَه ويعبدون غيرَه، فكيف إذا كان حاكمًا؟! فكيف إذا كان أحكَمَ الحاكمين؟!
هذا ما لا يجوز في عقلٍ، ولا يخطر ببالٍ أصلًا؛ فالعلم واقع به قطعًا.
وكلٌّ من أسمائها واضحٌ في ذلك؛ بتأمُّل آيته، ومبدأ ذكرِه وغايته». "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /151).