ترجمة سورة القيامة

Polish - Polish translation

ترجمة معاني سورة القيامة باللغة البولندية من كتاب Polish - Polish translation.


Nie! Przysięgam na Dzień Zmartwychwstania!

Nie! Przysięgam na duszę ciągle ganiącą!

Czy człowiek sądzi, że My nie zbierzemy jego kości?

Ależ tak! My mamy moc ponownie ułożyć nawet jego palce.

Lecz człowiek pragnie prowadzić nadal życie grzeszne.

Zapytuje on: "Kiedy to będzie Dzień Zmartwychwstania?"

Otóż kiedy wzrok będzie oślepiony,

Kiedy księżyc będzie zaćmiony,

Kiedy słońce i księżyc będą złączone,

Tego Dnia człowiek powie: "Gdzie jest miejsce ucieczki?"

Niestety! Nie ma żadnego schronienia!

Do twego Pana, tego Dnia, nastąpi pewny powrót.

Będzie obwieszczone człowiekowi tego Dnia to, co przygotował pierwej, i to, co odłożył.

Tak! Człowiek przeciw sobie będzie dowodem jasnym,

Nawet gdyby przedstawił swoje usprawiedliwienie.

Nie poruszaj twego języka przy czytaniu, jak gdybyś chciał je przyśpieszyć!

Zaprawdę, do Nas należy zebranie go i recytowanie!

Przeto kiedy My go recytujemy, to ty postępuj za recytacją jego!

Potem, zaprawdę, do Nas należy jego jasne przedstawienie!

Tymczasem nie! Przeciwnie! Wy kochacie przemijające,

A zaniedbujecie ostateczne.

Twarze, tego Dnia, jaśniejące

Ku swemu Panu spoglądać będą.

Twarze, tego Dnia, zasępione

Sądzić będą, że przygotowuje się dla nich nieszczęście grzbiet kruszące.

Ależ nie! Kiedy dusza dojdzie do gardła

I powiedzą: "Kto jest czarownikiem?",

Człowiek pomyśli, że to jest rozłąka,

A noga będzie się oplatać koło nogi

- do twego Pana, tego Dnia, będzie on przyprowadzony.

"On nie uwierzył w prawdę i nie modlił się,

Lecz wołał, że to kłamstwo, i odwrócił się;

Potem poszedł do swojej rodziny, maszerując dumnie."

Biada tobie i biada!

I jeszcze raz biada tobie i biada!

Czy, człowiek sądzi, że będzie pozostawiony bez dozoru?

Czyż nie był on kroplą spermy, która wytrysnęła,

Potem stała się grudką krwi zakrzepłej? On go stworzył i ukształtował.

I uczynił z niego parę - mężczyznę i kobietę.

Czy Ten nie posiada mocy, aby przywrócić do życia zmarłych?
سورة القيامة
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (القيامة) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (القارعة)، وقد تحدَّثتْ عن القيامة، وما يقترن بها من أهوالٍ، وحالِ الإنسان في هذا اليوم العصيب، مقارنةً بما كان عليه في الدنيا من غفلةٍ واستبعاد لهذا اليوم، مع الدعوةِ للاستعداد لهذا اليوم.

ترتيبها المصحفي
75
نوعها
مكية
ألفاظها
165
ترتيب نزولها
31
العد المدني الأول
39
العد المدني الأخير
39
العد البصري
39
العد الكوفي
40
العد الشامي
39

* قوله تعالى: {لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ} [القيامة: 16]:

عن موسى بن أبي عائشةَ، قال: حدَّثَنا سعيدُ بن جُبَيرٍ، عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما في قوله تعالى: {لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ} [القيامة: 16]، قال: «كان النبيُّ صلى الله عليه وسلم يُعالِجُ مِن التنزيلِ شِدَّةً، وكان يُحرِّكُ شَفَتَيهِ - فقال لي ابنُ عباسٍ: فأنا أُحرِّكُهما لك كما كان رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم يُحرِّكُهما، فقال سعيدٌ: أنا أُحرِّكُهما كما كان ابنُ عباسٍ يُحرِّكُهما، فحرَّكَ شَفَتَيهِ -؛ فأنزَلَ اللهُ عز وجل: {لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ ١٦ إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُۥ وَقُرْءَانَهُۥ} [القيامة: 16-17]، قال: جَمْعُه في صدرِك، ثم تَقرَؤُه، {فَإِذَا قَرَأْنَٰهُ فَاْتَّبِعْ قُرْءَانَهُۥ} [القيامة: 18]، قال: فاستمِعْ له وأنصِتْ، ثم إنَّ علينا أن تَقرأَه، قال: فكان رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم إذا أتاه جِبْريلُ عليه السلام استمَعَ، فإذا انطلَقَ جِبْريلُ قرَأَه النبيُّ صلى الله عليه وسلم كما أقرأَه». أخرجه البخاري (٧٥٢٤).

* سورة (القيامة):

سُمِّيت سورة (القيامة) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقَسَمِ الله بهذا اليومِ العظيم.

1. أهوال يوم القيامة (١-١٥).

2. طريق النجاة (١٦-١٩).

3. عَوْدٌ لمَشاهدِ القيامة (٢٠-٢٥).

4. ساعة الموت (٢٦-٤٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /487).

يقول ابن عاشور رحمه الله: «اشتملت على إثباتِ البعث، والتذكيرِ بيوم القيامة، وذِكْرِ أشراطه، وإثبات الجزاء على الأعمال التي عملها الناسُ في الدنيا، واختلاف أحوال أهل السعادة وأهل الشقاء، وتكريم أهل السعادة، والتذكير بالموت، وأنه أول مراحلِ الآخرة، والزَّجر عن إيثار منافعِ الحياة العاجلة على ما أُعِدَّ لأهل الخير من نعيم الآخرة». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /337).