ترجمة سورة القيامة

الترجمة الألبانية

ترجمة معاني سورة القيامة باللغة الألبانية من كتاب الترجمة الألبانية.
من تأليف: حسن ناهي .

Betohem në Ditën e Kiametit!
Betohem në shpirtin qortues!
A mendon njeriu se nuk do të mund t’i mbledhim eshtrat e tij?!
Po, si jo! Ne jemi të Zotë t’ia ribëjmë bashkë me përsosmëri edhe majat e gishtave të tij.
Por njeriu dëshiron të gabojë sa të jetë gjallë
dhe pyet: “Kur do të jetë Dita e Kiametit?”
Por, kur sytë t’i verbohen
dhe të zihet Hëna
dhe Dielli e Hëna të bashkohen,
atë ditë njeriu do të thotë: “Ku të iki?”
Askund! S’ka strehë!
Atë ditë, streha është te Zoti yt.
Atë ditë, njeriu do të vihet në dijeni për veprat që ka bërë dhe për ato që ka lënë pa bërë.
Po, vërtet që njeriu do të dëshmojë kundër vetvetes,
edhe sikur të paraqesë shfajësimet e veta.
Mos nxito (o Muhamed) në leximin e Kuranit me gjuhën tënde![382]
____________________
[382] Në fillimet e Shpalljes Hyjnore, Profeti (a.s.) ishte shumë i shqetësuar se nuk do të mbante dot mend atë që i përcillte Xhebraili (a.s.). Për këtë arsye, ai nxitonte të recitonte menjëherë pas tij pjesët e shpallura, duke humbur përqendrimin për pjesët që do t’i shpalleshin akoma.
Ne e kemi për detyrë t’i mbledhim pjesët e tij e ta lexojmë atë.
Dhe, kur ta lexojmë atë, ti përcille leximin e tij!
Pastaj, e kemi Ne për detyrë ta shpjegojmë.
Por ju doni këtë jetë (kalimtare)
e për jetën tjetër nuk kujtoheni!
Atë ditë, disa fytyra do të shkëlqejnë
dhe Zotin e tyre do të shohin.
Kurse disa fytyra, atë ditë, do të jenë të zymta,
duke e ditur se do të pësojnë një fatkeqësi, që të thyen në mes.
Por, kur shpirti të vijë në grykë
e të thërrasin “A ka shërues”,
atëherë, ai (që po vdes) do të bindet se ky është çasti i ndarjes
dhe këmbët do të ngrijnë[383].
____________________
[383] Fjalë për fjalë: “Kur këmba të bashkohet me këmbën”, d.m.th. ashpërsia e çastit të vdekjes me ashpërsinë e asaj që vjen më pas.
Atë ditë, ai do të sillet te Zoti yt.
Ai as nuk besoi dhe as nuk u fal,
por e mohoi të vërtetën dhe ia ktheu kurrizin,
e pastaj shkoi te njerëzit e vet, duke u krenuar.
Mjerë për ty! Mjerë për ty!
Sërish: Mjerë për ty! Mjerë për ty!
Vallë, a mendon njeriu se do të mbetet pa përgjegjshmëri?
A s’ka qenë një pikë fare që derdhej,
pastaj u bë droçkë gjaku e më pas Allahu e krijoi dhe i dha formë e përmasa të caktuara,
e prej tij bëri çiftin: mashkullin e femrën?!
Vallë, Ai Krijues, a nuk ka fuqi që t’i ngjallë të vdekurit?!
سورة القيامة
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (القيامة) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (القارعة)، وقد تحدَّثتْ عن القيامة، وما يقترن بها من أهوالٍ، وحالِ الإنسان في هذا اليوم العصيب، مقارنةً بما كان عليه في الدنيا من غفلةٍ واستبعاد لهذا اليوم، مع الدعوةِ للاستعداد لهذا اليوم.

ترتيبها المصحفي
75
نوعها
مكية
ألفاظها
165
ترتيب نزولها
31
العد المدني الأول
39
العد المدني الأخير
39
العد البصري
39
العد الكوفي
40
العد الشامي
39

* قوله تعالى: {لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ} [القيامة: 16]:

عن موسى بن أبي عائشةَ، قال: حدَّثَنا سعيدُ بن جُبَيرٍ، عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما في قوله تعالى: {لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ} [القيامة: 16]، قال: «كان النبيُّ صلى الله عليه وسلم يُعالِجُ مِن التنزيلِ شِدَّةً، وكان يُحرِّكُ شَفَتَيهِ - فقال لي ابنُ عباسٍ: فأنا أُحرِّكُهما لك كما كان رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم يُحرِّكُهما، فقال سعيدٌ: أنا أُحرِّكُهما كما كان ابنُ عباسٍ يُحرِّكُهما، فحرَّكَ شَفَتَيهِ -؛ فأنزَلَ اللهُ عز وجل: {لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ ١٦ إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُۥ وَقُرْءَانَهُۥ} [القيامة: 16-17]، قال: جَمْعُه في صدرِك، ثم تَقرَؤُه، {فَإِذَا قَرَأْنَٰهُ فَاْتَّبِعْ قُرْءَانَهُۥ} [القيامة: 18]، قال: فاستمِعْ له وأنصِتْ، ثم إنَّ علينا أن تَقرأَه، قال: فكان رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم إذا أتاه جِبْريلُ عليه السلام استمَعَ، فإذا انطلَقَ جِبْريلُ قرَأَه النبيُّ صلى الله عليه وسلم كما أقرأَه». أخرجه البخاري (٧٥٢٤).

* سورة (القيامة):

سُمِّيت سورة (القيامة) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقَسَمِ الله بهذا اليومِ العظيم.

1. أهوال يوم القيامة (١-١٥).

2. طريق النجاة (١٦-١٩).

3. عَوْدٌ لمَشاهدِ القيامة (٢٠-٢٥).

4. ساعة الموت (٢٦-٤٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /487).

يقول ابن عاشور رحمه الله: «اشتملت على إثباتِ البعث، والتذكيرِ بيوم القيامة، وذِكْرِ أشراطه، وإثبات الجزاء على الأعمال التي عملها الناسُ في الدنيا، واختلاف أحوال أهل السعادة وأهل الشقاء، وتكريم أهل السعادة، والتذكير بالموت، وأنه أول مراحلِ الآخرة، والزَّجر عن إيثار منافعِ الحياة العاجلة على ما أُعِدَّ لأهل الخير من نعيم الآخرة». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /337).